گذرنامه آنگولا
گذرنامه آنگولا سند سفری است که برای شهروندان آنگولا برای تسهیل سفرهای بین المللی صادر شده است. گذرنامه ها توسط دفتر مهاجرت و خدمات خارجی ها (Serviços de Migração e Estrangeiros) در لواندا صادر می شود. گذرنامه های صادره از سوی هیئت صادر کننده قبلی، رئیس جمهور ملی مهاجرت و مرزهای آنگولا (دنفا)، در ۲۹ فروردین ۱۳۸۰ باطل شد.
تا ۱ ژانویه ۲۰۱۷، شهروندان آنگولان در هنگام دسترسی به ورود به ۴۵ کشور و سرزمین بدون ویزا یا ویزا داشتند و گذرنامه آنگولان را از نظر آزادی سفر (گره خورده با گذرنامه های کامرونی و ویتنامی) بر اساس شاخص محدودیت های ویزای هنلی رتبه ۹۰ را رتبه بندی کردند.
| پاسپورت آنگولا | |
|---|---|
 The front cover of an Angolan passport | |
| گونه | گذرنامه |
| صادرکننده |  آنگولا |
| هدف | شناسایی |
| شرایط احراز | شهروندی آنگولا |
بیومتریک[ویرایش]
چندین کشور موظف است که همه مسافران، و یا تمام مسافران خارجی، در هنگام ورود اثر انگشت و پذیرش و یا حتی دستگیری مسافران که حاضر به پیروی از امتناع امتناع. در برخی کشورها مانند آمریکا این امر ممکن است حتی در مورد مسافران ترانزیتی که صرفاً مایل به تغییر سریع هواپیماها هستند به جای رفتن به کنار زمین صدق کند.
کشورهای انگشت نگاری شامل افغانستان آرژانتین،برونئی، کامبوج، چین،اتیوپی،غنا، گینه، هند، ژاپن، کنیا (هر دو اثر انگشت و عکس گرفته شده است)، مالزی پس از ورود و خروج، مغولستان، پاراگوئه، عربستان سعودی، سنگاپور، کره جنوبی، تایوان، تایلند، اوگاندا،امارات متحده عربی و ایالات متحده.
بسیاری از کشورها نیز نیاز به عکس گرفتن از افرادی دارند که وارد کشور می شوند. ایالات متحده که تشریفات کنترل خروج را در مرزهای زمینی خود به طور کامل اجرا نمی کند (اگرچه مدت ها توسط قوانین داخلی موظف شده است)، قصد دارد تشخیص چهره را برای مسافرانی که از فرودگاه های بین المللی خارج می شوند اجرا کند تا افرادی را که ویزای خود را بیش از حد اقامت دارند شناسایی کند.
اسکن زنبیه به همراه اثر انگشت و تشخیص چهره یکی از سه فناوری شناسایی بیومتریک است که از سال ۲۰۰۶ توسط سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری برای استفاده در گذرنامه های الکترونیکی استاندارد شده است و امارات متحده عربی اسکن زنبیه را بر روی بازدیدکنندگانی که نیاز به درخواست ویزا دارند انجام می دهد.
منابع[ویرایش]
"Global Ranking - Passport Index 2019" (). Henley & Partners. Retrieved 3 July 2019.[۱]
- Visa-free travel, Ministry of Foreign Affairs of Belarus.[۲]
- Countries not requiring an entry visa, Department of Immigration and Nationality Services of Belize, September 2016.
This article "گذرنامه آنگولا" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:گذرنامه آنگولا. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
- ↑ خطای لوآ در پودمان:Citation/CS1/en/Identifiers در خط 47: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
- ↑ "Shchasny, Uladzimir, (born 25 Nov. 1948), Chairman, National Commission of Republic of Belarus for UNESCO, 2001–13; Ambassador at Large, Ministry of Foreign Affairs, Belarus, 2001–13". Who's Who. Oxford University Press. 2007-12-01.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
