هوشنگ شهابی، نویسنده، شاعر، ترانه‌سرا، آهنگساز، کارگردان سینما و مترجم اهل ایران است.

زندگی‌نامه[ویرایش]

هوشنگ شهابی
	هوشنگ شهابی
Born	۱۳۰۵ in مشهد

به سال ۱۳۰۵ در مشهد متولد شد. وی که در خانواده‌ای هنرمند و اهل ادب متولد و پرورش یافته بود. در کتاب فرهنگ شاعران زبان پارسی، تألیف عبدالرحیم حقیقت (رفیع) دربارهٔ وی آمده: «هوشنگ شهابی، فرزند محمدعلی از نوادگان شهابی ترشیزی، شاعر نامدار و اواخر قرن دهم هجری و از شاعران هنرمند معاصر است. پس از پایان تحصیلات ابتدایی و متوسطه به پیروی از پدر و هنرمند خود که از نوازندگان بنام «تار» بود به فن موسیقی و هنر، گرایش پیدا کرد، و از چهارده پانزده سالگی به سرودن شعر و ترانه و نوشتن داستان پرداخت. از سال ۱۳۲۰ خورشیدی در مجله‌های: «خروش ایران»، «اطلاعات هفتگی»، «روشنفکر»، «سپید و سیاه» و «فردوسی» به نقدنویسی و داستان پردازی پرداخته. سال‌ها سردبیر رادیو تلویزیون ایران بوده و چند نمایشنامه و سناریو نیز نوشته و کارگردانی کرده‌است. برای چند تن از خوانندگان بنام مانند: بنان، دلکش، روح‌بخش، ویگن و منوچهر و غیره آهنگ و ترانه ساخته‌است.» هوشنگ شهابی، در حال حاضر در تهران زندگی می‌کند و دوران بازنشستگی خویش را می‌گذراند ولی در همین ایام هم اوقات پرثمر و پربار خود را به مطالعه و تحقیق و خدمت به فرهنگ و هنر می‌پردازد. در دوران فعالیت‌های هنری و مطبوعاتی خویش، بیش از یکصد ترانه و آهنگ ساخت که خوانندگانی نظیر: غلامحسین بنان، منوچهر همایون‌پور، بهرام سیر، دلکش، روحبخش، پوران، فرح و بسیاری از خوانندگان قدیمی آنها را اجرا کرده‌اند.

موسیقی بسیاری از متن فیلم‌های فارسی مثل: «چشمه آب حیات»، «مروارید سیاه»، «فردا روشن است» سناریو و کارگردانی «مردی در دام» را نوشته و به عهده داشته، ترجمه کتاب «اشک عطوفتی بر حماسه عقابان» نویسنده کورتر فراری، تألیف کتاب «در خواب سرخ عشق» درچهارصد صفحه به قطع رقعی، سه کتاب منظومه بلند و کتاب مجموعه اشعار و چندین نمایشنامه به نام «آن سوی آب‌ها»، «خسرو و شیرین» و حدود بیش از بیست نمایشنامه رادیویی که در رادیو قبلاً به اجرا درآمده و «کتاب ابرمرد طوس» که دربارهٔ حکیم ابوالقاسم فردوسی شاعر بزرگ و حماسه‌سرای نامی ایران نوشته شده‌است، از آثار پرارزش وی می‌باشد.

از ترانه‌های مشهور وی از: «دریا»، «بچه چوپان»، «من و ماه»، «گلی جان»، «آهوی فراری»، «ریزش باران»، «یاد جوانی»، «ای جوانی من» و ده‌ها ترانه زیبای دیگر می‌توان نام برد.

در زیر دو نمونه شعر و ترانه ساخته شده توسط وی را که خواننده خوش‌صدا و هنرمند، بهرام سیر خوانده‌است،

نمونه شعر[ویرایش]

«قطره اشک»

تا به لطف ساقی از رنج خمار افتاده‌ام از نبود و بود هستی بر کنار افتاده‌ام کس نمی‌جوید نشان من به باغ سبز یاد آن گل پژمرده‌ام کز شاخسار افتاده‌ام باغبان چون از سرم دست نوازش دور داشت در بهار زندگی از برگ و بار افتاده‌ام بی‌توقع همچو ابرم در مقام دوستی سایه ابرم که بر هر کوهسار افتاده‌ام آن سکوت خسته‌ام در وحشت تاریک مرگ هاله شمعم که بر سنگ مزار افتاده‌ام در مقام سرنوشتم چاره جز تسلیم نیست برگ زردم در مسیر جویبار افتاده‌ام تا که دورم کرد از دامان خود آسوده شد قطره‌ای اشکم که از چشم نگار افتاده‌ام «دریا» دریا بی‌انتهاست- ساحلش ناپیداست قایقران می‌رود- امیدش بر خداست گه به سوی بالا- به آسمانها- نظر نماید از جفای دنیا- جهان بالا- خبر نماید او سبک چو مرغان- میان طوفان- سفر نماید دریای آرزو- کی دارد- انتها ناامیدم از جان- ساحل‌ها- ناپیدا در قلب من طوفان- چشمم چون ابر گریان ره می‌سپارم من- در غوغای طوفان گه به سوی بالا- به آسمان‌ها- نظر نماید از جفای دنیا- جهان بالا- خبر نماید او سبک چو مرغان- میان طوفان- سفر نماید