نمادهای صلح
.svg)
چندین نماد صلح در فرهنگ ها و زمینه های مختلف برای کاربردهای گوناگون استفاده شده است. کبوتر و شاخه زیتون به طور نمادین توسط مسیحیان اولیه مورد استفاده قرار گرفت و سپس سرانجام به نماد صلح سکولار و غیردینی تبدیل شد که پس از جنگ جهانی دوم توسط پابلو پیکاسو محبوبیت یافت. در دهه 1950 «نشان صلح»، همانطور که امروزه مشهور است ، توسط جرالد هلتوم به عنوان آرم پویش خلع سلاح هسته ای (CND) بریتانیا طراحی شد،[۱] گروهی که در خط مقدم جنبش صلح در انگلستان بوده و توسط فعالان ضد جنگ و پادفرهنگ در ایالات متحده و جاهای دیگر به تصویب رسید. این نماد برای القای حروف (N) و (D) از روش مخابره بوسیله پرچم که ابتدای حروف واژگان «Nuclear Disarmament» است استفاده شده است ، [۲] هم‌چنین هم‌زمان به عنوان مرجعی برای نقاشی سوم ماه مه ۱۸۰۸ اثر فرانسیسکو گویا است. 1814) (با نام مستعار «کشاورزی دربرابر جوخه آتش»). [۳]
نماد V و پرچم صلح نیز به سمبل های بین المللی صلح تبدیل شدند.
نماد صلح با استاندارد یونیکد در نمادهای متفرقه کدگذاری شده است،U+262E ☮ peace symbol.
شاخه زیتون[ویرایش]
دوران باستان[ویرایش]
استفاده از شاخه زیتون به عنوان نمادی از صلح در تمدن غربی حداقل به قرن پنجم پیش از میلاد یونان مربوط می شود. یونانیان اعتقاد داشتند شاخه زیتون نمایانگر برکت و فراوانی است و ارواح شیطانی را دور می‌کند،[۴] که یکی از ویژگی های آیرنه ، [۵] الهه یونانی صلح بود. این الهه (که رومی ها آن را پاکس می نامیدند) روی سکه های امپریال روم [۶] با شاخه زیتون نقش بسته بود.
شاعر رمی ویرژیل (۷۰-۱۰ پیش از میلاد) زیتون [۷] را با پاکس پیوند داد و شاخه زیتون را به عنوان نمادی از صلح در منظومه اشعار حماسی خود به نام انه اید آورد: [۸]
پس، اِنه قهرمان از فراز عرشه بلند، شاخه‌ای از درخت زیتون را به نشانه آرامش و دوستی، بسوی او یازید؛ و او را گفت:( اینان را که تو میبینی ترواییانند؛ و این جنگ ابزارها، در ستیز و دشمنی با لاتینان، برگرفته شده است؛ ترواییان راندگانی هستند که آنانشان به جنگی نابآیین که نشانه ناگروندگی به دین است، کشانیده اند. ما به یافتن اواندر آمده ایم. این پبام را بدو برسانید: به او بگویید که سروران و بلندپایگان بنیادین داردانی آمده اند؛ تا از او همپیمانی در جنگ را بجویند.)
رومی‌ها بر این عقیده بودند که رابطه نزدیکی بین جنگ و صلح وجود دارد. مارس، اسطوره جنگ، نموند دیگری داشت، مارس صلح‌جو، مارس آورنده‌ی صلح، که تصویرش در حالی‌که شاخه زیتونی را حمل می‌کرد روی سکه‌های اواخر امپراتوری روم نقش بسته بود. آپیان استفاده از شاخه زیتون را نمادی از صلح نسبت به دشمنان زنرال رومی به نام اسکیپیو امیلیانوس در جنگ نومانتین با .هادروبال پادشاه کارتاژ توصیف کرد
This article "نمادهای صلح" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:نمادهای صلح. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
- ↑ "The CND symbol". Cnduk.org. 22 January 2014. Archived from the original on 24 July 2011.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Breyer, Melissa (21 September 2010). "Where did the peace sign come from?". Shine. Yahoo!. Archived from the original on 7 November 2012. Retrieved 30 September 2010.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "History of the Symbol". Campaign for Nuclear Disarmament (به English). Retrieved 2019-05-08.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Rupert Graves, The Greek Myths, Harmonsdsworth: Penguin Books, 1962, Section 53.7
- ↑ "''Theoi Greek Mythology''". Theoi.com. Archived from the original on 22 February 2012. Retrieved 21 February 2012.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "Coins of Roman Egypt". Coins of Roman Egypt. Archived from the original on 13 March 2012. Retrieved 21 February 2012.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Virgil, Georgics, 2, pp.425ff (trans. Fairclough)
- ↑ "Great Seal". Great Seal. Retrieved 21 February 2012.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
