اسلام بدون حدیث
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
اسلام بدون حدیث به برداشتی از اسلام اشاره می‌کند که تنها مبتنی بر قرآن است و اعتقاد به حدیث را شرط مسلمانی نمی‌داند. این برخلاف عقیده بزرگترین فرقه‌های اسلامی یعنی: دو مذهب شیعه و سنی است. در میان اقلیت‌های مسلمان، تنها می‌توان به قرآنیان اشاره نمود که از حدیث برای تعیین احکام اسلام استفاده نمی‌کنند.[۱][۲][۳]
پیش زمینه[ویرایش]
برای حدیث سه منبع تحریف عمده پیشنهاد شده‌است: اختلافات سیاسی، تعصبات فرقه‌ای، و تمایل برای ترجمه معنی به جای ترجمه لغت به لغت.[۴] مسلمانان سنتی، که بیشینه مسلمانان استند، وجود احادیث جعلی را نفی نمی‌کنند ولی باور دارند که در روند کار فقهی بسیاری از این احادیث جعلی حذف شده‌اند.[۵] از میان منتقدان حدیث، قرآنیان باور دارند که تمامی مسایل ضروری در قرآن آورده شده‌است. آن‌ها به عبارت «مَّا فَرَّ‌طْنَا فِی الْکِتَابِ مِن شَیْءٍ» در آیه ۳۸ سوره انعام[۶] استناد می‌کنند[۷] که معنای لغوی آن اینست که «هیچ جیز را در کتاب فرونگذاشته‌ایم». دیگر منتقدان حدیث اگرچه ادعا نمی‌کنند که تمامی مسایل در قرآن آورده شده‌است، ولی باور دارند که جزئیات فرومانده نیز شرط رستگاری نیستند و به عهده مسلمانان هر زمانه گذاشته شده‌است تا با توجه به شرایط مکان و زمان آن‌ها را پیاده‌سازی کنند.[۸]
نقد غربی‌ها[ویرایش]
جان اسپسیتو می‌نویسد «دانشمندان مدرن غربی مبنای تاریخی و اعتباری حدیث را به شدت زیر پرسش برده‌اند»، با تأیید این مطلب که «بسیاری از سنتهای نسبت داده شده به حضرت محمد در حقیقت پس از زمانی طولانی نوشته شده‌اند».[۷] ژوزف اسکاچ، که پدر جنبش بازنگری خوانده شده‌است، نتیجه می‌گیرد که «سنت منتسب به پیامبر نه کلمات پیامبرند و نه اعمال او، بلکه رسومی ساختگی اند از زمان بعد از پیامبر».[۹] اما برخی دیگر از دانشمندان مانند وایفرد مدلونگ اعتقاد دارند که رد کلی حدیث به عنوان افسانه منطقی نیست.[۱۰]
مزایای نفی حدیث[ویرایش]
برخی مسلمانان مانند کسیم احمد پیشنهاد کرده‌اند که منع اولیه حدیث منجر به عصر طلایی اسلام شده بود زیرا که قرآن زیر تفکر و پرسشگری منطقی بود و مسلمانان یاد داده شده بودند که پرسشگر باشند و پیوسته جویای پاسخها.[۱۱] همچنین برخی حدیث را منشأ انحرافات و اختلافات فرقه‌ای میان مسلمانان می‌دانند و رجوع به کتاب را راه حل وحدت میان مسلمانان. .[۸] حجم زیاد منابع حدیث کاوش آن‌ها را برای عوام مسلمان غیرممکن می‌سازد و عوام دیندار را به ناچار وابسته گروه حدیث دان می‌سازد. پیشنهاد شده‌است که با قرار دادن تنها قرآن به عنوان مرجع دینی عوام دیندار دیگر نیازی به پیروی کورکورانه از خواص حدیث دان نخواهند داشت. .[۱۲]
جستارهای وابسته[ویرایش]
- قرآنیان
- قرآن
- نقد قرآن
- حدیث
- نقد حدیث
- اسلام
- نقد اسلام
- محمد
- نقد محمد
- فهرست کتاب‌های ایرانیان در نقد اسلام
- احمد صبحی منصور
- حیدرعلی قلمداران
- سید ابوالفضل برقعی
- سید مصطفی حسینی طباطبایی
منابع[ویرایش]
- ↑ قرآنیان
- ↑ https://en.wikipedia.org/wiki/Criticism_of_Hadith
- ↑ http://ahl-alquran.com/arabic/
- ↑ Brown, Daniel W. "Rethinking Tradition in Modern Islamic Thought", 1999. p. 113 & 134
- ↑ Nasr, Seyyed Vali Reza. "Shi'ism", 1988. p. 35
- ↑ http://tanzil.net/#6:38
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ http://en.wikipedia.org/wiki/Criticism_of_Hadith
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ http://simpleislam.weebly.com/hadith.html
- ↑ Esposito, John (1998). Islam: The Straight Path. Oxford University Press. p. 67. ISBN 0-19-511234-2.
- ↑ Madelung, Wilferd (1997). The Succession to Muhammad: A Study of the Early Caliphate. Cambridge University Press. p. xi. ISBN 0-521-64696-0.
- ↑ Ahmad, Kassim. "Hadith: A Re-evaluation", 1986. English translation 1997
- ↑ http://simpleislam.weebly.com/trust.html
This article "اسلام بدون حدیث" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:اسلام بدون حدیث. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
