چرخه کربن در آب‌کره
.png)
چرخهٔ کربن در آب‌کره به فعالیت‌های چرخه‌ای کربن در تمام آب‌ها، کلاهک‌های یخی و یخچال‌های طبیعی تعلق می‌گیرند. آب‌کره شامل ۳۶.۰۰۰ الی ۳۸٫۰۰۰ گیگاتن کربن در شکل دی‌اکسید کربن حل‌شده، بی‌کربنات و ین کربنات می‌باشد؛ البته این مقدار فقط ۰٫۰۴۵ درصد از کربن موجود در جهان است.
شار یا جذب دی‌اکسید کربن در اقیانوس‌های جهان با حضور ویروس‌های گستردهٔ موجود در داخل آب تحت تاثیر قرار گرفته‌است، که بسیاری از گونه‌های باکتری‌ها را آلوده می‌کند. این مرگ و میر باکتریایی باعث دنباله‌ای از رویدادها می‌شود که منجر به تنفس بسیار زیادی از دی‌اکسید کربن شده و نقش اقیانوس‌ها را به عنوان یک سینک کربن بالا می‌برد.[۱]
فعالیت در اقیانوس‌ها[ویرایش]
دی‌اکسید کربن به دام افتاده در یخ‌ها در پروسهٔ سریع تبادل با اتمسفر شرکت ندارد. اقیانوس‌ها حاوی فعال‌ترین کربن در جهان هستند و حدود ۳۶.۰۰۰ گیگاتن کربن را بیشتر به شکل ین بی‌کربنات در خود جای‌داده‌اند.[۲] لایه‌های سطحی اقیانوس‌ها دارای مقادیر زیادی از کربن آلی محلول است که به سرعت با جو رد و بدل می‌شوند. غلظت لایه‌های کربن حل‌شده معدنی (دی‌آی‌سی[پ ۱]) در عمق حدود ۱۵ درصد بیشتر از لایه سطحی است.[۳] دی‌آی‌سی در لایه‌های عمیق در دوره‌های زمانی طولانی‌تری ذخیره می‌شود.[۴] کربن از طریق گردش دماشوری در بین این دو لایه رد و بدل می‌شود.
راه‌های ورود کربن به اقیانوس‌ها عمدتاً انحلال دی‌اکسید کربن موجود در جو و تبدیل‌شدن به کربنات یا از طریق رودخانه‌ها به شکل کربن آلی محلول می‌باشد. کربن توسط موجودات زنده از طریق فتوسنتز به کربن آلی تبدیل می‌شود و می‌تواند در سراسر زنجیرهٔ مواد غذایی رد و بدل یا در اعماق اقیانوس رسوب‌شده و به لایه‌های غنی کربن به عنوان کربنات کلسیم رسوب بپیوندد. در این لایه برای دوره‌های بلند مدّت باقی می‌ماند و در نهایت یا به عنوان رسوبات باقی‌می‌ماند یا به آب‌های سطحی از طریق گردش دماشوری بازمی‌گردد. [۴]
جذب اقیانوسی کربن دی‌اکسید یکی از مهم‌ترین انواع سلب کربن برای محدود کردن افزایش دی اکسید کربن توسط انسان در جو است. با این حال، این فرایند توسط تعدادی از عوامل خاص محدود شده‌است. از آنجا که نرخ انحلال کربن دی‌اکسید در اقیانوس به فرسایش سنگها در اثر هوا وابسته است و این فرایند آهسته‌تر از نرخ فعلی انتشار گازهای گلخانه‌ای توسط انسان طول می‌کشد، جذب کربن دی‌اکسید در اقیانوس در آینده کاهش می‌یابد.[۲] جذب کربن دی‌اکسید همچنین باعث اسیدی‌تر شدن آب می‌شود که بیوسیستم‌های اقیانوس را تحت تاثیر قرار می‌دهد. نرخ پیش‌بینی شدهٔ افزایش اسیدیتهٔ اقیانوسی ممکن است ته‌نشینی بیولوژیکی کلسیم کربنات را آهسته‌تر کند، که نتیجهٔ آن کاهش ظرفیت اقیانوس برای جذب دی‌اکسید کربن است.[۵][۶]
همسنگ‌های انگلیسی[ویرایش]
- ↑ Dissolved Inorganic Carbon
پانویس[ویرایش]
- ↑ C.Michael Hogan. 2010. Virus. Encyclopedia of Earth. National Council for Science and the Environment. eds. S.Draggan and C.Cleveland
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ الگو:Cite doi
- ↑ Sarmiento, J.L.; Gruber, N. (2006). دینامیک‌های بیوگئوشیمی اقیانوس. انتشارات دانشگاه پرینستون، پرینستون، نیوجرسی، ایالات متحده آمریکا.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Prentice، I.C. (۲۰۰۱). «Climate change 2001: the scientific basis: contribution of Working Group I to the Third Assessment Report of the Intergouvernmental Panel on Climate Change» [چرخهٔ کربن و دی‌اکسید کربن در اتمسفر (انگلیسی)]. Houghton, J.T.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ الگو:Cite doi
- ↑ الگو:Cite doi
منابع[ویرایش]
- ویکی‌پدیای انگلیسی و آلمانی
| موضوعات اصلی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| موضوعات دیگر | |||||
This article "چرخه کربن در آب‌کره" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:چرخه کربن در آب‌کره. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
|
This page exists already on Wikipedia. |
