کلیسای بانوی ما (ارسشت)
کلیسای بانوی ما یک کلیسا است که از پودر سنگ آهن تشکیل شده. این کلیسا نمونه ای از دمرگوتیک است که از نوع برابانت گوتیک الهام گرفته است.
شرح[ویرایش]
این ساختمان شامل یک برج غربی با گلدسته رنسانس به ارتفاع ۸۴ یا ۸۵ متر، دو کلیسای کوچک، یک شبستان سه ایوان مربوط به اوایل قرن 15، یک گذرگاه و یک گروه کر با دو گروه کر جانبی است. در بخش زیرین این برج لایه های متناوبی از سنگ آهک و ماسه سنگ ( لایه های بیکن ) قرار دارد.
این شبستان شامل منبر و اعترافاتی است که به سبک باروک فلاندری ساخته شده و متعلق به قرن هفدهم است.
گروه کر به سبکی پر زرق و برق در پشت یک اتاق زیر شیروانی مستقر شده اند. تابلو ها، صحنه هایی از مصائب مسیح و رستاخیز را به تصویر می کشد. یک صلیب پیروزی متعلق به قرن پانزدهم در بالای شیروانی قرار گرفته است.
غرفههای گروه کر مربوط به سال ۱۵۱۵ مجسمههای طنز را نشان میدهند مانند (ارسطو سوار بر کوه، زن برهنه سوار بر میمون، مردی که دنیا را نقاشی میکند، گرگ و لکلک، مرد غنچه، صنایع دستی). شمعدان تاج فرفورژه که به کوئینتن ماتسیج نسبت داده می شود. یک صندلی رحمت قرن شانزدهمی در سمت راست جلوی محراب کلیسا قرار دارد. در دیوار سمت چپ گروه کر، نقاشی مسیح به عرض 5 متر در پرس شراب عرفانی متعلق به سال های ۱۵۲۰-۱۵۳۰ آویخته شده است.
نمازخانه ای در سمت راست وجود دارد که در آن (بوم نقاشیشام در اماوس اثر پیتر-ژوزف ورهاگن (۱۷۶۸ - ۱۸۱۱)) وجود دارد.
شیشه های رنگی ویلیام دوم کروا و ماریا هامال که در سال ۱۵۲۰ نصب شده بودند، که در سال ۱۸۳۳ فروخته شدند و اکنون در موزه ویکتوریا و آلبرت قرار دارند.
کریلون صلح[ویرایش]
در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۸، به مناسبت بزرگداشت صدمین سال پایان جنگ جهانی اول، کریلون صلح با ۵۱ ناقوس در برج بانوی ما (بخش غربی) نصب گردید. این کریلون شامل دو ناقوس تاریخی از لوون و ۴۹ زنگ جدید از آستن است.
ساختار[ویرایش]
ساختمان امروزی یک ساختمان تاریخی است که توسط یان برمسر از سال ۱۶۴۶ ساخته شده است که در ابتدا برای این کلیسا ساخته شده بود، و به جای ساختمان اصلی که غیرقابل ترمیم است دوباره ساخته شده و پس از بازسازی توسط شرکت لاپون در سال ۲۰۱۲، اکنون دارای ۲۱ ثبت است. در دو جلد دفترچه راهنما ساختار اینگونه تعریف شده است. [۱]
|
|
جستار های وابسته[ویرایش]
پیوند به بیرون[ویرایش]
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ [[Commons:Category:{{#Property:P373}}|کلیسای بانوی ما (ارسشت)]] موجود است. |
منابع[ویرایش]
- ↑ "Informationen zur Orgel auf orgbase.nl".صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- J. Bruegelmans, J. Ceulemans, C. Van Haesendonck, ''De Onze-Lieve-Vrouwekerk van Aarschot'', 1987.
- J. Steppe, F. van Molle: De koorbanken van de Onze-Lieve-Vrouwkerk te Aarschot. Bulletin van de koninklijke commissie voor monumenten en landschappen 1950 (II): 198–250.
- F. van Molle: De Onze-Lieve-Vrouwekerk te Aarschot. Bulletin van de koninklijke commissie voor monumenten en landschappen 1951–1952 (III): 22–79.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Liebfrauenkirche (Aarschot)». در دانشنامهٔ ویکیپدیای آلمانی، بازبینیشده در ۲۲ اکتبر ۲۰۲۳.
This article "کلیسای بانوی ما (ارسشت)" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:کلیسای بانوی ما (ارسشت). Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.