پادشاهی آلبا
پادشاهی آلبا ( لاتین: Scotia ، ایرلندی کهن: Alba )نام پادشاهی اسکاتلند بین مرگ دانلد دوم در سال 900م و الکساندر سوم در سال 1286م بود. مرگ دانلد دوم به طور غیرمستقیم منجر به تهاجم ادوارد اول انگلستان به اسکاتلند در سال 1296 و جنگ اول استقلال اسکاتلند شد .
آلبا شامل دالریادا بود،ولی شامل بخش‌های بزرگی از دشت‌های اسکاتلند امروزی نبود. این بخش ها سپس بین استراتکلاید و نورثومبریا تا شمال فرث فورت تقسیم شد. فوتریو ، پادشاهی پیکتی در شمال، در قرن دهم به آلبا اضافه شد.
تا اوایل قرن سیزدهم، موری به عنوان بخشی از آلبا تصور نمی‌شد، این منطقه بین فرث فورت و رودخانه اسپی امتداد داشت.
نام آلبا نامی پذیرفته شده بود، زیرا در طول این دوره هم طبقات حاکم و هم طبقات پایین پادشاهی عمدتاً پیکتیش-گائل و بعداً پیکتیش-گائل و اسکوتو-نورمن بودند. این به طور قابل توجهی با دوره خانه استوارت ، که در سال 1371 آغاز شد، متفاوت است، که در آن طبقات حاکم پادشاهی بیشتر به زبان انگلیسی میانه صحبت می کردند، که بعداً به اسکاتلندی های لولند تبدیل شد و نام گرفت. هیچ معادل دقیقی برای واژه انگلیسی "Kingdom of Alba" وجود ندارد، زیرا اصطلاح گالیک Rìoghachd na h-Alba به معنای "پادشاهی اسکاتلند" است. محققان انگلیسی زبان نام گالیک را برای اسکاتلند به کار بردند تا در دوره سیاسی به خصوصی در تاریخ اسکاتلند در قرون وسطی میانه بکار رود.
This article "پادشاهی آلبا" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:پادشاهی آلبا. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
