نیروی فقدان
نیروی فقدان یک نیروی جذاب موثر است که بین ذرات کلوئیدی بزرگ که در محلول رقیق مواد تخلیه کننده معلق هستند، ایجاد می شود، که املاح کوچکتری هستند که ترجیحاً از مجاورت ذرات بزرگ حذف می شوند. یکی از اولین گزارش‌های مربوط به نیروهای فقدان که منجر به انعقاد ذرات می‌شود، مربوط به باندی است که جدا شدن یا "خامه شدن" لاتکس لاستیک را با افزودن مولکول‌های تخلیه‌کننده پلیمر (آلژینات سدیم) به محلول مشاهده کرد. به طور کلی تر، مواد تخلیه کننده می توانند شامل پلیمرها، میسل ها، اسمولیت ها، جوهر، گل یا رنگ پراکنده در یک فاز پیوسته باشند.
نیروهای فقدان اغلب به عنوان نیروهای آنتروپیک در نظر گرفته می شوند، همانطور که برای اولین بار توسط مدل Asakura-Oosawa ایجاد شده توضیح داده شد.[5][6] در این تئوری، نیروی فقدان از افزایش فشار اسمزی محلول اطراف ناشی می‌شود، زمانی که ذرات کلوئیدی به اندازه کافی به هم نزدیک می‌شوند به طوری که کومولیت‌های حذف شده (تخلیه‌کننده‌ها) نتوانند در بین آنها قرار بگیرند.از آنجایی که ذرات به عنوان ذرات هسته سخت (کاملاً صلب) در نظر گرفته می شدند، تصویر در حال ظهور مکانیسم زیربنایی القا کننده نیرو لزوماً آنتروپیک بود.
This article "نیروی فقدان" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:نیروی فقدان. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
