کارو حق‌وردیان

هاوان[ویرایش]

متولد ۱۳۲۴ در تهران است. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه آرام آبویان، تحصیلات متوسط را در دبیرستان‌های کمالیه و تمدن ادامه داده و دیپلم طبیعی را از دبیرستان تمدن دریافت کرده‌است. فوتبال را از زمین‌های خاکی محله خیابان ویلا و خیابان نادرشاه شروع کرده‌است. قهرمان آموزشگاه‌های تهران از دبیرستان تمدن بوده. دو بار قهرمان منطقه‌های همراه تیم خود شده‌است. چهار سال عضو باشگاه آرارات تهران بوده‌است. اولین مربی باشگاهی وی در آرارات گارنیک مهرابیان بوده بعد از باشگاه آرارات ده سال عضو باشگاه تاج تهران بوده‌است مربیان وی در باشگاه تاج عبارتند از محمد بیاتی، علی دانایی فر و رایکوف. عناوین وی در باشگاه تاج: دو بار قهرمان باشگاه‌های تهران/یک بار قهرمان جام تخت جمشید / سه بار قهرمان جام میلز هندوستان / یک بار قهرمان جام باشگاه‌های آسیا در تهران / یک بار مقام دوم جام باشگاه‌های آسیا در بانکوک / سی بازی دوستانه با تیم‌های اروپایی و آسیایی - عضویت در تیم ملی ایران / ده سال عضو تیم ملی ایران / دو بار قهرمان جام آسیا در تهران و بانکوک تایلند / یک بار قهرمان بازی‌های آسیایی در تهران / قهرمان جام کوروش کبیر / شرکت در مسابقات جام جهانی کوچک (استقلال برزیل) در برزیل / شرکت در مسابقات المپیک مونیخ ۱۹۷۲ / شرکت در مسابقات آسیایی در بانکوک تایلند / سه بازی در تیم ملی جوانان در مسابقات جوانان آسیا در فیلیپین / مسافرت با تیم ملی و باشگاه تاج به ۲۵ کشور دنیا

-[ویرایش]

https://prabook.com/web/karo.haghverdian/2124241

https://www.11v11.com/matches/iran-v-australia-24-august-1973-232558/

http://teammellitalk.com/memory-lane-with-garnik-mehrabian/

کارو حق‌وردیان هافبک باهوش و دونده تاج در سالهای گذشته بود و هواداران تاج به او لقب موتور تاج را داده بودند به دلیل اینکه قدرت بالایی در حرکت باتوپ و روبه جلو آوردن تیم داشت. او بازیکنی باهوش، با تعصب و از خود گذشته بود که برای پیروزی تاج از هیچ کوششی دریغ نمی‌کرد.

تاج - هامبورگ ۴۶ سال پیش… پرویز قلیچ خانی، اووه زیلر، کارو حق‌وردیان ستاره‌های بازی دوستانه تاج (استقلال) و هامبورگ اردیبهشت سال ۵۰ در امجدیه نتیجه: ۲–۱ هامبورگ

بازیکن فوتبال ایرانی. سازندهٔ هر دو گل تیم فوتبال تاج (استقلال) در دیدار نهایی جام باشگاه‌های آسیا در برابر هاپوئل تل‌آویو از اسرائیل بود (۱۳۴۹) که موجب قهرمانی تیم استقلال شد. در مسابقات جام ملت‌های آسیا در بانکوک (۱۹۷۲)، که به قهرمانی تیم ملی فوتبال ایران انجامید، عضو این تیم بود. در ۱۸ سالگی به‌دعوت گارنیک مهرابیان، سرمربی وقت تیم آرارات تهران، عضو این تیم شد. در ۱۳۴۷ به تیم تاج (استقلال) پیوست و در ۳۲سالگی در دیدار دوستانهٔ دو تیم تاج (استقلال) و آرارات از فوتبال خداحافظی کرد (۱۳۵۶).

همه بازیکنان مسیحی تیم ملی فوتبال ایران را بشناسید + عکس[ویرایش]

کارو حق‌وردیان

هافبک سابق تیم ملی ایران موفق شد در تیم طلایی ۱۹۵۸ حضور فعالی داشته باشد و با ایران قهرمانی در جام ملت‌های آسیا را تجربه کند. او بیش از ۲۰ بار برای تیم ملی ایران به میدان رفت. او نیز سال‌ها در استقلال (تاج) به بازی پرداخت. حق‌وردیان بعد از پایان دوران فوتبال خود به آمریکا رفت و اکنون در این کشور اقامت دارد.

دربارهٔ کارو حق‌وردیان چه می‌دانید؟[ویرایش]

بازیکنی که در تیم ملی و باشگاه استقلال (تاج) مایه مباهات بود و در خط میانی به عنوان موتور محرکه تیم محسوب می‌شد. او در سیستم ۳-۳-۴ که "زدراکو رایکوف " به آن پایبند بود به مراه علی جباری و جواد قراب اضلاع مثلث قدرت را در خط میانی تشکیل می‌داد.

قهرمانی با استقلال در جام باشگاه‌های آسیا در سال ۱۹۷۰، همچنین قهرمانی با تیم ملی فوتبال کشورمان در جام ملت‌های آسیا در سال ۱۹۷۲و کسب مدال خوش رنگ طلا در بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ از جمله توفیق‌های ماندگاری است که کارو در آن نقش انکار ناپذیری داشت. هافبک تلاشگر سال‌های دور تیم استقلال که اکنون ۷۳ بهار را پشت سرگذاشته، در مدتی که با فوتبال سروکار داشت با مربیان بزرگی همچون گارنیک مهرابیان، رایکوف، حشمت مهاجرانی، محمد رنجبر، ایگور نتو، پرویز دهداری، محمود بیاتی و فرانک اوفارل فعالیت می‌کرد. حق‌وردیان نخستین بازی ملی خود را در تاریخ ۲۱ اسفند ماه سال ۱۳۴۷ مقابل پاکستان انجام داد و سرانجام در تاریخ ۲۲ فروردین ۱۳۵۶ رسماً با دنیای قهرمانی وداع کرد و طی یک بازی خداحافظی (منتخب ارامنه و استقلال) برای همیشه کفش‌هایش را به دیوار آویخت. حق‌وردیان اکنون در کشور آمریکا روزگار می‌گذراند. آندرانیک اسکندریان، مائیس میناسیان، کنستانت هاروتونیان، یرواند سیرون، ادموند اختر، فرد ملکیان، سرژیک تیموریان و آندرانیک تیموریان نیز دیگر ارامنه باشگاه استقلال بودند.

کارو حقوردیان (Karo Haghverdian) - جام تخت جمشید[ویرایش]

موتور خستگی ناپذیر تیم ملی و باشگاه تاج کسی نیست جز کارو حقوردیان بازیکن فوتبال محجوب و محبوب ارامنه در دهه ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ که هم ار بعد فنی و هم اخلاقی مورد تأیید خاص و عام فوتبال ایرانست …

و نظیر بسیارانی فوتبال را از مسابقات پرشور محلی آغاز می‌کند همانجایی که ستارگان فوتبال را هر ساله روانه باشگاه‌های سرشناس فوتبال تهران می‌کرد. تنها ۱۳ سال دارد که به عضویت تیمی تحت نام - گوهر - در می‌آید کارو خود در این رابطه می‌گوید:

در آن روزها مسابقات خیلی خوبی داشتیم و با تلاش دلسوزانه سرپرست تیم آرشاویر سیرینیسیان بچه‌های تیم روزبروز همبستگی بیشتری به هم پیدا می‌کردند من در آنروزها عاشقانه به فوتبال فکر می‌کردم و با وجودی که همیشه مخالفت‌های پدر و مادرم بعد از هر مسابقه که با دست و پای زخمی و خونین شده به خانه بازمی‌گشتم سد راه من برای دنبال کردن این ورزش بود با اینحال هرگز نامید نشدم تا اینکه سرانجام در سال ۱۳۴۲ حین شرکت در یک دوره مسابقات فوتبال تیم‌های محلی در مجیدیه مورد توجه گارنیک محرابیان مربی آن موقع تیم آرارات قرار گرفتم.

یکی دو سال بعد از همان مسابقات محلی مجیدیه کارو پس از کسب عنوان قهرمانی، همراه تیم گوهر، بهمراه چند تن دیگر از بازیکنان تیم به آرارات می‌پیوندد و آرارات که خود نخستین فصل حضورش را در گروه اول باشگاه‌های تهران پشت سر می‌گذاشت با در خدمت گرفتن او و سایر چهره‌های جوان تیم گوهر، کیفیتی تازه پیدا می‌کند.

کارو که در آن زمان بیش از هر چیز بخاطر قدرت تحسین‌انگیز فیزیکی، مورد توجه کارشناسان قرار گرفته بود و در پست دفاع چپ در تیم آرارات بازی می‌کرد اما با همه اینها کارو ۸ ماه در حاشیه قرار دارد تا نوبت به او برسد اولین حضور با جرسه آرارات برابر عقاب در استادیوم شماره ۳ شهباز است که تبدیل به یکی از شیرین‌ترین خاطرات کارو می‌شود چرا که او در نخستین مسابقه باشگاهی اش با یک پیروزی بزرگ زمین را ترک می‌کند. آنروز آرارات بزرگی می‌کند و تیم قدرتمند عقاب را با کلی ملی‌پوش صاحب نام، ۲ بر صفر شکست می‌دهد.

با وجودی گه کارو در آغاز کار خود در مسابقات فوتبال باشگاه‌ها چهره ای پرتلاش ارائه می‌دهد اما در فصل ۴۳–۱۳۴۲ که اولین دوره حضورش در مسابقات باشگاه‌های تهران بود بعنوان یک مهره ثابت تیم بخدمت گرفته نشد اما در فصل بعد با پیشرفت درخشانی که در بازی اش حاصل شده بود از آغاز تا پایان مهره ثابت تیم آرارات بود و در این فصل آرارات در جمع ۱۴ تیم حاضر در گروه اول مسابقات بمقام هشتم دست می‌یابد. اندک اندک میل به نفوذ و استواری فراوانی که در بازیش به‌وجود آمد موجب تغییر پست او از سوی مهرابیان سرمربی وقت می‌شود تا از دفاع به مرکز زمین (هافبک) منتقل گردد .(کارو همواره موفقیت‌های خود را مدیون مربی بزرگ فوتبال ایران گارنیک مهرابیان می‌داند و از او به نیکی یاد می‌کند)

پس از سه فصل بازی در آرارات خصوصیات تحسین انگیزش و توانایی او در اداره کمربند میانی زمین موجب گزینش او در تیم منتخب تهران (کلونی) که در حکم تیم ملی ایران بود می‌شود و بدنبال آن برای بازی در تیم ملی جوانان برگزیده شد او اولین بازی خود را در تیم ملی جوانان برابر تیم دینامو بخارست رومانی در تهران انجام می‌دهد که نتیجه این دیدار ۵ بر صفر بسود تیم جوانان ایران پایان می‌یابد این پیروزی برای کارو بسیار ارزشمند بود.

دیدار دیگر او در قالب تیم ملی جوانان برابر نادی الجنوب عراق است که باز هم جوانان ۳ بر یک به پیروزی می‌رسند این دو دیدار بیش از بیش توجه صاحب نظران و مسئولان تیم ملی را بسویش جلب می‌کند و سرانجام اولین بار در سال ۱۳۴۶ برای عضویت در تیم ملی ایران برای شرکت در دومین دوره مسابقات فوتبال جام عمران انتخاب می‌گردد هر چند این سفر دستاوردی جز نیمکت نشینی برایش نداشت اما حضور در جمع بزرگان فوتبال ایران حاوی تجربیات ارزشمندی برای کاروی جوان بود.

در بازگشت از این مسابقات کارو چهره درخشانتری را در آرارات ارائه می‌کند که به‌ویژه می‌توان از دیدار برابر تاج و دارایی نام برد جاییکه دیگر بر همگان روشن می‌شود یک ستاره دیگر در عرصه فوتبال ما در حال ظهور است بهمبن سبب با پایان مسابقات جام باشگاه‌های سال ۱۳۴۶ متقاضیان بخدمت گرفتن او روز بروز فزونی می‌یابد

با تعطیلی باشگاه های دارایی و شاهین در اواسط فصل ۱۳۴۶ تاج بهترین گزینه برای ادامه فعالیت‌های ورزشی اوست چرا که برخورداری از امکانات مناسب و شرایط مالی بهتر در سازماندهی منابع انسانی، امکان رشد و پیشرفت بهتر را برای جوانانی همانند کارو که جویای بزرگی بودند فراهم می‌کرد بدین شکل کارو حق‌وردیان از فصل ۱۳۴۷ با جرسه فیروزه ای رنگ تاج در مسابقات حضور می‌یابد.

کارو در مدت ۹ سال به یکی از تأثیر گذارترین و پر افتخارترین چهره‌های تاریخ باشگاه تبدیل می‌شود یک حضور موفق و بیاد ماندنی …

کارو حقوردیان در اردیبهشت سال ۱۳۴۷ از سوی سرهنگ محمود بیاتی سرمربی وقت تیم ملی به اردوی تیم جهت حضور در چهارم دوره جام ملت‌های آسیا دعوت شده اما متأسفانه هرگز به میدان فراخوانده نمی‌شود تا علیرغم حضور در میدان اما در قهرمانی تیم با سایرین شریک باشد. او بنوعی یکی از جوانان آینده دار تیم ملی ایران محسوب می‌شد.

سپس بازی‌های تأثیر گذارش در مسابقات انتخابی جام باشگاه‌های آسیا ۱۹۶۹ هر چند به انتخاب تاج نیانجامید اما موجب گزینش دوباره او در تیم منتخب تهران برای حضور در سه مسابقه دوستانه بمیزبانی فدراسیون فوتبال شوروی سابق شد تیم منتخب تهران (کلونی) درآن مسابقات با تیم‌های آرارات ایروان - منتخب باکو و دینامو تفلیس دیدار می‌کند.

پس از بازگشت از شوروی او برای اولین بار با جرسه تاج در مسابقات باشگاهی تهران به میدان می‌رود کارو در هر چهار دیدار تاج می‌درخشد تا علیرغم تازه‌واردی به یکی از محبوبترین‌ها در میان هواداران تاج تبدیل شود. چرا که موثرترین و دونده‌ترین عنصر تیم تاج به‌ویژه در میانه میدان است.

یکی از نکات مهم در دوران ورزشی هافبک پرتوان فوتبال ایران، حضور زدرادکو رایکوف مربی سابق تیم ملی جوانان در باشگاه تاج بود. او که چند ماه قبل در سمت سرمربی تیم ملی جوانان ایران موفق به کسب عنوان سومی آسیا شده بود به پیشنهاد مدیر باشگاه تاج جایگزین علی دانایی فرد سرمربی وقت تاج می‌گردد تا دانسته‌هایش را اینبار در قالب یک تیم باشگاهی به فوتبالمان ارائه دهد حرکتی صحیح که عواقب دلنشینی را برای تاج در پی دارد چرا که حضور رایکوف منجر به تغییر آرایش و نحوه عملکرد تیم به‌ویژه در خط هافبک می‌شود.

حضور بازیکنی توانا و دونده همچون کارو که آنروزها در سن ۲۵ سالگی به اوج توانایی‌های فیزیکی خود رسیده بود نیز بسیار مرد یوگوسلاو را در ارائه سیستم مورد نظرش یاری می‌کند چرا که تیم‌های ایرانی تا فبل از آن قالبا با شیوه مرسوم ۴۲۴ به میدان می‌رفتند با آمدن آلن راجرز به پیکان و پرسپولیس این شیوه به ۴۴۲ تغییر کرد اما رایکوف با خود شیوه را آورد که قبل از آن تیم‌های ایرانی با آن آشنایی چندانی نداشتند توان بالای فیزیکی کارو که دیگر از او بعنوان موتور تیم تاج و سپس تیم ملی نام برده می‌شد سرمایه بزرگی بود که منجر به کسب موفقیت‌های پی درپی برای آبی‌پوشان و هوادارانشان می‌گردد او که بنوعی مرد اول مبارزه در میانه میدان بود نقش پر رنگی را در برتری آبی‌ها در میدان ایفاء می‌کرد تا سایرین با حاشیه امنیتی بیشتر بتوانند در کنارش بازیسازی کنند.

توانایی‌های رایکوف در استفاده صحیح از نیروهای کار آمدی همچون کارو به همراه پیوستن چند مهره شایسته دیگر به اولین قهرمانی کارو با تاج در مسابقات باشگاهی می‌انجامد آنها با پیروزی در چهار دیدار متوالی (حذفی) به این مهم دست می‌یابند تا این پیروزی زمینه‌ساز فتحی بزرگتر گردد چرا که حالا کارو و یارانش نماینده فوتبال ایران در مسابقات جام باشگاه‌های آسیا هستند

ایران میزبان مسابقات قهرمانی باشگاه‌های آسیاست و باشگاه تاج بهنوان میزبان، برگزارکننده این دوره است. کارو در این مسابقات به بهترین شکل دست تیمش را می‌گیرد تا نقشی بس بزرگ در این رویداد داشته باشد. هر چند در طی این سال‌ها همواره تنها از گلزنان این دیدار سخن به میان آورده شده اما نقش اساسی کارو در کسب این عنوان بسیار جائز اهمیت بود نشریه دنیای ورزش حدود یک سال بعد در یکی از مقالات خود در باب حضور مؤثر هافبک خستگی ناپذیر تاج چنین می‌نویسد:

.... در این بازی‌ها با وجودی که تاج تا قبل از دیدار فینال راه بسیار دشواری در پیش نداشت لیکن در دو پیروزی ۳ بر صفر در دور مقدماتی و ۲ بر صفر در نیمه نهایی، کارو در غیبت چند چهره بزرگ تاج بازیکنی پر ثمر و استثنایی بود و در طوفان دیدار فینال برابر هاپوئل تل آویو تنها استواری و روحیه تحسین‌برانگیز او بود که در آن دقایق نامیدی تاج، که یک بر صفر از حریف عقب بود موجب دلگرمی دیگران و هواداران می‌شد و سرانجام نیز منجر به دو گل پیروزی تاج در این دیدار شد

دوازدهمین دوره مسابقات قهرمانی جوانان آسیا در فیلیپین و بلافاصله پس از پایان مسابقات قهرمانی باشگاه‌های آسیا برگزار می‌شد و کارو که در سن ۲۵ سالگی حالا تبدیل به یک مهره قابل اتکا و مؤثر در تیم ملی بزرگسالان ایران می‌توانست باشد از سوی مربی وقت تیم ملی جوانان زدرادکو رایگوف (آنروزها او همزمان سرمربی هر دو تیم تاج و ملی جوانان ایران را بر عهده داشت) به اردوی تیم ملی جوانان (۱۹ ساله‌ها) فرا خوانده می‌شود! تا در کنار دیگرانی همانند علی پروین (۲۴ ساله) فریدون معینی (۲۴ ساله) و یکسری دیگر از ملیپوشان پا به سن گذارده یکی از عجیب‌ترین، تیم‌های پایه، تاریخ فوتبال ایران را تشکیل دهند و جالبتر آنکه فدراسیون فوتبال آسیا نیز متوجه این تقلب شرم آور نمی‌شود اما تیم قدرتمند ولی متقلب، ره بجایی نمی‌برد و در مرحله یک چهارم بزابر جوانان شایسته و با انگیزه کره جنوبی حذف می‌شوند کیهان ورزشی نیز همان روزها پس از انتخاب تیم از سوی سرمربی تیتر می‌زند تنها جای جدیکار و کوزه کنانی خالیست!

چهار ماه و نیم پس از بازگشت از مسابقات فیلیپین، ایران در شهریورماه ۱۳۴۹ میزبان چهارمین دوره مسابقات جام عمران منطقه ای است کارو اینبار صاحب یکی از جرسه ارزشمند تیم ملی ایران است که با رنگ سپید نقشی از پرچم سه رنگ ایران را بر خود دارد در اولین دیدار او و یارانش جشنواره ای از گل را برابر پاکستان براه می‌اندازند که خود نیز در آن شریک است.

روز ۱۵ شهریور ۱۳۴۹ برای کارو حقوردیان یکروز بس بزرگ و خاطره انگیز است چرا که او در حضور نزدیک به بیست و پنج هزار نفر پای به میدان امجدیه می‌گذارد تا اولین دیدار ملی خود را تجربه کند اما کارو در اولین دیدار ستاره اصلی تیم ایران است که علاوه بر ثبت گل سوم تیم ایران در دقیقه ۵۵, بازی بسیار مؤثری را هم ارائه می‌دهد نشریه دنیای ورزش چند روز بعد در باب حضور کارو از او بنام چهره تحسین‌برانگیز تیم یاد می‌کند و در ادامه چنین می‌نویسد:

علیرغم پیروزی پر گل، تیم ایران متأسفانه چهره ای انتقاد آمیز داشت … در میانه تیم که کارو و قلیچ خانی خدمت می‌کردند بر خلاف انتظار تنها یک مهره رابط بین عقب و جلوی تیم بود و او کارو بود که واقعاً چهره ای تحسین‌انگیز داشت چرا که گذشته از توپ‌گیری از مدافعان او بهترین پشتوانه برای خط حمله تیم ایران بود که بسیاری از مواقع خود نیز در جمع آنان بود … (پرویز بواسطه دوری چند ماهه از فوتبال نمی‌تواند در آن دیدار چهره مثبتی ارائه کند)

مسابقات قهرمانی ایران در سال ۱۳۴۹ (جام منطقه ای) ابتدا مرحله مقدماتی آن، در چهار منطقه ایران، برگزار شده و سپس ۸ تیم برگزیده این مسابقات در تهران، دور نهایی مسابقات را در دو گروه برگزار کردند. تاج با قرار گرفتن در منطقه رضائیه توانست سهمیه حضور در جمع هشت تیم پایانی را بدست آورد حال آنها در گروه دوم مسابقات با تیم‌های تاج آبادان - آریا مشهد و کارگر آبادان می‌بایست مصاف دهند و در گروه مقابل پاس - پرسپولیس - تاج شیراز و برق نهران حضور داشتند.

شنبه ۱۹ دیماه ۱۳۴۹ دو تیم تاج و آریا مشهد در استادیوم امجدیه صف آرایی برگزار کننده اولین دیدار هستند کارو بهمراه پرویز مرکز زمین تاج را می‌گرداند نیمه اول با دو گل علی جباری پایان یافته اما، نیمه دوم تاج آتش بازی راه می‌اندازد و در ازای یک گل تیم آریا چهار بار دروازه این را فتح می‌کند در این میان دو گل سهم کارو است ابتدا او توپ را از میانه میدان از جواد قراب دریافت و تا نزدیکی‌های محوطه جریمه پیش می‌آید سپس با شوتی سنگین و غیرقابل مهار دروازه حریف را با یک گل زیر طاقی می‌گشاید این سومین گل تاج است.

گل دیگر (آخرین گل تاج) روی پاس جلال طالبی بدست می‌آید تا این دیدار با نتیجه جالب ۶ بر یک بسود آبی‌ها پایان یابد کسب این نتیجه در روز اول خط و نشانی بود که قهرمان آسیا برای سایر رقبای خود می‌کشید

سپس ۲۱ دی ماه ۱۳۴۹ تاج و کارگر تیم شایسته آبادانی با هم مصاف می‌دهند دیداری که هر چند در نهایت با تساوی یک بر یک به پایان می‌رسد اما کارو از بهترین‌های زمین به‌ویژه در نیمه دوم است حرکات نفوذی او بارها و بارها دفاع کارگر را با مشکل مواجه کرد که در میان کارو سه بار تا آستانه دستیابی به گل پیش می‌رود اما هر بار بنوعی مدافعان و دروازه‌بان کارگر (عبدالحسین کاکائی) مانع فرو ریختن دروازه تیم خود می‌شوند.

سپس دقیقه ۸۹ کارو در پی یک نفوذ از چپ و شلیکی تماشایی توپ را به تیرک افقی دروازه می‌کوبد تا توپ بعد از کمانه کردن راهی سوی دیگر شود این آخرین موقعیت او و تاج در این دیدار مشکل بود.

دیدار سوم ۲۳ دی ماه برابر تاج آبادان در دیداری سرد برگزار می‌شود که حاکی از بی انگیزگی هر دو تیم هم خانواده بود. یک نتیجه صفر بر صفر ضامن صعود هر دو تیم بود و سر آخر نیز چنین شد کارو حقوردیان در این دیدار نیز به میدان می‌رود اما در نیمه دوم با تشخیص رایکوف جای خود را به جلال طالبی می‌دهد تا آماده نبردی مشکل با رقیب سنتی (پرسپولیس) در نیمه نهایی باشد.

روز ۲۷ دیماه ۱۳۴۹, امجدیه می‌رفت که یکروز با شکوه را سپری کند اما ضعف داوری موجب حوادثی شد که هرگز از این مسابقه به نیکی یاد نشود این دیدار که با نتیجه یک بر یک مساوی ادامه داشت با خروج سرخپوشان از میدان به اعتراض نسبت به اخراج متوالی دو یارشان نیمه کاره می‌ماند (البته داور ضعیف دیدار ۵ دقیقه قبل نیز از هر تیم یکنفر را اخراج کرده بود) و در نهایت بارای فدراسیون (۳ بر صفر) کارو و تاج راهی فینال و مصافی دشوار با تیم قدرتمند پاس گردند

اما جدا از حوادث بدی که در این دیدار روی می‌دهد دقیقه ۶۷ کارو تا مرز گشودن دروازه عزیز اصلی پیش رفته بود روی ضربه پشت محوطه ۱۶/۵ متری که از سوی پرویز راهی دروازه پرسپولیس می‌شود توپ به دیواره دفاعی برخورد می‌کند و پیش پای کارو می‌افتد او نیز با شلیکی سنگین دروازه را نشانه می‌رود اما، تنها برخورد توپ با بدن رضا وطنخواه، مانع فرو ریختن دروازه پرسپولیس شد و …

روز دوم بهمن ۱۳۴۹ دو تیم تاج و پاس برای برگزاری فینال اولین دوره مسابقات جام منطقه ای ایران برابر هم صف آرایی می‌کنند کارو نیز در مرکز میدان حی و حاضر است تا جدالی ۹۰ دقیقه ای را با هافبک‌های مرکزی پاس ترتیب دهد یا رو مستقیم او در این دیدار استاد محمود یاوری است که برای از کار انداختن هافبک تاج خشونت را نیز گه گاه چاشنی کارش می‌کرد و در نهایت نیز در اواخر نیمه دوم کارو به دلیل همین خشونت آسیب میبند تا جایش را به نصرالله عبداللهی جوان دهد.

اما کارو بازهم یکی از بهترین‌های زمین است او پایه‌گذار گل ارزشمندی است که نهایتاً منجر به کسب عنوان قهرمانی تاج می‌گردد. نفوذ او از چپ و دریبل دو مدافع تیم پاس موجب پا بتوپ بودن اودر محوطه جریمه می‌شود سپس خطای یکی از مردان پاس در حالیکه مشکوک به پنالتی بود از سوی قاضی میدان خطای دو ضرب اعلام شده واز همین خطای دو ضرب گل ارزشمند تاج بدست می‌آید تاج ۲ - پاس یک. با سوت پایان دیدار کارو و یارانش جشن قهرمانی را آغاز می‌کنند این اولین قهرمانی ایران برای کارو حقوردیان است.

شهریور ماه ۱۳۴۹ مؤسسه اطلاعات اقدام به چاپ هفته نامه ای ورزشی تحت نام دنیای ورزش می‌کند تا رقیبی برای کیهان ورزشی تنها هفته نامه ورزشی کشور باشد مدیران دنیای ورزش در اقدامی مثبت تصمیم می‌گیرند هر سال در سالروز انتشار هفته نامه اقدام به گزینش بازیکن فوتبال برتر کشور از سوی کارشناسان و ورزشی نویسان کنند.

در اولین سالگرد آنها پنجاه کارشناس ورزشی متشکل از مربیان تیم‌های ملی - باشگاه‌ها و ورزشی نویسان می‌کنند تا آنها در یک نظر سنجی پنج چهره برتر فوتبال ایران را انتخاب نمایند هر فرد به نفرات اول تا پنجم از شماره ا تا ۵ امتیاز می‌دهد بگونه ای که نفر اول ۵ امتیاز، نفر دوم ۴ امتیاز و …

کارو با کسب ۹۸/۵ امتیاز بعنوان سومین بازیکن فوتبال برتر ایران پشت سر ابراهیم آشتیانی و پرویز قرار می‌گیرد تا بازهم یک عنوان ارزشمند دیگر را به کارنامه درخشان خود بیافزاید او در این گزینش بالاتر از بسیاری از بزرگان و ملیپوشان ایران قرار می‌گیرد با این عنوان او بهترین بازیکن تاج در سال ۴۹ می‌باشد

آبان ماه سال ۱۳۴۹ تیم تاج بعنوان قهرمان دور قبل راهی هندوستان می‌شود تا از عنوان قهرمانی خود دفاع کند و کارو نیز بعنوان یکی از نفرات اصلی تیم راهی دهلی می‌گردد تاج حریفان دور مقدماتی را یکی پس از دیگری از پیشروی برمی‌دارد تا با اقتدار پای به دیدار نیمه نهایی بگذارد

روز ۲۲ آبان ۱۳۴۹ استادیوم - دهلی گیت - شهر دهلی نو میزبان دو تیم تاج و نیروی هوایی هند است در این دیدار کارو بازی درخشانی به‌ویژه در در ۳۰ دقیقه ابتدایی دیدار بنمایش می‌گذارد تا تیم نیروی هوایی نتواند از حملات پر دامنه خود نتیجه بگیرد آرام آرام تاج بازی را در میانه میدان از حریف می‌گیرد تا از دقیقه ۳۷ تا پایان ۴ بار دروازه حریف را گلباران کند کارو در این دیدار دونده‌ترین عنصر نماینده ایران است.

دو روز بعد از دیدار نیمه نهایی (۲۴ آبان) دو تیم تاج و حیدر آباد برگزار کننده دیدار نهایی هستند دیداری که با غافلگیری یاران تاج در نیمه دوم ادامه می‌یافت اما بازهم کارو موتور تیم تاج پرتلاش و دونده درصدد برگرداندن کفه ترازو بسوی تاج بود اوج هنر او را می‌توان در دقیقه ۸۲ دیدار ذکر کرد که او با هوشیاری یک پاس گل به پرویز می‌دهد تا گل برتری تاج را بثمر برساند این دیدار در نهایت ۳ بر یک بسود تاج پایان می‌یابد در حالیکه نماینده ایران تا یک ربع به پایان، یک بر صفر بازی را واگذار کرده بود

دوشنبه ۲۲ فروردین ۱۳۵۶ ورزشگاه امجدیه میزبان دیداری بود که یکی از بهترین‌های فوتبال ایران را بدرقه می‌کرد کارو حقوردیان در روز خداحافظی از فوتبال بسیار پرتلاش و آماده بود او در ۳۲ سالکی از بسیاری جوانترها موثرتر می‌دوید و تلاش می‌کرد بگون‌های که همگان را تحت تأثیر خویش قرار داده بود.

تیمی متشکل از منتخب ارامنه که از ستارگان سایر تیم‌های تخت جمشیدی دست‌چین شده بودند برابر تاجی قرار گرفتند که متشکل از بزرگان و همدوره ای‌های او چه آنها که مثل علی جباری - منصور پورحیدی و عزت جانملکی با فوتبال خداحافظی کرده بودند و چه آنها که مانند: ناصر حجازی - محمدرضا عادلخانی و نصرالله عبداللهی به دلایلی از تاج جدا شده بودند همه و همه دوباره آبی‌پوش شدند تا یار قدیمی را بدرقه کنند حتی غلامحسین مظلومی مصدوم نیز خود را به ورزشگاه رسانده بود تا در کنار اکبر کارگر جم شاهد آخرین پیکار کارو یکی از آخرین بازمانده‌های تیم قهرمان آسیا باشد.

در تیم مقابل اما بزرگان ارامنه حضور داشتند مائیس میناسیان (پاس) - میخائیل پطروسیان (ملوان) - نواسارتیان (ذوب آهن) -آندرانیک اسکندریان (تاج) - گارنیک شه‌بندری (دارایی)- باغدیک عابدیان (هما) و بسیاری دیگر از ستارگان آرارات به میدان یار قدیمی آمدند کارو نیمه اول را با تیم منتخب آرارات به میدان آمد و نیمه دوم آبی‌پوش شد این دیدار در نهایت با یک گل دیر هنگام بسود منتخب ارامنه بپایان رسید گل این دیدار توسط نواسارتیان بثمر رسید در پایان نیز کارو بر دوش یارانش در میان تشویق سکو نشینان قرمز و آبی و هوادارن همیشگی آرارات دور افتخار زد تا امجدیه پیر یکی از ستارگانش را بدرقه کند.

کارو حقوردیان علاوه بر تمام افتخاراتی که طی سال‌ها حضور در سطح اول فوتبال ایران (ملی و باشگاهی) کسب نموده یکی از رکورداران حضور در داربی تهران نیز بشمار می‌رود او با ۱۷ حضور (۱۶ رسمی و ۱ دوستانه) یکی از بزرگان است اگر از دیدار اول که او هنوز نام و نشانی به آن صورت برابر بزرگان تاج نداشت بگذریم کارو در همه داربی‌های رسمی دو تیم از سال ۱۳۴۷ تا پایان سال ۱۳۵۴ یکسره حضور داشته و همواره یکی از مردان تأثیر گذار داربی، بشمار می‌رفته که از این حیث او دارای یک رکورد کم‌نظیر است ۸ سال حضور مداوم در داربی تهران که خود نمایشگر ارزش‌ها و توانایی‌های هافبک شایسته فوتبال ایران است.

کارو حقوردیان یک دیدار دوستانه در خرداد ۱۳۵۲ (تورنمنت چهارجانبه) میان سرخابی‌ها برگزار می‌شود که از ارزش و اعتباری چندانی برخوردار نبود کارو نیز در این دیدار در میدان حاضر نبود

او در تمام ۱۷ دیدار بعنوان یار ثابت پای به میدان می‌گذارد و جز یک مورد (داربی دهم) که با عباس نوین روزگار ئر نیمه دوم تعویض می‌شود همواره حضوری ۹۰ دقیقه ای را تجربه کرد که این نیز خود نشان آمادگی جسمانی و مداومت او در تمام سال‌های دوران فعالیتش دارد.

کارو در طول سال‌های حضور در داربی پیروزی‌ها و شکست‌های بسیاری را تجربه کرده گاهی این شکست‌ها بسیار تلخ بوده مثل داربی مهروف سال ۵۲ اما هرگز چه در پیروزی‌ها و چه در روزهای ناخوشایند از دایره اخلاق و احترام خارج نشده و از آنجا که او در میدان یک مهره درگیر شونده با حضوری فیزیکی بود این ویژگی اعتباری دوچندان به این هافبک ارزشمند می‌دهد چیزی که کمتر در میان هافبک‌هایی از جنس او دیده می‌شود در یک‌کلام کارو حقوردیان از هر نظر یک الگو بود.

۹۰/ کارو حق‌وردیان و مدیریت مدرسه فوتبال در آمریکا[ویرایش]

بدون شک کارو حق‌وردیان یکی از بازیکنان بزرگ تاریخ فوتبال ایران است که سال‌های زیادی به همراه تیم‌ملی افتخارآفرینی کرد.

بدون شک کارو حق‌وردیان یکی از بازیکنان بزرگ تاریخ فوتبال ایران است که سال‌های زیادی به همراه تیم‌ملی افتخارآفرینی کرد. او متولد ۳ تیرماه ۱۳۲۵ در تهران است و فوتبالش را از تیم آرارات تهران آغاز و بعد به شعاع تهران پیوست. بعد از درخشش در این تیم بود که مورد توجه آبی‌های پایتخت قرار گرفت و به جمع استقلالی‌ها پیوست و تا پایان فوتبالش در این تیم توپ زد. کارو ۸ سال برای تیم‌ملی بازی کرد و با این تیم به مقام قهرمانی جام ملت‌های آسیا در تهران دست یافت. او بعد از خداحافظی از دنیای فوتبال برای همیشه به آمریکا رفت و در آنجا با تأسیس مدرسه فوتبال به آموزش بازیکنان پایه پرداخت. او به همراه سایر ملی‌پوشان سابق ایرانی مثل ایرج دانایی‌فر، رضا عادلخانی، اصغر شرفی، حشمت مهاجرانی، صابر کوزه‌کنانی و … هر از چندگاهی دور هم جمع شده و با هم دیداری تازه می‌کنند همیشه بحث اول آنها در این دید و بازدیدها فوتبال روز و مرور خاطرات گذشته‌است.

طرفداری[ویرایش]

هافبک خستگی ناپذیر دهه ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ تیم ملی و باشگاه تاج کسی نیست جز کارو حق‌وردیان بازیکن فوتبال محجوب و محبوب ارامنه.

وی پس از سه فصل بازی درخشان در آرارات که باعث تحسین اهالی فوتبال شده بود، به تیم منتخب تهران (کلونی) که در حکم تیم ملی بود، می‌پیوندد و بدنبال آن برای بازی در تیم ملی جوانان برگزیده می‌شود. با تعطیلی باشگاه‌های دارایی و شاهین در اواسط سال ۱۳۴۶، باشگاه تاج بهترین گزینه برای ادامه فوتبال اوست. بدین ترتیب کارو حق‌وردیان از فصل ۱۳۴۷ با لباس فیروزه ای رنگ تاج در مسابقات حضور می‌یابد. کارو به مدت چندین سال و زیر نظر رایکوف یکی از تاثیرگذارترین هافبک‌های تیم تاج به‌شمار می‌رفت که بازی‌های او دل هر هوادار تاج را می‌ربود. از جمله افتخارات بزرگ حق‌وردیان با تیم تاج، اولین قهرمانی آسیا با این تیم در سال ۱۳۴۹ بوده‌است. کارو حق‌وردیان علاوه بر تمام افتخاراتی که طی سال‌ها حضور در سطح اول فوتبال ایران (ملی و باشگاهی) کسب کرده یکی از رکورداران حضور در شهرآوردها نیز به حساب می‌آید. او با ۱۷ حضور (۱۶ دیدار رسمی و ۱ دوستانه) و ۸ سال حضور مداوم در دربی‌ها یکی از بزرگان دربی سرخابی‌ها به حساب می‌آید. کارو در طول سال‌های متمادی حضور در شهرآوردها، پیروزی‌ها و شکست‌های بسیاری را تجربه کرده و گاهی این شکست‌ها بسیار تلخ بودهاست، به مانند دربی معروف سال ۱۳۵۲. اما با این وجود چه در پیروزی‌ها و چه در روزهای تلخ شکست هرگز از دایره اخلاق و احترام خارج نشد و از او به عنوان یکی از بازیکن فوتبال‌های با اخلاق فوتبال کشورمان یاد می‌شود.

This article "کارو حق‌وردیان" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:کارو حق‌وردیان. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.