احسان یارشاطر
| احسان‌الله یارشاطر[۱] | |
|---|---|
 | |
| زادروز | ۱۲ فروردین ۱۲۹۹ ۳ آوریل ۱۹۲۰ همدان، ایران |
| درگذشت | ۱۰ شهریور ۱۳۹۷ ۲ سپتامبر ۲۰۱۸ (۹۸ سال) کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات | دکترا رشته زبان و ادبیات فارسی دکترا زبان‌شناسی ایرانی |
| دانش‌آموختهٔ | دانشگاه تهران دانشکده مطالعات شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن |
| استاد | والتر هنینگ، مری بویس |
| پیشه | استاد دانشگاه، پژوهشگر بنیانگذار دانشنامه ایران و اسلام بنیانگذار دانشنامه ایرانیکا بنیانگذار بنگاه ترجمه و نشر کتاب |
| نهاد | دانشنامه ایرانیکا |
| شناخته‌شده برای | سرویراستار دانشنامه ایرانیکا، استاد ایران‌شناسیِ دانشگاه کلمبیا، نیویورک |
| نقش‌های برجسته | بنیانگذار و سرویراستار دانشنامه ایرانیکا و بنیانگذار بنگاه ترجمه و نشر کتاب |
| تأثیرگذاران | والتر هنینگ |
| همسر | لطیفه الویه (یارشاطر) (۱۳۴۱ تا ۱۳۷۸) (درگذشته) |
| وبگاه | |
| رسمی | |
احسان یارشاطر (زاده ۱۲ فروردین ۱۲۹۹ در همدان – درگذشته ۱۰ شهریور ۱۳۹۷ در کالیفرنیا) بنیانگذار و سرویراستار دانشنامهٔ ایرانیکا، بنیانگذار مرکز مطالعات ایران‌شناسی، و استاد بازنشستهٔ مطالعات ایرانی در دانشگاه کلمبیا نیویورک بود.
او نخستین ایرانی است که پس از جنگ جهانی دوم در ایالات متحده آمریکا به مرتبهٔ استادی رسید.[۲] از آغاز دهه ۱۹۷۰ (میلادی) نزدیک به ۴۰ ویراستار و ۳۰۰ نویسنده از سراسر آمریکا، اروپا و آسیا با یارشاطر همکاری داشته‌اند. یارشاطر ویراستاریِ سه مجلد از تاریخ ایران کمبریج را هم بر عهده داشته و نویسندهٔ شانزده جلد کتاب تاریخ ادبیات ایران است.[۳]
احسان یارشاطر دانش‌آموختهٔ دورهٔ دکترا رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران و نیز دانش‌آموختهٔ دورهٔ دکترا زبان‌شناسی ایرانی در دانشکدهٔ مطالعات شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن بود. او از شاگردان ایرانیِ والتر هنینگ و مری بویس به‌شمار می‌آید. یارشاطر در سال ۲۰۱۵ جایزه بیتا را دریافت کرد.
سرگذشت[ویرایش]
کودکی[ویرایش]
احسان یارشاطر در ۱۲ فروردین ۱۲۹۹ برابر با ۱ آوریل ۱۹۲۰ میلادی[۴] در یک خانوادهٔ بهایی اهل کاشان در همدان زاده شد.[۵][۶] پدرش «هاشم»، بازرگانی بود که به امور دنیوی توجه نداشت و حواسش مشغول مذهب بود.[۶] مادرش «روحانیه میثاقیه» در زمان خود زنی مترقی بود. زبان انگلیسی می‌آموخت و با صدایی گیرا مناجات می‌خواند. به‌همین دلیل به گردهمایی‌های بهاییان دعوت می‌شد. در همدان او ابتدا به مدرسه آلیانس یهودیان فرانسوی و سپس به مدرسه تأیید بهائیان رفت و تا کلاس دوم تحصیل کرد. در سال ۱۳۰۵ یا ۱۳۰۶ به دلیل شغل پدرش به کرمانشاه رفتند. پس از دو سال و نیم از آنجا به تهران رفتند.[۶] وضع مالی پدر او خوب نبود و اجاره‌نشین بودند. پدر او که از طرفداران زبان اسپرانتو بود کمی اسپرانتو به احسان آموخت. چنان‌که وقتی مادرش برای زیارت به حیفا سفر کرده‌بود به فارسی و اسپرانتو برایش نامه نوشت. در کلاس هفتم بود که مادرش به دلیل مرض کلیه و یک سال بعد پدرش به دلیل سینه‌پهلو درگذشتند.[۷][۸] یارشاطر خود در بزرگسالی هیچ پیوندی با آیین بهایی نداشت.[۹] احسان یک خواهر و دو برادر داشت.[۴] پس از مرگ پدر و مادر، برادران و خواهرش هر کدام به یکی از خویشان سپرده شدند.[۶] احسان نزد دایی خود زندگی کرد. در همین زمان، به‌گفتهٔ خودش دو بار سعی کرد با خوردن تریاک خودکشی کند. اما دیگران به موضوع پی برده و مانع این کار شدند.[۱۰] خواهر او نورانیه در سال ۱۳۶۰ در تهران کشته شد.[۴]
جوانی[ویرایش]
یارشاطر در پانزده سالگی خانهٔ دایی را ترک کرد و با پشتوانهٔ مالی اندکی که برادر بزرگ‌ترش در اختیار او نهاده‌بود به وزارت معارف رفت و از رئیس بازرسی آنجا درخواست مساعدت جهت ادامهٔ تحصیل کرد. او می‌گوید: «گفتم که می‌خواهم تحصیل کنم، ولی امکانات و وسایلش را ندارم. پدر و مادرم فوت کرده‌اند و کسی مسئول زندگی من نیست».[۱۱] از آنجا که «قانون تأسیس دانشسراهای مقدماتی» در همان سال تصویب شده بود و نخستین کلاس در همان محل مؤسسه بود، یارشاطر به دانشسرا معرفی شد. اما چون گواهی پایان کلاس نهم نداشت دانشسرا او را ثبت نام نکرد؛ ولی به درخواست یارشاطر به او شش ماه مهلت دادند و او توانست گواهی کلاس نهم را بگیرد.[۶] در نتیجه، به ادامهٔ تحصیل پرداخت و در نهایت، تحصیلات متوسطه را در دبیرستان‌های تربیت و شرف و سپس، دانشسرای مقدماتی (تهران) به پایان رسانید.[۱۲] پس از آن به خاطر امتیاز در امتحانات دانشسرای مقدماتی، بورس تحصیلی گرفت و به دانشگاه تهران رفت.
تحصیل دانشگاهی[ویرایش]
یارشاطر در رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران ثبت نام کرد و در سال ۱۳۲۱ خورشیدی موفق به دریافت مدرک کارشناسی شد. سپس در دبیرستان علمیه تهران به آموزگاری پرداخت و یک سال بعد به دعوت حسین گونیلی به معاونت دانشسرای مقدماتی تهران منصوب شد.[۱۳] در همان سال ۱۳۲۱ در مقطع دکترا رشته ادبیات زبان فارسی نام‌نویسی کرد و رسالهٔ دکترای خود را با عنوان «شعر فارسی در نیمهٔ دوم قرن نهم» در سال ۱۳۲۶ با راهنمایی علی‌اصغر حکمت به پایان برد. پس از گرفتن درجهٔ دکترا در سال ۱۳۲۶ به دانشیاری زبان و ادبیات فارسی در دانشکده الهیات دانشگاه تهران برگزیده شد؛ ولی در همان سال بورس یک ساله‌ای از شورای فرهنگی بریتانیا برای ادامهٔ مطالعه در رشتهٔ آموزش و پرورش دریافت کرد و به انگلستان رفت. پس از آشنایی با والتر هنینگ به‌جای آموزش و پرورش، به پژوهش در زمینهٔ زبان‌های باستانی ایران پرداخت.[۱۴] ابراهیم پورداوود از استادان و از مشوقین وی برای مطالعهٔ ادبیات و زبان باستانی ایران بود. یارشاطر در لندن، نزد هنینگ و مری بویس زبان‌های باستانی ایران را فراگرفت. در سال ۱۳۳۱ از دانشگاه لندن درجهٔ کارشناسی ارشد و در سال ۱۳۳۹ درجهٔ دکترا گرفت.[۱۵] موضوع رسالهٔ وی تحت عنوان «زبان تاتی جنوبی» دربارهٔ این بود که زبان مردم آذری زبان تاتی بوده‌است. دفاعیهٔ دکترا وی طبق قرار قبلی، در مسکو و همزمان با تشکیل کنگرهٔ خاورشناسی ۱۹۶۰ با شرکت هنینگ، امیل بنونیست و ایلیا گرشویچ برگزار شد.[۱۶]
بازگشت به ایران[ویرایش]
در سال ۱۳۳۲ پس از بازگشت به ایران به سمت «دانشیاری کرسی زبان اوستا و فارسی باستان» منصوب شد و تا سال ۱۳۳۷ در این سمت باقی ماند. پس از بازنشسته‌شدن ابراهیم پورداوود، جایگاه استادی او «فرهنگ ایران باستان» به یارشاطر واگذار شد.[۱۷] ضمناً به دعوت پرویز خانلری به همکاری با مجلهٔ سخن پرداخت و مدت کوتاهی در غیاب خانلری ادارهٔ قسمتی از سال پنجم آن را به عهده داشت.[۱۸]
بنگاه ترجمه و نشر کتاب[ویرایش]
یارشاطر پس از آنکه آگاه شد در ترکیه ۶۰۰ اثر برگزیدهٔ ادبیات غربی برگردان و چاپ شده‌اند موسسه‌ای برای برگردان و نشر ادبیات غربی و جهان در ایران راه‌اندازی کرد. با توجه به کمبود برگردان‌های منظم و درخور اعتماد از آثار ادبی عمدهٔ جهان، با کمک اسدالله علم که در آن زمان رئیس املاک و مستغلات پهلوی بود، در سال ۱۳۳۳ بنگاه ترجمه و نشر کتاب را بنیان نهاد. حوزهٔ فعالیت بنگاه به‌تدریج گسترش یافت و علاوه بر ادبیات خارجی، مجموعه نوشته‌های فارسی، ایران‌شناسی، آثار فلسفی، ادبیات برای جوانان، خواندنی‌های کودکان و آئینهٔ ایران و چند مجموعهٔ دیگر در آن بنگاه چاپ و منتشر شد. بنگاه برای نخستین‌بار اصول تهذیب و ویراستاری را در برگردان‌ها معمول کرد. در مجموعهٔ نوشتارهای فارسی، متن انتقادی عده‌ای از آثار شعر و نثر فارسی به طبع رسید و در مجموعهٔ ایران‌شناسی، برگردان عدهٔ زیادی از آثار خاورشناسان غربی و نیز مورخان اسلامی دربارهٔ ایران به فارسی برگردان شدند و نخستین بار مجموعه‌های جداگانه‌ای برای دانش‌آموزان و کودکان منتشر شدند.[۱۹] او از همان ابتدا شرط عدم دخالت دربار در این بنگاه را با اسدالله علم در میان گذاشت.[۶]
ایرانیکا[ویرایش]
در سال ۱۳۴۷ به پیشنهاد یارشاطر و با بودجه ۲ میلیون دلاری سازمان برنامه و بودجه ایران کار تدوین دانشنامه ایرانیکا آغاز شد.[۲۰] پس از انقلاب ۱۳۵۷ بودجه ایرانیکا قطع شد و با تلاش‌های یارشاطر بنیاد ملی علوم انسانی آمریکا عهده‌دار هزینه‌های ایرانیکا شد. احسان یارشاطر برای تأمین هزینه‌های ایرانیکا بخشی از مجموعه آثار تاریخی خود را به ارزش ۳ میلیون دلار آمریکا به فروش رساند که بعضی از این آثار اکنون در موزه متروپولیتن نیویورک هستند.[۲۱]
مرکز ایران‌شناسی[ویرایش]
در نیویورک مرکز ایران‌شناسی را بنیاد نهاد. او کتابخانهٔ سعید نفیسی را خرید و همراه با کتابخانهٔ خودش به این مرکز بخشید. یارشاطر در آمریکا تلاش کرد تا آثار کلاسیک ادبیات ایران به زبان‌های غربی و ژاپنی برگردان شوند.[۲۱]
مرگ[ویرایش]
یارشاطر شنبه ۱۰ شهریور ۱۳۹۷ در کالیفرنیا درگذشت.[۶][۲۲][۲۳]
آثار[ویرایش]
کتاب‌ها[ویرایش]
- ابن سینا، الاشارات والتنبیهات. برگردان احسان یارشاطر. تهران: انجمن آثار ملی ایران، ۱۳۳۲.
- ابن سینا، پنج رساله. ویرایش احسان یارشاطر. تهران: انجمن آثار ملی، ۱۳۳۲.
- یارشاطر، احسان. شعر فارسی در عهد شاهرخ. تهران: مؤسسه انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۳۴.
- یارشاطر، احسان. داستان‌های شاهنامه. تهران: انتشارات صندوق مشترک ایران-امریکا، ۱۳۳۶. (برندهٔ جایزهٔ یونسکو در سال ۱۹۵۹)
- یارشاطر، احسان. داستان‌های ایران باستان. تهران: انتشارات صندوق مشترک ایران-امریکا، ۱۳۳۶. (بهترین کتاب سال در سال ۱۳۳۸)
- Yarshater, Ehsan& W.B. Henning (eds.). A Locust's Leg: Studies in Honour of S.H. Taqizadeh. London, 1962.
- یارشاطر، احسان. نقاشی نوین. ۲ ج. تهران: امیرکبیر، ۱۳۴۴.
- Yarshater, Ehsan. A Grammar of Southern Tati Dialects, Median Dialect Studies I. The Hague and Paris, Mouton and Co. , 1969.
- Yarshater, Ehsan. Iran Faces the Seventies (ed.). New York, Praeger Publishers, 1971.
- Yarshater, Ehsan & D. Bishop (eds.). Biruni Symposium. New York, Center for Iranian Studies, Columbia University, 1976
.
- یارشاطر، احسان. برگزیدهٔ داستان‌های شاهنامه. ج۱، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۵۳.
- Yarshater, Ehsan & David Bivar (eds.). Inscriptions of Eastern Mazandaran, Corpus Inscriptionem Iranicarum. London, Lund and Humphries, 1978.
- Yarshater, Ehsan & Richard Ettinghausen (eds.). Highlights of Persian Art. New York, Bibliotheca Persica, 1982.
- Yarshater, Ehsan. Sadeq Hedayat: An Anthology (ed.). New York, Bibliotheca Persica, 1979.
- Yarshater, Ehsan. Cambridge History of Iran, Vol. III: Seleucid, Parthian and Sassanian Periods (ed.). Cambridge, Cambridge University Press, 1982.
- Yarshater, Ehsan. Persian Literature (ed.). New York, State University of New York Press, 1988.
- Yarshater, Ehsan. History of Al-Tabari: Volumes 1-40 (ed.). New York, State Univ of New York Press, 2007.
.
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ توکلی طرقی، یار ایران‌شناسی و حکمت یارشاطری، ۱۱.
- ↑ Cohen, A Lifetime Quest.
- ↑ Korangy, A History of Persian Literature, 195.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ سیروس توفیق-ماه مهره گلستانه. «نورانیه یارشاطر» (PDF).صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Yarshater, My Biography, 296.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ ۶٫۴ ۶٫۵ ۶٫۶ حمید علوی-روزنامه‌نگار (۱۱ شهریور ۱۳۹۷). «درگذشت احسان یارشاطر؛ مردی که زبان فارسی وطنش بود». بی‌بی‌سی فارسی.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ توکلی طرقی، یار ایران‌شناسی و حکمت یارشاطری، ۱۰.
- ↑ امیر پیام (۱۳ تیر ۱۳۹۲). «چمدان: احسان یارشاطر 'هرگز' به ایران بازنمی‌گردد». بی‌بی‌سی فارسی.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Ashraf, Ahmad (2007-04-05). "Official response of the Encyclopaedia Iranica to the Associated Press article of March 25, 2007 entitled "U.S.-funded encyclopedia revels in Iran's greatness"" (PDF). Encyclopedia Iranica. Archived from the original (PDF) on 2012-12-02.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ زندیان، احسان یارشاطر، ۳۱.
- ↑ زندیان، احسان یارشاطر، ۳۳.
- ↑ Yarshater, My Biography, 296.
- ↑ Yarshater, My Biography, 296.
- ↑ توکلی طرقی، یار ایران‌شناسی و حکمت یارشاطری، ۱۰.
- ↑ Boyce and Windfuhr, Professor Ehsan Yarshater, VII.
- ↑ Yarshater, My Biography, 298.
- ↑ توکلی طرقی، یار ایران‌شناسی و حکمت یارشاطری، ۱۱.
- ↑ Yarshater, My Biography, 298.
- ↑ Yarshater, My Biography, 298.
- ↑ «احسان یارشاطر، مدیر دانشنامه ایرانیکا». وبگاه توانا. دریافت‌شده در ۲۲ فروردین ۱۳۹۵.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ کاوه باسمنجی (۱۲ شهریور ۱۳۹۷). «چهره‌ها: احسان یارشاطر». کانال بی‌بی‌سی فارسی در یوتیوب.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «احسان یارشاطر، بنیانگذار دانشنامه ایرانیکا، درگذشت». رادیوفردا. ۱۱ شهریور ۱۳۹۷.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «احسان یارشاطر استاد ممتاز ایران‌شناسی و بنیانگذار دانشنامه ایرانیکا درگذشت». کیهان لندن.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
منابع[ویرایش]
- توکلی طرقی، محمد (۲۰۱۶). کاتوزیان، همایون، ویراستار. حکمت تمدنی: گزیدهٔ آثار استاد احسان یارشاطر (PDF). ۲. ۳۰. تورنتو: ایران‌نامه. شابک ۹۷۸-۰-۹۸۷۹۱۲۱-۳-۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- زندیان، ماندانا (۱۳۹۵). احسان یارشاطر: در گفتگو با ماندانا زندیان. لس آنجلس: انتشارات شرکت کتاب. شابک ۹۷۸-۱-۵۹۵۸۴-۵۲۸-۳.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- Boyce, Mary; Windfuhr, Gernot (2015). "Professor Ehsan Yarshater" (PDF). Iran Nameh. 2 (به English) (30): IV-XIX.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- Cohen, Patrica (August 13, 2011). "A Lifetime Quest to Finish a Monumental Encyclopedia of Iran" (به English). Retrieved 3 September 2018.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- خطای لوآ در پودمان:Citation/CS1/en/Identifiers در خط 47: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
- Yarshater, Ehsan (2015). "My Biography" (PDF). Iran Nameh. 2 (به English) (30): 296-309.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ [[Commons:Category:{{#Property:P373}}|احسان یارشاطر]] موجود است. |
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به احسان یارشاطر در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
پیوند به بیرون[ویرایش]
- وبگاه احسان یارشاطر در Persian Literature and Language Online
- چهره‌ها: احسان یارشاطر در یوتیوب
- پرتره -- دکتر احسان یارشاطر قسمت نخست در یوتیوب
- پرتره: دکتر احسان یارشاطر، بخش دوم در یوتیوب
- «مستندی از زندگی پروفسور احسان یارشاطر». صدای آمریکا. ۱۳ شهریور ۱۳۹۷.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
الگو:ایران‌شناسان الگو:باستان‌شناسان و تاریخ‌نگاران معاصر الگو:بزرگان و مشاهیر استان همدان
This article "احسان یارشاطر" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:احسان یارشاطر. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
|
This page exists already on Wikipedia. |
Read or create/edit this page in another language[ویرایش]
- اهالی کاشان
- استادان دانشگاه دور از وطن اهل ایران
- استادان دانشگاه کلمبیا
- استادان کرسی مطالعات ایرانی در دانشگاه کلمبیا
- اهالی همدان
- ایران‌شناسان اهل ایران
- پژوهشگران مطالعات زرتشتیان
- تاریخ‌نگاران اهل ایران
- دانشآموختگان دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران
- دانشآموختگان دانشگاه تهران
- دانشآموختگان دانشگاه لندن
- دانشآموختگان مدارس آلیانس
- درگذشتگان ۱۳۹۷
- درگذشتگان ۲۰۱۸ (میلادی)
- دور از وطنهای اهل ایران در ایالات متحده آمریکا
- زادگان ۱۲۹۹
- زادگان ۱۹۲۰ (میلادی)
- زبانشناسان اهل ایران
- فارسیزبانان
- فرهنگنویسان اهل ایران
- مترجمان اهل ایران
- نویسندگان تاریخ اسلام کمبریج
- نویسندگان تاریخ ایران کمبریج
- نویسندگان دانشنامه ایرانیکا
- نویسندگان مرد اهل ایران
