گویش خراسانی

گویش خراسانی
	خراسونی khorasoni
زبان بومی در	ایران، افغانستان، تاجیکستان، پاکستان، ترکمنستان
قومیت	مردم خراسانی
تعداد گویشوران	۲۰۰ میلیون (بدون تاریخ)
تبار	زبان‌های هندواروپایی زبان‌های هندوایرانی زبان‌های ایرانی زبان‌های ایرانی غربی زبان‌های ایرانی جنوب غربی زبان فارسی گویش خراسانی; ; ; ; ; ;
کدهای زبان
ایزو ۶۳۹-۳	هیچ کدام (mis)
گلاتولوگ	هیچ کدام

گویش خراسانی یکی از گویش های زبان فارسی است که مردم خراسان بدان سخن می گویند.

گویش خراسانی یکی از مهم ترین گویش های ایران زمین به شمار می رود و آنرا بازمانده فارسی پهلوی و فارسی دری می دانند که خود آنها بازمانده زبان فارسی باستان میباشد.^[۱]

منظور از گویش خراسانی گویش مردمان بومی و اصیل این سرزمین است که کشور های تاجیکستان ، افغانستان ، ازبکستان ، ترکمنستان و پاکستان و همه ی بخشهای شمال شرقی ایران را در بر میگرفت نه گویش مردمانی که به این سرزمین مهاجرت کرده اند.^[۲]

خراسان بزرگ از شهر ها و شهرستان های گوناگونی ساخته شده است که گویش خراسانی در اکثر شهر ها به خصوص شهر های کوچکتر که کمتر دچار تحولاتی که در کلان شهر ها رخ داده است در حال تکلم می باشد.

منابع[ویرایش]

This article "گویش خراسانی" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:گویش خراسانی. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.