کوه ونوشه
 | این مقاله، کوه ونوشه، اخیراً بهواسطهٔ فرایند ایجاد مقاله ایجاد شده‌است. بازبینیکننده در حال بستن درخواست است و این برچسب احتمالاً بهزودی برداشته می‌شود.
ابزارهای بازبینی: پیشبارگیری بحث اعلان به نگارنده |
خطای اسکریپتی: پودمان «AfC submission catcheck» وجود ندارد. مختصات: ۳۶°۱۵′۴۰″شمالی ۴۶°۱۱′۱۱″شرقی / ۳۶٫۲۶۱۰۰۲°شمالی ۴۶٫۱۸۶۳۲۱°شرقی
| کوه ونوشه | |
|---|---|
| ارتفاع | ۲۳۷۰ متر (۷۷۷۵ پا) |
| ترجمه | (کوردی) |
| مکان | |
| مکان | کردستان؛ سقز |
| رشته‌کوه | زاگرس |
کوه ونوشه از جمله قلل کوهستان زاگرس در بخش شمالی آن است که در ۷ کیلومتری شمال غربی شهر سقز واقع شده‌است. ارتفاع آن ۲۳۷۰ متر از سطح دریا می‌باشد. از روستاهای اطراف آن می‌توان به روستای ملقرنی، آخکند و مرخز اشاره کرد.[۱] این قله یکی از چندین قلل مرتفع در حوزه شهرستان سقز است که نام آن به گونه ای خاص در فرهنگ و ادبیات مردم منطقه تبدیل به نمادی از استقامت و همت والا شده و در بعضی اشعار شاعران آورده شده‌است.[۲]
جغرافیا[ویرایش]
این کوه از لحاظ تقسیمات اداری استان کردستان بخش مرکزی شهرستان سقز واقع می‌باشد. این کوه در طول جغرافیایی ۴۶ درجه و ۱۸ دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی ۳۶ درجه و ۲۶ دقیقه شمالی قرار گرفته‌است.
زیست‌بوم[ویرایش]
در این کوه حیواناتی نظیر مار، مارمولک و روباه زندگی می‌کنند و از لحاظ پوشش گیاهی می‌توان به گون و زالزالک و بادام اشاره کرد و در فصل بهار ریواس و قارچ به وفور یافت می‌شود. نوک قله این کوه از شروع بارش‌های پاییزی زودتر از جاهای دیگر پوشیده از برف می‌شود. لحاظ منابع آبی کاملاً غنی می‌باشد و در ۴ فصل کوهنوردان از چشمه‌های پرآب آن استفاده می‌نمایند. به همین دلیل کوه روش در بعضی از نقشه‌ها از آن به انبار آب نام می‌برند.[۳] این کوه در دوران اول همزمان با کوه‌های زاگرس، البرز و کپه داغ در خراسان به وجود آمده و با توجه به نقشهٔ پوشش گیاهی ایران سال ۱۳۷۱ (مقیاس ۱:۹۰۰۰۰۰۰) این ناحیه دارای مراتع درجه یک و متوسط است.[۴][۵]
گسترش استخراج معادن سنگ‌های معدنی مانند سنگ آهک و گچ منجر به وارد شدن صدماتی به دامنه این کوه و کوه‌ها و تپه‌های اطراف شده‌است.[۶]
مسیر صعود به قله[ویرایش]
مسیرهای معمول این کوه مسیر ملقرنی و از دامنه جنوبی آن است. با توجه به نزدیک بودن قله این کوه به مرکز شهر سقز دسترسی به آن راحت بوده و امکانات لازم به راحتی قابل مهیا شدن است.[۷]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ نگاهی به جغرافیای سقز، شارنیوز، ۱۳۸۷
- ↑ سقز کردستان را بهتر بشناسیم، باشگاه خبرنگاران جوان، ۱۳۹۲
- ↑ شهرستان سقز، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی
- ↑ جغرافیای طبیعی کردستان
- ↑ شهرستان سقز، مهر و ماه
- ↑ تپه خواری در اطراف سقز کماکان ادامه دارد، ده نگی شار، ۱۳۹۹
- ↑ کوهنوردان مجتمع دخانیات کردستان به قله ونوشه صعود کردند، ایرنا، ۱۳۹۳
منابع[ویرایش]
- ولدبیگی، اکبر (۱۳۸۴). جلوه‌های طبیعی کردستان. انتشارات پرتوبیان. شابک ۹۶۴۸۳۲۷۵۷۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- غزنی، سرافزار؛ توکلی، محمد رئوف (۱۳۶۷). سیر الاکراد: در تاریخ و جغرافیای کردستان. تهران: توکلی.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- سنندجی، شکرالله (۱۳۷۵). تحفه ناصری در تاریخ جغرافیای کردستان. تهران: موسسه انتشارات امیرکبیر. شابک ۹۷۸۹۶۴۰۰۰۲۱۶۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- فرهنگ جغرافیایی آبادیهای کشور استان کردستان: شهرستانهای سقز، مریوان. تهران: سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح. ۱۳۸۶. شابک ۹۶۴۸۴۰۸۶۹۶.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- خضری، سعید؛ ثروتی، محمدرضا (۱۳۷۹). جغرافیای طبیعی کردستان موکریان. تهران: ناقوس. شابک ۹۶۴۶۷۵۹۹۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- امانی، خبات؛ گنجاییان، حمید (۱۳۹۹). کتاب جغرافیای طبیعی استان کردستان. تهران: انتخاب. شابک ۹۷۸۶۲۲۶۰۷۹۹۶۹.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
رده:سقز رده:کوه‌های استان کردستان رده:کوه‌های زاگرس
| این مقاله، کوه ونوشه، اخیراً بهواسطهٔ فرایند ایجاد مقاله ایجاد شده‌است. بازبینیکننده در حال بستن درخواست است و این برچسب احتمالاً بهزودی برداشته می‌شود.
ابزارهای بازبینی: پیشبارگیری بحث اعلان به نگارنده |
خطای اسکریپتی: پودمان «AfC submission catcheck» وجود ندارد.
This article "کوه ونوشه" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:کوه ونوشه. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
