گورستان تومناهوریچ
 نمای جنوب غربی تپه | |
| خطای لوآ در پودمان:Location_map در خط 543: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/Scotland Inverness" does not exist. | |
| جزئیات | |
|---|---|
| بنیان‌گذاری | 1864 |
| مکان | |
| کشور | اسکاتلند |
| مختصات | ۵۷°۲۸′۰۱″شمالی ۴°۱۴′۳۴″غربی / ۵۷٫۴۶۶۸۷°شمالی ۴٫۲۴۲۶۵۴°غربی |
| نوع | عمومی |
| قبریاب | 1973994 |
گورستان تامناهوریچ یک قبرستان ویکتوریایی در اینورنس، اسکاتلند می‌باشند.
امکانات[ویرایش]
این قبرستان روی تپه ای کم مرتفع ولی زیادبرجسته در ۱٫۵ کیلومتری جنوب شرقی مرکز شهر، میانکانال کالدونین و رودخانه نس قرار گرفته‌است. ارتفاع تپه ۷۰ متر و برجستگی توپوگرافی آن ۵۳ متر می‌باشد.[۱] این قبرستان از دو بخش ایجادشده: یک گورستان رسمی در فلات فوقانی، که همچنین میزبان یک یادبود جنگ است، و گورستان پایین، که زمین پست دور تپه را اشغال می‌نماید. بعضی از مسیرهای پیاده‌روی این دو مکان دفن را به هم اتصال می‌نمایند. دامنه تپه پوشیده از جنگل می باشندو زیستگاه مناسبی را برای چندین گونه پرنده فراهم می‌نماید. قسمت بالای تپه چشم‌انداز وسیعی از شهر اینورنس و دره نس ارائه می‌دهد. خود توماهوریچ، همان‌طور که از دشت دور آن دیده می‌شود، یک نقطه عطف مهم است.[۲]
علم اشتقاق لغات[ویرایش]
تومناوریچ یک لغتاسکاتلندی گائلی می‌باشد که این توانایی را دارا می باشدکه به نام "تپه پری " یا "تپه درختان سرخدار "برگزیده شود.
تاریخ[ویرایش]
پیش از استفاده به نام گورستان، تپه به دلیل موقعیت برجسته وی میزبان رویدادهای اجتماعی بسیاری مثل مسابقه اسب دوانی سالانه بود که در روزهای ۲۴ تا ۲۵ اردیبهشت در طرف تپه برگزار می‌گردد. در تاریخ۱۷۵۳ این تپه که زمین آن از نظر کیفیت بسیار ضعیف برای کشاورزی در نظر گرفته می‌شد، با درختان درختی کاشته شد که غالباًکالج اسکاتلندی بود. مناظر عرضه شده از بالای تپه توسط هنرمندهاو دانشمندها تمجیدشد. به نام همانندتوماس پنانت در قرن هجدهم از تامناهوریچ صعود کرد و نام آن را تأمین هیوریچ گزارش کرد. در نیمه دوم قرن نوزدهم، شرکت گورستان اینورنس، یک شرکت سهامی، گورستان امروزی را توسعه داد و آن را در سال ۱۸۶۴ بازگشایی نمود. گرچه طراحی آن به چارلز هیث ویلسون نسبت داده می‌شود، بخش زیادی از کار توسط جورج گرانت مکی، یک مهندس عمران اسکاتلندی انجام شده‌است. قبرستان به تدریج در طرف تپه نیز توسعه یافته و در تاریخ۱۹۰۹ توسط بورگ اینورنس مورد تصرف واقع گردیده. در طول جنگ جهانی دوم تعداد زیادی زنجیر فلزی و قطعات آهنی از قورستان برداشته شد تا در تلاش جنگ ملی مشارکت داشته باشد.
آثار هنری[ویرایش]
بسیاری از سنگ قبرها و سازه‌های این قبرستان دارای اهمیت تاریخی و معماری می‌باشند. از قبیل آنان می‌توان بنای یادبود مری آن لیال، مرتبط به اندرو دیویدسون (۱۸۴۱–۱۹۲۵)، یا قبرهنری کریستی، با یک مجسمه فرشته مسلح که از در مرمر آن مراقبت می‌نماید، به یاد آورد. در حوالی ورودی اصلی یک اقامتگاه واقع شده که توسط الکساندر راس در سال ۱۸۷۷ طراحی شده‌است.
منابع[ویرایش]
"Tomanhurich Cemenetry - GDL00374". Inventory Garden & Designed Landscape. Historic Environment Scotland. Retrieved 17 June 2022.[۳]
- ↑ "Tomnahurich". Retrieved 2022-06-17.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "Tomanhurich Cemenetry - GDL00374". Inventory Garden & Designed Landscape. Historic Environment Scotland. Retrieved 2022-06-17.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "Middleton, David Fraser, (born 23 June 1956), Chief Executive, Historic Environment Scotland, 2015–16". Who's Who. Oxford University Press. 2007-12-01.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
پیوند به بیرون[ویرایش]
This article "گورستان تومناهوریچ" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:گورستان تومناهوریچ. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
