جایزه ملی تعالی سازمانی
جایزه ملی تعالی سازمانی بنیان اولیه آن تحت نام جایزه ملی بهره‌وری و تعالی سازمانی با الگوگیری از بنیاد مدیریت کیفیت اروپا در سال ۱۳۸۲ پایه‌ریزی شد. از سال ۱۳۹۰ به جایزه ملی تعالی سازمانی تغییر نام پیدا کرد. این بنیاد دارای نظام‌نامه وزارت صنعت و معدن و تجارت و تاییدیه سازمان ملی بهره‌وری ایران است.[۱] جایزه ملی تعالی سازمانی مبتنی بر ارزیابی رویکردها و نظام‌های مدیریتی سازمان‌ها است و این رویکردها توسط گروهی از ارزیابان که در مرکز تعالی سازمانی آموزش دیده‌اند مورد بررسی قرار می‌گیرند. سازمان‌ها در کلیه بخش‌های اقتصادی و زمینه‌های مختلف فعالیت، می‌توانند که در فرایند جایزه ملی تعالی سازمانی شرکت کنند.[۲]
سطوح جایزه ملی تعالی سازمانی[ویرایش]
جایزه ملی تعالی سازمانی به‌طور کلی در سه سطح اصلی برگزار می‌گردد و هر سازمان بر حسب امتیاز کسب شده در فرایند ارزیابی، در یکی از سه سطح زیر قرار می‌گیرند که این سطوح عبارتند از:
تندیس: تندیس زرین، تندیس سیمین، تندیس بلورین.
تقدیرنامه برای تعالی: تقدیرنامه یک ستاره، تقدیرنامه دو ستاره، تقدیرنامه سه ستاره، تقدیرنامه چهار ستاره و تقدیرنامه پنج ستاره.
گواهی تعهد به تعالی: گواهینامه تعهد به تعالی که سازمان‌ها در گام‌های ابتدایی پیاده‌سازی تعالی سازمانی اصولاً از سطح گواهینامه شروع می‌کنند، آموزش‌های مورد نیاز را برگزار می‌کنند تا در سال‌های آتی به سطوح بالاتر برسند.
چگونگی ارزیابی متقاضیان[ویرایش]
سازمان‌های متقاضی در فرایند جایزه ملی تعالی سازمانی توسط تیم ارزیابان ارزیابی می‌شوند،[۳] این ارزیابان از میان مدیران و کارشناسان سازمان‌های مختلف، اعم از متقاضیان جایزه تعالی و سایر سازمان‌های سرشناس کشور که مدل تعالی را به عنوان چارچوبی برای سازمان خود برگزیده‌اند، انتخاب و آموزش داده می‌شوند.
سازمان‌ها گزارش وضعیت و اقدامات خود را تحت نام اظهارنامه تعالی طبق الگوی مشخص تهیه نموده و برای مرکز تعالی سازمانی ارسال می‌کنند. اظهارنامه تعالی بر اساس نقاط قوت و زمینه‌های قابل بهبود توسط ارزیابان خبره ارزیابی شده و سپس تیم ارزیابان، بازدید از محل را انجام داده و ابهامات موجود در اظهارنامه را رفع و پاسخ سؤالات خود را از سازمان دریافت می‌کنند. همزمان، با تشکیل جلسه اجماع و قطعیت نظر تیم ارزیابی، امتیاز سازمان توسط تیم ارزیابی تعیین و به مرکز تعالی سازمانی اعلام می‌شود. این مرکز کلیه مستندات و نکات و نظرات را به کمیته داوری ارجاع می‌دهد و کمیته داوری تصمیم نهایی را در خصوص سطح تعالی سازمان متقاضی اتخاذ خواهد کرد. تصمیم نهایی در مورد امتیاز و نتیجه حاصل از ارزیابی پس از طی مراحل مربوط، توسط مرکز تعالی سازمانی به اطلاع سازمان متقاضی خواهد رسید. در پایان فرایند ارزیابی و بر اساس ارزیابی‌های انجام شده، گزارش بازخورد توسط تیم ارزیابی از سوی مرکز تعالی سازمانی برای متقاضیان ارسال می‌شود. در صورت درخواست متقاضی، این مرکز جایزه می‌تواند جلسه‌ای را برای بحث بین سازمان متقاضی و تیم ارزیابی تنها جهت تفهیم و تبیین گزارش، هماهنگ نماید. هدف از این امر اطمینان از دریافت گزارش معتبر و قابل استفاده توسط سازمان‌های متقاضی است و سازمان‌ها امکان اعتراض به میزان امتیاز و سطح تعالی شناخته شده برای خود را ندارند. برندگان تندیس‌ها، به عنوان سازمان‌های الگو در سطح ملّی شناخته شده و در دوره‌های بعدی در ارائه روش‌های موفق خود به سایر متقاضیان با سازمان مجری طرح همکاری می‌نمایند. این همکاری در قالب برگزاری بازدیدهای گروهی برنامه‌ریزی شده و سمینارها و کارگاه‌های مرتبط انجام می‌پذیرد. مدل تعالی مدلی که سازمان‌ها را بررسی و عملکرد آنها را اندازه‌گیری می‌کند.
مدل اصلی[ویرایش]
چارچوب و مدل اصلی جایزه ملی تعالی سازمانی، مدل بنیاد مدیریت کیفیت اروپا (EFQM) است و با تغییراتی در ایران استفاده می‌گردد؛[۴] معیارهای اصلی این مدل توانمندسازها و نتایج هستند که نتایج بررسی به‌صورت عددی و قابل اندازه‌گیری بیان می‌شوند. همینک الگوی تعالی سازمانی-نسخه ۱۴۰۰ آخرین ویرایشی است که توسط کمیته علمی جایزه ملی تعالی سازمانی طراحی و تدوین شده‌است و همه فرایندها براساس این نسخه اعمال می‌شود.[۵]
منابع[ویرایش]
- ↑ جایزه ملی ترقی سازمانی، خبرگزاری جمهوری اسلامی
- ↑ Compare the model of Iran national quality award and the EFQM model (pdf), davidpublisher
- ↑ برنده جایزه ملی تعالی سازمانی، خبرگزاری مهر
- ↑ جایزه ملی تعالی، خبرگزاری ایمنا
- ↑ ][ویرایش ۱۴۰۰ جایزه ملی تعالی سازمانی، سازمان مدیریت صنعتی
This article "جایزه ملی تعالی سازمانی" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:جایزه ملی تعالی سازمانی. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
