هادی حائری

هادی حائری نویسنده و شاعر و پدرش حاج شیخ عبدالله حائری مازندرانی، ملقب به رحمت‌علیشاه (۱۲۴۱ خ - ۱۳۱۶ خ)، از مشایخ صوفیه در سلسلهٔ نعمت‌اللهی گنابادی بود.

زندگی‌نامه[ویرایش]

در سال ۱۲۶۵ خورشیدی در کربلا متولد شد. او علاوه بر علوم قدیمه و منطق و اصول و فلسفه، دوره‌های مدارس عالی دارالفنون و مدرسهٔ حقوق را طی کرد و علوم ادبی را نزد ادیب‌الممالک فراهانی فراگرفت. او سال‌ها ریاست مدارس معروف تهران را بر عهده داشت و مدتی رئیس سازمان اوقاف و معاون وزارت فرهنگ بود. حائری سخنرانی‌هایی درباب مولوی ایراد کرده بود و نظریاتی در زمینهٔ عرفان داشت. او در ۲۰ خرداد ۱۳۵۹ در تهران درگذشت. او از ارادتمندان سلسله نعمت‌اللهی گنابادی بود و همواره مورد توجه بزرگان این سلسله بود.

خواهر او، زکیه حائری، همسر زین‌العابدین رهنما بود.

تألیفات[ویرایش]

دورهٔ اخلاق قدیم و جدید
دورهٔ فلسفه شامل معرفةالفنس، منطق قدیم و اخلاق و حدیث
مابعدالطبیعه مشتمل بر حکمت شرقی و غربی
تاریخ فلسفه و فلاسفه
شرح حال فلاسفهٔ دنیا و عقاید آنها
نخبة العرفان مِن آیاتِ القرآنِ و تفسیرِها، تهران: انتشارات حقیقت. ۱۳۸۳.

منابع[ویرایش]

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به هادی حائری در ویکی‌گفتاورد موجود است.

عاقلی، باقر (۱۳۸۳)، شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران، تهران: نشر گفتار با همکاری نشر علمصفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
قاسمی، ابوالفضل. خاندان آیت‌الله‌زاده مازندرانی. مجله وحید، شماره ۲۴۴، صص ۵۴ و ۵۶

This article "هادی حائری" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:هادی حائری. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.