وایو (باد)
وایو ایزد باد در متون اوستایی
باد پدید اورنده زندگی در ابر باران زا و مرگ در توفان یکی از اسرار آمیزترین خدایان هندو-ایرانی است.
در یکی از متون هندی آمده است که وایو از نفس غول جهانی(پوروشه)، که همه چیز از تن او هستی یافت پدیدار شد.
بدین روایت وایو بر گردونه ای که آن را صد یا هزار اسب تیزرو میکشند سوار است و همچنین اوست که آذرخش و سپیده دم را پدید میاورد.
وایو در ایران از نقشی مهم برخوردار ودر همان حال خدای راز انگیزی است که آفریدگار خیر (اهورامزدا) و نیز شر (انگره مینو) به او قربانی هدیه میکنند و در روایتی آفریدگار بر سریری از طلا و به زیر سایبانی زرین که آن را ستون‌هایی از طلا بر پا داشته به او قربانی می‌دهد و از او میخواهد که آفریده‌های شر را نابود و آفریده گان نیکو را حفظ کند.
بدین روایت خواست آفریده گار برآورده شده و تمناهای ویرانگر شر ناکام می‌ماند. از آنجا که وایو خدایی قدرتمند وحشت آوری است انسان‌ها به ویژه هنگام خطر به پیشگاه او نیایش میکنند و وایو جامه نبرد بر تنو مسلح به جنگ افزارهای زرین به تعقیب دشمنان می‌پردازد تا روح شر را نابود و آفریده‌های نیک اهوره مزدا را پاسداری کند.
در حالی که اهورامزدا بر فراز و در نور و انگره مینو در زیر و در ظلمت فرمانروایی میکنند مقر فرمانروایی وایو در فضای میان این دو یعنی در خلا قرار دارد.
برخی بر این باورند که دو وایو وجود دارد یکی وایوی خوب و دیگری وایوی بد واین بدان دلیل است که وایو از سویی آورنده باران و زندگی و از سویی دیگر شخصیت وحشت انگیز و شومی است که با مرگ پیوند دارد و هیچ کس توانای مقابله با او را ندارد. وایو نیز همانند آرتمیس خدای ماه باکره است و هرگز ازدواج نمی‌کند.
This article "وایو (باد)" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:وایو (باد). Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
