نخستین تیمارستان‌ها
پیدایش
در اواخر قرون وسطی در شهرها برای رویارویی با مسألهٔ بیماران روانی تیمارستان ایجاد شد. اما این تیمارستان‌ها در واقع زندان بود، به این معنا که بیماران را در اتاقک‌های تنگ و تاریک و کثیف به زنجیر می‌کشیدند و با آنان بیشتر همچون جانور رفتار می‌کردند تا آدمی
تحول در تیمارستان‌ها[ویرایش]
تا سال ۱۷۹۲ وضع تیمارستان‌ها به همین منوال بود در این سال فیلیپ پینل مسئولیت تیمارستانی در پاریس را به عهده گرفت و پیشرفت‌هایی ایجاد شد، او غل و زنجیر را از بیماران برداشت این عمل نتایج نیکویی به بار آورد. بسیاری از مردمانی که سال‌ها بود آن‌ها را دیوانه می‌پنداشتند و کسی امید به بهبودی شان نداشت، وقتی از بند رها شدند و در اتاقک‌های پاکیزه و آفتاب گیر با آنان به مهربانی رفتار شد به قدری بهبود یافتند که از تیمارستان مرخص شدند.
آموزش همگانی بهداشت روانی[ویرایش]
با همهٔ این پیشرفت‌های علمی، در نخستین سال‌های ۱۹۰۰ هنوز عامه مردم بیماری روانی را نمی‌شناختند و تیمارستان و بیمارهای روانی ترس ایجاد می‌کردند، تا اینکه آموزش همگانی بهداشت روانی بر عهده کیلفورد بیرز افتاد. او تجربه‌هایش را در کتاب ذهنی که خود را بازیافت منتشر کرد. او توجه چشمگیر عامهٔ مردم را برانگیخت و به تشکیل کمیتهٔ ملی بهداشت روانی یاری رساند. جنبش بهداشت روانی در سازمان گرفتن درمانگاه‌های راهنمایی کودک و احداث مراکز بهداشت روانی و درمان اختلال‌های روانی سهم پرارزشی داشته‌است[۱]
This article "نخستین تیمارستان‌ها" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:نخستین تیمارستان‌ها. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
- ↑ اتکینسون، ریتا ال (۱۳۸۹). زمینه روانشناسی هیلگارد. تهران: رشد. صص. ۵۶۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
