کلیوداو سالته
کلیوداو سالته[ویرایش]
کلیوداو سالته (روسی: Хлудовская псалтырь؛ مسکو، تاریخچه Mus. MS. D.129) یک مزمور حاشیه ای نورانی است که در اواسط قرن نهم ساخته شدهاست. این بنای تاریخی منحصر به فرد از هنر بیزانس در زمان Iconoclasm، یکی از تنها سه مزبور بیزانسی روشنی است که از قرن ۹ باقی ماندهاست.
بر اساس یک سنت، قرار است مینیاتورها به صورت مخفیانه ساخته شده باشند و بسیاری از آنها علیه شمایل شکنان ساخته شدهاند. بسیاری از آنها حاوی توضیحاتی در مورد نقاشیهای نوشته شده در کنار آنها هستند و فلشهای کوچکی از متن اصلی به تصویر اشاره میکنند تا نشان دهند که تصویر به کدام خط اشاره دارد. سبک جدلی کل گروه بسیار غیرمعمول است و نمایشی از احساسات خشمگینی است که مناقشه Iconoclast ایجاد کرد.
اندازه مزمور ۱۹۵ است میلیمتر در ۱۵۰ میلیمتر و فقط 169 برگ دارد. لبههای بیرونی صفحات معمولاً خالی میمانند تا با تصاویر پوشانده شوند. متن و زیرنویسها با خطی کوچک نوشته شده بودند، اما بسیاری از آنها حدود سه قرن بعد به صورت جزئی بازنویسی شدند. این کتاب شامل مزامیر در ترتیب هفتادمین است، و پاسخهایی که باید در طول تلاوت آنها خوانده شود، که پس از عبادت ایاصوفیه، کلیسای امپراتوری در قسطنطنیه انجام میشود.
در تصویر سمت راست، مینیاتوریست خط «به من صفرا دادند تا بخورم؛ و وقتی تشنه بودم به من سرکه دادند تا بنوشم» را با تصویر سربازی که در حال تقدیم سرکه مسیح بر روی اسفنجی که به یک تیرک بسته شده بود، نشان داد. در زیر تصویری از آخرین ایلخانی نمادین شکار قسطنطنیه، جان دستور زبان، در حال مالش نقاشی مسیح با اسفنج مشابهی که به یک میله وصل شدهاست. جان در اینجا مانند صفحات دیگر، با موهای صاف و نامرتب که در همه جهات بیرون زدهاست، کاریکاتور شدهاست، که توسط بیزانسیهای زیبا مضحک تلقی میشد.
نیکودیم کونداکوف این فرضیه را مطرح کرد که مزبور در صومعه معروف سنت جان استودیت در قسطنطنیه ساخته شدهاست. برخی دیگر از محققان معتقدند که پاسخهای مذهبی که در آن وجود دارد فقط در ایاصوفیه استفاده شدهاست، و بنابراین محصول کارگاههای امپراتوری در قسطنطنیه است، بلافاصله پس از بازگشت نمادگرایان به قدرت در سال ۸۴۳.
نیکودیم کونداکوف این فرضیه را مطرح کرد که مزبور در صومعه معروف سنت جان استودیت در قسطنطنیه ساخته شدهاست. برخی دیگر از محققان معتقدند که پاسخهای مذهبی که در آن وجود دارد فقط در ایاصوفیه استفاده شدهاست، و بنابراین محصول کارگاههای امپراتوری در قسطنطنیه است، بلافاصله پس از بازگشت نمادگرایان به قدرت در سال ۸۴۳.
منابع[ویرایش]
- رابین کورمک، نوشتن در طلا، جامعه بیزانس و نمادهای آن، ۱۹۸۵، جورج فیلیپ، لندن،شابک ۰-۵۴۰-۰۱۰۸۵-۵
- کاتلین کوریگان، مجادلات بصری در زبور بیزانسی قرن نهم (کمبریج، انگلستان: انتشارات دانشگاه کمبریج، ۱۹۹۲)،شابک ۰۵۲۱۴۰۰۵۰۳
بیشتر خواندن[ویرایش]
- ایوانز، هلن سی و ویکسوم، ویلیام دی. شکوه بیزانس: هنر و فرهنگ دوران بیزانس میانه، AD 843-1261، شماره. ۵۲، ۱۹۹۷، موزه هنر متروپولیتن، نیویورک،شابک ۹۷۸۰۸۱۰۹۶۵۰۷۲ ; متن کامل به صورت آنلاین از کتابخانههای هنر متروپولیتن موجود است.
پیوند به بیرون[ویرایش]
This article "کلیوداو سالته" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:کلیوداو سالته. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.