توت‌فرنگی‌های روی دیوار
| توت‌فرنگی‌های روی دیوار | |
|---|---|
| پرونده:Tootfarangi.jpg طرح جلد کتاب توت‌فرنگی‌های روی دیوار | |
| نویسنده | محمد سرشار |
| ناشر | مرکز اسناد انقلاب اسلامی |
| محل نشر | تهران |
| تاریخ نشر | ۱۳۸۵ |
| شابک | 978-964-419-125-1 |
| تعداد صفحات | ۱۳۶ |
| موضوع | مجموعه داستان |
| سبک | واقع‌گراییفراواقع‌گرایی |
| زبان | فارسی |
توت‌فرنگی‌های روی دیوار (۱۳۸۵) اثری از محمد سرشار، نویسندهٔ معاصر است که در ۱۳۶ صفحه به چاپ رسیده و شامل نه داستان کوتاه است. این داستانها از زمان دودمان پهلوی آغاز می‌شود و تا انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۴ ادامه دارد.
داستانها[ویرایش]
همین شنبه اتفاق می‌افتد
گلهای فراموشی
آخرین چهارشنبهٔ زرد و سرخ
توت فرنگی‌های روی دیوار
گاهی باید رفت
ژستهای خنده‌دار
حلزونهای خانه به دوش
سپیدهٔ خواب‌های سیاه
مردی که خواب‌هایش را در جیبش گذاشته بود.
نقد[ویرایش]
مجموعه داستان کوتاه «توت‌فرنگی‌های روی دیوار» تا به حال پنج بار منتشر و نقدهای متعددی بر آن نوشته شده است.
عبدالعلی دستغیب این مجموعه داستان را قصه عقاید دانسته که نخستین بار جلال آل احمد بود که قسم جدیدی از این گونه داستانها را به وجود آورد. از نظر دستغیب، «در بین این قسم داستانها، البته داستانهای مزرعه حیوانات جرج ارول یکی از موفق‌ترین نمونه‌های «قصه عقاید» است. با نظری کلی به مجموعه «توت‌فرنگی‌های روی دیوار» باید بگوئیم که نویسنده در فضاسازی و پردازش گفتگوها، دستی دارد و به ویژه صحنه‌های داستان «آخرین چهارشنبه» خوب ساخته شده است و در برخی موارد، جنبه نمادین نیز دارد.
دستغیب می‌نویسد: «تصویرهای مؤثر اما فراواقعی داستان گلهای فراموشی در خور توجه است. نویسنده، اهل مطایبه نیز هست و این مطایبه در دو داستان «ژستهای خنده‌دار» و «مردی که خوابها…» به خوبی بازتاب یافته است. البته، در داستان اخیر مطایبه از مرز عادی می‌گذرد و به مرتبه هزل و باز نمایش مشمئز کننده و هجو می‌رسد؛ اما به همین صورت تازگی دارد. گمان می‌کنم نویسنده در این زمینه، مهارتی دارد و می‌تواند در انتقاد اجتماعی داستانهائی همطراز آن، و حتی بهتر از آن بنویسد. نثر نویسنده، غالباً روان و خواندنی است و از نوشته او پیداست که با ظرائف سخن پارسی، آشنائی نزدیکی دارد.»[۱]
در مجموعه داستان توت‌فرنگی‌های روی دیوار یک مفهوم زنجیره داستانها را به هم متصل می‌کند و آن سوءتفاهم است. … در داستان هشتم انواع سوءتفاهم وجود دارد. … سوءتفاهم بین راننده و مهمان مراسم به علاوه سوءتفاهم بین راننده و مهدی قهوه‌چی و سوءتفاهم، بالاخره در درون خود راننده که سعی می‌کند مسافر را با مسافران قبلی که سوار کرده بود مقایسه کند و با نیمه نیمه گفتن‌ها از وضع آرمانی و همچنین وضع نامطلوب اجتماعی تردیدها را بیشتر، عدم قطعیت را پررنگ‌تر و شخصیت را پیچیده‌تر نمایان می‌سازد؛ بنابراین نویسنده می‌بایست تکلیف خود را با فلسفه «عدم قطعیت» و ساختارمندی هرمونتیک آثارش برای خود و خواننده‌اش مشخص سازد.[۲]
محمد سرشار با اینکه نخستین گامهای خود را در ادبیات داستانی طی می‌کند، ولی در همین داستان نشان داده است که عناصر داستانی را می‌شناسد و قدرت مدیریت درون‌مایه‌ای چند لایه را هم دارد. دو حرکت بیرونی و درونی در این اثر مشاهده می‌شود؛ حرکت بیرونی، حادثه‌ای است که از شعار دادن تا پاشیدن رنگ و نوشتن بر روی دیوار سفارت و گریز از دست مأمورین انتظامی به پیش می‌رود؛ و حرکت دوم، غلبه شخصیت اصلی بر تردید درونی‌اش است، و اینکه آیا «حکومت اسلامی»، با «جمهوری اسلامی»، متعارض است؛ و آیا باتوم زننده، با باتوم خورنده، هر دو ثواب می‌برند.[۳]
جایزه‌ها[ویرایش]
- داستان کوتاه «توت فرنگی‌های روی دیوار» ـ داستان تقدیری هشتمین کنگره یادواره شهدای دانشجوی بسیجی (بهمن ۸۳)[۴]
- داستان کوتاه «حلزونهای خانه به دوش» ـ داستان تقدیری نهمین کنگره یادواره شهدای دانشجوی بسیجی (بهمن ۸۴)
- مجموعه داستان «توت‌فرنگی‌های روی دیوار» ـ اثر تقدیری نخستین جایزه ادبی «گام اول» (مهر ۸۶)[۵]
منابع[ویرایش]
- ↑ نقد «توت فرنگی‌های روی دیوار» مجموعه داستان ـ عبدالعلی دستغیب ـ ماهنامه تخصصی ادبیات داستانی
- ↑ روایت سوءتفاهم‌ها ـ مجتبی حبیبی ـ روزنامه تهران تهران امروز ـ ۱۶/۱۰/۱۳۸۶
- ↑ نقد داستان توت فرنگی‌های روی دیوار ـ سعید قاسمی ـ ماهنامه امید انقلاب
- ↑ حلقه نقد ـ دفتر هنر و ادبیات داستانی ـ ماهنامه تخصصی ادبیات داستانی
- ↑ برندگان جایزه «گام اول» معرفی شدند
This article "توت‌فرنگی‌های روی دیوار" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:توت‌فرنگی‌های روی دیوار. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
