هلمگارد (خانه اربابی)
 | این مقاله دقیق، کامل و صحیح ترجمه نشدهاست. لطفاً این ترجمه را با توجه به نسخهٔ اصلی اصلاح کنید و سپس این الگو را از بالای صفحه بردارید. |
| هلمگارد | |
|---|---|
.jpg) | |
| اطلاعات کلی | |
| موقعیت | کپنهاگ |
| کشور | دانمارک |
| مختصات | ۵۵°۱۶′۲۸٫۳″ شمالی ۱۱°۵۰′۱۴٫۷″ شرقی / ۵۵٫۲۷۴۵۲۸°شمالی ۱۱٫۸۳۷۴۱۷°شرقیمختصات: ۵۵°۱۶′۲۸٫۳″ شمالی ۱۱°۵۰′۱۴٫۷″ شرقی / ۵۵٫۲۷۴۵۲۸°شمالی ۱۱٫۸۳۷۴۱۷°شرقی |
| کامل‌شده | ۱۶۳۵ |
| طراحی و ساخت | |
| پیمانکار اصلی | گئورگ یاکوبسن |
هلمگارد یک خانه ارباب و عمارتی می‌باشد که در حومهفنسمارک، شهرداری ناستود، نزدیک ۶۰ واقع شده‌است. کیلومتری جنوب کپنهاگ، دانمارک. ساختمان اصلی سه بال و نیمه چوبی برای کلاوس اولودسن داآ در سال ۱۶۳۵ ساخته شد. این دارایی توسط کریستین کنراد دانسکیولد-سامسو در سال ۱۸۰۱ به دست آمد و از آن هنگام تابحال در دست نوه‌های وی باقی مانده‌است. کارخانه شیشه هولمگارد توسط بیوه او هنریت دانسکیولد-سامسو در سال ۱۸۲۵ تأسیس گردید. ساختمان اصلی در سال ۱۹۱۸ در فهرست ساختمان‌ها و مکان‌های حفاظت‌شده دانمارک ثبت شد. این املاک ۱٬۷۲۴هکتار زمین (شامل جولینگه و امنیت) را پوشش می‌دهد.
تاریخ[ویرایش]
تاریخ اولیه[ویرایش]
این خانه در نیمه دوم قرن ۱۴ به سادگی به نام هلم نام برده می‌شد. نخستین صاحب شناخته شده املاک، تایگ مورتنسن راونسبرگ بوده. بعدها برای بیش از ۱۵۰ سال متعلق به اعضای خانواده گرییس بود.[۱]
خانواده دا[ویرایش]
.png)
با مرگ هانس یواخیمسن گرییس، تملک هلمگارد به دو قسمت تقسیم گردید. یکی از این سهام برای چندین تبار مرتبط با اعضای خانواده داا بود، در حالی که دیگری بیشتر میان خانواده‌های مختلف تغییر می‌نمود. بعداز مرگ اولوف داا، سهم وی از دارایی به پسر او کلاوس اولوفسن داا رسید. کلاوس یک مشاور مخفی با نفوذی بود که هم در جنگ کالمار (۱۶۱۱–۱۶۱۳) و هم در جنگ سی ساله (۱۶۱۸–۱۶۴۸) شرکت نموده بود. در سال ۱۶۳۱ به نام دریاسالار قلمرو منتخب شد. در سال ۱۶۲۵ کلاوس همچنین موفق شد سهام دیگری را در دارایی هلمگارد کسب نماید. در سال ۱۶۳۵، او یک ساختمان اصلی سه بال جدید ساخت.[۱]
بعداز مرگ کلاوس اولوفسن دا، هولمگارد به پسرش اولوف کلوزن دا آ انتقال یافت. وی مقداری از زمین را فروخت و بعداً به دلیل روابط نزدیکش با کورفیتز اولفلد مجبور به خروج از کشور گردید. در برگشت به دانمارک، فردر۱/۳ او را مجبور نمود در ازای ملک بسیار کثیر ارزش هِیِرینگهولم، از هولمگارد جدا شود. بروکسو و ۱۰ مزرعه دیگر توسط تاج تحت سلطه هلمگاردقرار گرفتند.[۱]
کرابه ترول و پست[ویرایش]
.jpg)
در سال ۱۶۷۰، فردریک سوم انگشتر وی را بر روی تخت مرگ خود بر روی انگشت صفحه خود نهاد(آشغال محافظه ای) اتو کرابه و به پاس سپاسگزاری از خدمات وی، هولمگارد را به وی بخشید. اتو کرابه همچنین مورد پیوستگی کریستین پنجم (۱۶۴۶–۱۶۹۹) بود که او را به مقام مجلسی ارتقا داد. در سال ۱۶۷۱، او به نام بخشدار (رسمی) امنیت، ووردبورگ و دوشنبه منتخب شد. در سال ۱۶۷۵، هولمگارد و بروکسو به هر دو وضعیت خانه نشینی بخشیده شدند. این وضعیت با تعدادی امتیاز از غبیل آزادی از پول همراه بود. کرابه بیشتر زمین‌هایی را که اولوف کلاوسن داا فروخته بود، باردیگر به کسب نمود. با مرگ پدر زن او اتو اسکیل در سال ۱۶۹۵. او همچنین مالک اغولم و کرابشولم شد. کرابه در سال ۱۷۱۹ فوت شد و در کلیسای جامع روسکیلد به خاک سپرده شد. بیوه‌اش بیرجیت (نام خواهر اسکل) این چهار خانه را برای ۱۹ سال آتی مدیریت نمود. ۳ فرزند آنان همگی در سنین پایین مرده بودند. بیرگیت اسکیل هلمگارد و بروکسو را به بیرجیت رستورف، دختر یکی از خواهرزاده‌های کرابه که با کناد ترول ازدواج کرده بود، وصیت کرد. بیرجیت رستورف که ۳۰سال بیشتر از شوهرش عمر کرد، این املاک را تا زمان مرگش در سال ۱۷۹۰ حفظ نمود. بیرجیت ترول (با نام خانوادگی رستورف) که فرزندی نداشت، خانه خود را به خواهرزاده‌اش، مارگرت الیزابت رستورف، که با پدر لاسون فون پست ازدواج کرده بود، وصیت نمود.[۲]
خانواده دانسکیولد-سامسوئه[ویرایش]
در سال ۱۸۰۱، کریستین کنراد، کنت دانسکیولد-سامسوئه، هلمگارد و بروکسو را خریداری نمود. در سال ۱۷۹۲، وقتی که وی هنوز کوچک بود، دانسکیولد-سامسوئه به شورای شهرستان سامسوئهو هیئت مدیره ابی گیسلفلد اضافه شد. او همچنین تعدادی خانه دیگرمثلناسبیهولم (۱۸۰۴)، راوان استراپ (۱۸۰۵)، باولس، آلباکسگارد و روزندال (۱۸۰۶) و نوردفلد (۱۸۲۰) خریداری کرد. در سال ۱۸۰۸او بخشدار شهرستان پریستو شد. وی این سمت را تا وقت مرگش محافظت نمود. وی کارهای مردمی متعددی را شروع کرد، مانند بندری در کارربیکسمنده و بیمارستانی در ناستوود، ویبا همسرش هنریت و شش فرزند آنان در گیسلفلد زندگی می‌نمودند.[۱]
او هر دو مقداری از زمین‌های متعلق به هولمگارد را فروخت، ولی زمین‌های نوینی را نیز افزون نمود. در دهه ۱۸۲۰، او قصد داشت یک کارخانه شیشه سازی در آن محل تشکیل نماید چون متوجه شد که ذغال سنگ نارس بومی می‌تواند به نام سوخت استفاده گردد. وی در سال ۱۸۲۳ از پادشاه اجازه خواست تا به برنامه‌های خود ادامه دهد اما قبل از دریافت پاسخ درگذشت. بیوه او اصرار کرد و از پادشاه اجازه ساخت کارخانه را گرفت. بااینکه مجبور گردیدبه تنهایی از ۶فرزندش محافظت نماید، وی توانست در سال ۱۸۲۵ در هولمگارد گلاسورک را باز نماید که در ابتدا بطری‌های شیشه ای سبز تولید می‌کرد ولی به زودی به شیشه‌های کریستالی ظریف تبدیل شد. در سال ۱۸۳۶، او همچنین یک کارخانه آجرپزی در این املاک تأسیس کرد. در سال ۱۹۴۱، او مزرعه پترسمایند را در برخی از زمین‌ها ساخت.[۳]
هنریت دانسکیولد-سامسو در ۲۸ ژوئیه ۱۸۴۳ در کپنهاگ فوت کرد. عمارت و کارخانه شیشه هولمگارد به دومین پسر بزرگ او یعنی کریستین کنراد سوفوس دانسکیولد-سامسو (۱۸۰۰–۱۸۸۶) تحویل داده شد. در سال ۱۸۳۳ با لیدی الیزابت برودنل-بروس ازدواج کرد. در سال ۱۸۵۰، برای دومین بار با آنا لوویس آمالی فون زیتفه ازدواج کرد. او کارخانه شیشه هولمگارد را گسترش داد و با مهارت زیادی آن را مدیریت کرد. در سال ۱۹۶۰، وی جانشین برادرش به نام صاحب شهرستان سامسو شد. او همچنین خانه روستایی آنروم را در ودبک ساخت.[۱]
وی بدون فرزند در ۱۰ ژانویه ۱۹۰۸ فوت کرد. پس، هلمگارد، کارخانه شیشه هلمگارد و آنروم به برادرزاده‌اش آاجکنراد دانسکیولد-سامسو تحویل داده شد. وی با فانی بارونس لوتزبک، دختر نایب دریاسالار ای اف ام اورس ازدواج نمود. تنها فرزند آنان دختر الیزابت هنریت آگزداتتر دانسکیولد-سامسو بود. با مرگ پدرش، او مالک براتینگزبورگ و هلمگارد شد. در ۲۴ ژوئن ۱۹۵۴ با فرانتس آکسل لاسن ازدواج کرد. هلمگارد پس از مرگش به پسر کوچکترشان کریستین ایوار دانسکیولد لاسن رسید. آنها سه فرزند، دو پسر و یک دختر داشتند. هلمگارد پس از مرگش نزد پسر کوچک‌تر آنان کریستین ایوار دانسکیولد لاسن رفت.[۱]
معماری[ویرایش]
ساختمان اصلی نیمه‌چوبی گل‌مگارد روی یک قلعه حدوددرجه دوم که توسط خندق احاطه شده‌است، قرار دارد. شامل یک بال اصلی دو طبقه و طولانی ۲۶ خلیج در غرب و دو بال جانبی کمی پایین‌تر در جنوب و شمال می‌باشد. سقف شیبدار با کاشی قرمز پوشیده شده‌است. توسط اندک متعددی دودکش بزرگ و سفید گچ کاری شده سوراخ گردیده‌است. دروازه در بال اصلی دارای نشان خانواده داا و کتیبه «در اینجا کلاوس دا به رافنستروپ به همراه خانم مهربانش اینگبورگ پارسبرگ» است. دو بال جانبی در ابتدا ساختمان‌های یک طبقه و مستقل بودند. بال جنوبی در اواخر قرن هفدهم بلندتر شد و به بال اصلی متصل شد. به نظر می‌رسد لوحی سنگی با سال «۱۶۷۵» و نشان و حروف نخست اتو کرابه و همسر نخستش دورته گرسدورف، تاریخ این تمدید را به آن سال نشان می‌دهد. بال شمالی ۲۱ خلیج است که بخش نخست ۹ خلیجی دو طبقه و ۱۲ خلیج باقیمانده یک طبقه است. بخش یک طبقه در ابتدا به عنوان آهنگری استفاده می‌شد اما اکنون به گاراژ تبدیل شده‌است. بال جنوبی قبلاً ۲۱ خلیج بود، ولی سمت شرقی آن در اواخر قرن ۱۸ سقوط کرد و هرگز نوسازی نگردید.[۴]
امروز[ویرایش]
هولمگارد در حال حاضر متعلق به کریستین ایوار شو دانسکیولد لاسن می‌باشد. کریستین همچنین صاحب املاک جولینگه و امنیت می‌باشد. این سه خانه مجموعاً ۱٬۷۲۴هکتار زمین را پوشش می‌دهند.
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ "Holmegaard (Sjælland)". danskeherregaarde.dk (به Danish). Retrieved 3 July 2022.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "Holmegaard (Sjælland)". roskildehistorie.dk (به Danish). Retrieved 3 July 2022.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "Udviklingen gennem årene på Holmegaard Glasværk". fensmarkby.dk (به Danish). Retrieved 3 July 2022.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "Sag: Holmegaard" (به Danish). Kulturstyrelsen. Retrieved 3 July 2022.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
This article "هلمگارد (خانه اربابی)" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:هلمگارد (خانه اربابی). Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
