ناحیه فرهنگی جهان اسلام
این مقاله، ناحیه فرهنگی جهان اسلام، اخیراً بهواسطهٔ فرایند ایجاد مقاله ایجاد شدهاست. بازبینیکننده در حال بستن درخواست است و این برچسب احتمالاً بهزودی برداشته میشود.
ابزارهای بازبینی: پیشبارگیری بحث اعلان به نگارنده |
خطای اسکریپتی: پودمان «AfC submission catcheck» وجود ندارد.
درجهان امروز ،مسلمانان دربخش های گسترده ای از کره زمین پراکنده شده اند.جمعیت آنها بیش از ۱/۵میلیارد نفراست و حدود ۲۳درصد جمعیت جهان را تشکیل می دهند.بخش عمده (حدود ۶۰درصد) از مسلمانان جهان در قاره آسیا زندگی می کنند.جنوب غربی آسیا ،کانون اولیه پخش و گسترش اسلام و مکان بیشترین تمرکز مسلمانان جهان است.پس از جنوب غربی آسیا و آسیای میانه،آفریقا دومین مرکز مهم سرزمین های اسلامی محسوب میشود.مسلمانان،بیشتر در شمال این قاره گسترده شده اند.دین اسلام از سمت شرق نیز تا جنوب شرقی آسیا وکشورهای مالزی و اندونزی گسترش یافته است. به علاوه در کشورهای هند،میانمار،سیلان و مالدیو نیز شمار مسلمانان در خور توجه است.تعداد قابل توجهی از مسلمانان نیز در قاره های اروپا و آمریکا زندگی می کنند.
کشورهایی که از نظر،زبان و رسوم و عناصر فرهنگی با یکدیگر متفاوت اند. در این گستره،اقوام مختلف
جمعیت مسلمانان جهان بر حسب درصد گزارش مرکز تحقیقات پیو (۲۰۱۴) | |
جمعیت مسلمان در سراسر جهان | ۱٫۸ میلیارد (در سال ۲۰۱۵ میلادی) |
---|
عرب،ترک،بنگالی،مغولی،مالایی،هندی،مصری،مراکشی و بربر زندگی می کنند اما دین اسلام و عناصر فرهنگ اسلامی ،عامل وحدت بخش در این ناحیه(منطقه) وسیع اند و همین عامل ،به آن هویت ویژه و متمایزی می بخشد.
اعتقاد به دین اسلام موجب شده است که اشتراکات فراوانی در مراسم و آیین ها (ازجمله عیدفطر،عید قربان،مبعث) هنر و معماری اسلامی،قوانین و اخلاق و ارزش ها در این منطقه وسیع پدید آید. مراسم عبادی و عظیم (حج) یک گردهمایی بزرگ فرهنگی است که در آن ،مسلمانان سراسر جهان دور هم جمع می شوند و اتحاد و برادری و یکپارچگی خود را نشان می دهند. این مراسم ،علاوه بر تقویت حس دوستی و همدلی ،موجب آشنایی بیشتر ملت های مسلمان با یکدیگر می شود. مسلمانان جهان قابلیت های زیادی برای پیشرفت در عرصه های مختلف ،فرهنگی و اقتصادی دارند.
هم گرایی و واگرایی[ویرایش]
متاسفانه ناحیه فرهنگی جهان اسلام با چالش ها و مشکلاتی نیز روبروست. یکی از مشکلات عمده دراین ناحیه ،توطئه دشمنان امت اسلامی است که سعی می کنند بین مسلمانان اختلاف ایجاد کرده و از این تفرقه برای تامین منافع خود بهره جویی کنند. قدرت های سلطهٔ گر چون آمریکا،انگلیس،و رژیم اشغالگر صهیونیستی،از دیرباز،ایجاد اختلاف بین فرقه های اسلامی بخصوص سنی و شیعه را در دستور کار خود قرارداده اند تا مسلمانان را نسبت به هم دچار سوءظن و کینه کنند.چالش دیگر گروه های تکفیری مانند القاعده و داعش است که به همین قدرت های سلطهٔ گر ایجاد شده است.این گروه ها ،ظاهر اسلامی دارند اما عملا در خدمت استعمارگران هستند و تلاش می کنند چهره نادرست و وحشت آوری از دین اسلام به جهانیان نشان دهند.از سوی دیگر،راه برای عملیات نظامی و جنگ افروزی قدرت های سلطهٔ گر در سرزمین های اسلامی باز می کنند. رویکرد و آرمان والای انقلاب اسلامی ایران ،وحدت مسلمانان جهان ،شناخت دشمن و دفاع از مسلمانان مظلوم فلسطین ،یمن،سوریه و...است که می تواند الهام بخش همه مسلمانان و موجب همبستگی آنها شود. افزایش همبستگی مسلمانان جهان و همکاری در زمینه های علمی و فرهنگی،نقش مهمی در پیشرفت همه جانبه مسلمانان است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منبع[ویرایش]
منابع دانشنامهای فارسی
آذرنوش، آذرتاش (۱۳۸۸). «تأثیر اسلام در ادبیات ملل مسلمان». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. بستان، حسن (۱۳۸۳). «حقوق زنان». دانشنامه جهان اسلام. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. بهرامیان، علی (۱۳۸۸). «اسلام». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. پاکتچی، احمد (۱۳۸۸). «اندیشههای کلامی در سده نخستین هجری». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. پاکتچی، احمد (۱۳۸۸). «اندیشههای کلامی در سدههای ۲ و۳ق». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. پاکتچی، احمد (۱۳۸۸). «تأثیر اسلام در ادبیات ترکی». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. پاکتچی، احمد (۱۳۸۸). «اسلام در ماوراءالنهر و ترکستان». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. پاکتچی، احمد (۱۳۸۸). «حدیث». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. پاکتچی، احمد (۱۳۸۸). «سیر اندیشههای فقهی در تاریخ اسلام». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. جلالی مقدم، مسعود (۱۳۸۸). «اندیشههای کلامی در سدههای ۴–۶ق». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. حاجمنوچهری، فرامرز (۱۳۸۸). «گسترش تاریخی اسلام». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. حسینیآهق، مریم؛ ورعی، جواد (۱۳۸۳). «حکومت در اسلام». دانشنامه جهان اسلام. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. خراسانی، شرفالدین (۱۳۸۸). «تحول فلسفه و علوم در تمدن اسلامی». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. خراسانی، شرفالدین (۱۳۸۸). «نفوذ فرهنگ اسلامی در اروپا». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. رحیملو، یوسف (۱۳۸۸). «اسلام در شمال آفریقا، اندلس، سیسیل و کرت». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. زرینکوب، عبدالحسین (۱۳۸۸). «اسلام و ادبیات فارسی». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. زرینکوب، عبدالحسین (۱۳۸۸). «تصوف و عرفان». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. سجادی، صادق (۱۳۸۸). «اسلام در ایران». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. سجادی، صادق (۱۳۸۸). «اسلام در شام و مصر». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. سعیدی، فریده (۱۳۸۳). «حجاب». دانشنامه جهان اسلام. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. سلیم، عبدالامیر (۱۳۸۸). «عبادات و آداب دینی». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. کاوسی، شیلا (۱۳۸۳). «خطاطی». دانشنامه جهان اسلام. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. گرجی، ابوالقاسم (۱۳۸۸). «مناسبات و روابط اجتماعی در اسلام». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. گذشته، ناصر (۱۳۸۸). «تعالیم و نهادهای اساسی اسلام». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. عباسی، مهرداد (۱۳۸۳). «تفسیر». دانشنامه جهان اسلام. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. موسیپور، ابراهیم (۱۳۸۳). «جشن در جهان اسلام». دانشنامه جهان اسلام. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. مولوی، محمدعلی (۱۳۸۸). «علوم در جهان اسلام». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. مومن، مصطفی (۱۳۸۳). «جهان اسلام». دانشنامه جهان اسلام. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. منابع غیردانشنامهای فارسی
اسفندیاری، اسکندر (۱۳۷۵). «فرقه سبائیه» (PDF). مسجد. پنجم (سیام): ۶۸–۸۳. بدوی، عبدالرحمن (۱۳۷۴). تاریخ اندیشههای کلامی در اسلام (PDF). اول. ترجمهٔ صابری، حسین. بین برلیک، کاترین (۱۳۹۲). ترجمهٔ آفرین قائمی. «دوران طلایی اسلام». مطالعات قرآنی. تهران (۱۰۳): ۸۸–۸۹ – به واسطهٔ نورمگز. پروین، جلیل؛ نوری خسروشاهی، پریا؛ مهدویراد، محمدعلی؛ صفری، علی (۱۴۰۰). «مطالعهٔ تطبیقی طلاق در فرهنگ جاهلیت و قرآن با تکیه بر بسترهای معرفتی». پژوهشنامه قران و حدیث. تهران (۲۸): ۴۵–۷۴ – به واسطهٔ نورمگز. تقویپور، محمدرضا؛ اسماعیلی، محسن؛ صلواتیان، سیاوش (۱۳۹۶). «الگوی جامع خانواده تراز در اندیشه اسلامی». زنان و خانواده. تهران (۳۸): ۱۱۹–۱۴۸ – به واسطهٔ نورمگز. جعفری، یعقوب (۱۳۸۶). «باورها و فرقههای خوارج» (PDF). معارف عقلی (هفتم): ۱۸–۴۸. جمعی از محققین (۱۳۸۸). دانستنیهای ادیان و مذاهب. اصفهان: مرکز تحقیقاتی قائمیه. شمسینی غیاثوند، حسن؛ نجفی، خورشید (۱۳۹۵). «واکاوی مشارکت سیاسی زنان در جهان اسلام؛ با تأکید بر کشور مصر». مطالعات سیاسی جهان اسلام. قزوین (۱۹): ۸۹–۱۱۶ – به واسطهٔ نورمگز. زرهانی، سید احمد (۱۳۸۸). «امت اسلامی از تنوع تا فرقهگرایی» (PDF). فروغ وحدت (هجدهم): ۳–۵. گرگوریان، وارتان (۱۳۸۶). اسلام، قطعهقطعه، نه یکپارچه. به کوشش حمید بخشنده و محمد محقق. قم: مرکز پژوهشهای اسلامی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۵۱۴-۰۹۰-۶. محمدیان، علی؛ سلحشور، بتول (۱۴۰۰). «اخلاق تشریع کیفر برای بانوان در فقه امامیه». مطالعات زن و خانواده. تهران (۲): ۱۵۲–۱۶۷ – به واسطهٔ نورمگز. مصطفی، ابراهیم؛ الزیات، احمد حسن؛ عبدالقادر، حامد؛ النجار، محمد (۱۹۸۹). المعجم الوسیط. قم: دارالدعوة. مرادی خلج، محمدمهدی (۱۳۸۹). «زنان صالح در قرآن» (PDF). بانوان شیعه (۲۳): ۱۳۲–۱۵۱. هاشمی شاهرودی، محمود (۱۳۸۷). فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهمالسّلام. قم: موسسه دایرة المعارف فقه اسلامی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۲۷۳۰-۵۲-۰. منابع انگلیسی
Esposito, John L (1999). The Oxford History of Islam (به انگلیسی). New York: Oxford University Press. Gardet, Louis (2006). "Īmān". In Bearman, P.; Bianquis, Th.; Bosworth, C.E.; Donzel, E. van; Heinrichs, W.P. (eds.). Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی) (3rd ed.). Brill. Gimaret, Daniel (1986). "TAWHID". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. 10 (2rd ed.). Leiden: E. J. Brill. p. 389. Jawad, Haifaa A. (1998). The Rights of Women in Islam (به انگلیسی). Britain: MACMILLAN PRESS LTD. Jomier, Jacques (1986). "ISLAM". Encyclopaedia of Islam (به انگلیسی). Vol. 4 (2rd ed.). Leiden: E. J. Brill. p. 174-177. Lamartine, Alphonse de (1855). Histoire de la Turquie (به فرانسوی). Vol. 1. Paris: librairie du "Constitutionnel". Pew Research Center (۲۰۱۷). "Why Muslims are the world's fastest-growing religious group". Pew Research Center (به انگلیسی). Pew Research Center (۲۰۱۷). "Assaults against Muslims in U.S. surpass 2001 level". Pew Research Center (به انگلیسی). Pew Research Center (2018). "Being Christian in Western Europe". Pew Research Center (به انگلیسی). Pew Research Center (۲۰۱۹). "10 countries with the largest Muslim populations, 2015 and 2060". Pew Research Center (به انگلیسی). Pew Research Center (۲۰۱۹). "Key findings: How living arrangements vary by religious affiliation around the world". Pew Research Center (به انگلیسی). Robinson, Chase F. (2011). The New Cambridge History of Islam, Volume 1 (به انگلیسی). Vol. 1. Cambridge University Press. Sonbol, Amira (2003). "Rise of Islam: 6th to 9th Century". In Joseph, Suad (ed.). Encyclopedia of Women & Islamic Cultures (به انگلیسی) (1rd ed.). Leiden: Brill. Nasr, Hossein (2004). THE HEART OF ISLAM: Enduring Values for Humanity (PDF) (به انگلیسی). New York: NY: HarperOne. Roded, Ruth (2004). "Women and the Qurān". In Archer, George; Boisliveau, Anne-Sylvie; Dost, Suleyman; Naguib, Shuruq (eds.). Encyclopaedia of the Qur'ān (به انگلیسی) (1rd ed.). Brill. Smith, Jane I (۱۹۷۹). "Women in Islam: Equity, Equality, and the Search for the Natural Order". Journal of the American Academy of Religion (به انگلیسی) (۴۷): ۵۱۷–۵۳۷ – via jstor. World Population Review (۲۰۲۲). "Religion by Country 2022". worldpopulationreview (به انگلیسی). USA.
This article "ناحیه فرهنگی جهان اسلام" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:ناحیه فرهنگی جهان اسلام. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.