Automake
 | برخی از ویرایش‌ها در این مقاله در چارچوب یک تکلیف دانشگاهی انجام شده‌اند. این تکالیف توسط ؟ برای دانشجویان ؟ تعیین شده‌اند. |
 | این مقاله، Automake، اخیراً بهواسطهٔ فرایند ایجاد مقاله ایجاد شدهاست. بازبینیکننده در حال بستن درخواست است و این برچسب احتمالاً بهزودی برداشته میشود.
ابزارهای بازبینی: پیشبارگیری بحث اعلان به نگارنده |
خطای اسکریپتی: پودمان «AfC submission catcheck» وجود ندارد. در توسعه نرم افزار ، GNU Automake یک ابزار برنامه نویسی برای خودکارسازی بخش هایی از فرآیند کامپایل است. مشکلات معمول کامپایل را کاهش می دهد. به عنوان مثال، به وابستگی های مورد نیاز اشاره می کند.
به طور خودکار یک یا چند Makefile.in را از فایل هایی به نام Makefile.am تولید می کند . هر Makefile.am شامل تعاریف متغیر مفیدی برای نرم‌افزارهای کامپایل میشود، مانند پرچم‌های کامپایلر و لینک‌کننده ، وابستگی‌ها و نسخه‌های آنها و غیره. " Makefile.in "های ایجاد شده قابل جا به جایی و مطابق با قراردادهای Makefile در استانداردهای کدگذاری گنو هستند و ممکن است توسط اسکریپتهای پیکربندی برای ایجاد یک Makefile فعال استفاده شوند. "Automake". GNU. Free Software Foundation. 2018-02-25. Retrieved 2018-02-26.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
بنیاد نرم افزار آزاد automake را به عنوان یکی از گنو برنامه ها، و به عنوان بخشی از سیستم ساخت گنو را حفظ میکند. از آن برای ساخت چندین برنامه و کتابخانه گنو، مانند GTK ، [۱] و همچنین نرم افزارهای غیر گنو مانند XCircuit استفاده می شود . [۲]
روند[ویرایش]
هدف Automake این است که به برنامه نویس اجازه دهد تا بدون اینکه مجبور باشد کل فایل را به صورت دستی بنویسد یک فایل را به زبانی سطح بالاتر بنویسد. در موارد ساده، کافی است:
- خطی که نام برنامه برای ساخت را اعلام می کند
- لیستی از فایل های منبع
- فهرستی از گزینه‌های خط فرمان که باید به کامپایلر ارسال شوند (به عنوان مثال، که در آن فایل‌های هدر دایرکتوری‌ها یافت می‌شوند)
- لیستی از گزینه های خط فرمان که باید به پیوند دهنده منتقل شوند (برنامه به کدام کتابخانه ها نیاز دارد و در چه دایرکتوری هایی می توان آنها را پیدا کرد)
Automake همچنین تولید خودکار اطلاعات وابستگی را کنترل میکند به طوری که وقتی یک فایل منبع اصلاح می شود، فراخوانی بعدی دستور make متوجه می شود که کدام فایل منبع باید دوباره کامپایل شود. اگر کامپایلر اجازه دهد، Automake تلاش میکند تا سیستم وابستگی را پویا کند: هر زمان که یک فایل منبع کامپایل میشود، وابستگی‌های آن فایل با درخواست از کامپایلر برای ایجاد مجدد لیست وابستگی فایل به‌روزرسانی می‌شوند. به عبارت دیگر، ردیابی وابستگی یکی از عوارض جانبی فرآیند کامپایل است.
این تلاش میکند تا از مشکل برخی از سیستم‌های با وابستگی استاتیک جلوگیری کند، که در آن وابستگی‌ها تنها یک بار زمانی که برنامه‌نویس شروع به کار روی پروژه میکند، شناسایی می‌شوند. [۳]
طرح[ویرایش]
Automake به زبان Perl نوشته شده است و باید با GNU Autoconf استفاده شود. [۴] Automake شامل دستورات زیر است:
- آکلوکال
- خودروسازی
با این حال aclocal یک برنامه همه منظوره است که می تواند برای کاربران autoconf مفید باشد. به عنوان مثال، مجموعه کامپایلر گنو (GCC)، از aclocal استفاده می کند، حتی اگر فایل اصلی آن دست نوشته شده باشد.
مانند Autoconf، Automake کاملاً سازگاری عقبرو نیست. به عنوان مثال، پروژه ای که با automake 1.13 ایجاد شده است، لزوماً با automake 1.14 کار نمی کند. [۵]
همچنین ببینید[ویرایش]
- پیکربندی (محاسبات)
- ساخت (نرم افزار)
رده:نرم‌افزارهای پروژه گنو رده:نرم‌افزارهای آزاد برنامه‌نویسی‌شده با پرل رده:نرم‌افزارهای آزاد چندسکویی رده:ابزارهای مرتبط با کامپایل کردن رده:خودکارسازی ساخت
منابع[ویرایش]
- ↑ GTK+ libraries
- ↑ XCircuit documentation
- ↑ "Automake History". GNU.org.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "Automake". GNU. Free Software Foundation. 2018-02-25. Retrieved 2018-02-26.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد."Automake".
- ↑ Automake "broken"?
This article "Automake" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Automake. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
