سلطان بن سیف
| سلطان بین سیف | |
|---|---|
| امام | |
| امام عمان | |
| سلطنت | ۱۶۴۹–۱۶۷۹ |
| پیشین | نصیر بن مرشد |
| جانشین | بیل عرب بن سلطان |
| سلسله | یاروبا |
| پدر | سیف بین مالک بین قرب پروردگار |
| مرگ | ج ۱۶۷۹ |
سلطان بین سیف (متوفی حدود ۱۶۷۹) دومین سلسله یاروبا امامان عمان، از اعضای فرقه اباضی بود. او از سال ۱۶۴۹ تا ۱۶۷۹ حکومت کرد. او کار سلف خود، نصیر بن مرشد را در بیرون راندن پرتغالی‌ها از عمان به پایان رساند. آخرین پایگاه آنها در مسقط در ژانویه ۱۶۵۰ به دست نیروهای او افتاد. او قدرت دریایی عمان را ایجاد کرد و نبرد با پرتغالی‌ها را به پایگاه‌های آنها در هند و شرق آفریقا برد. در طول سلطنت او کشور صلح آمیز و به‌طور فزاینده ای مرفه بود.
الحاق[ویرایش]
سلطان بن سیف پسر عموی امام نصیر بن مرشد بن سلطان آل یعروبه بود که سلسله یاروبا را در سال ۱۶۲۴ تأسیس کرد.[۱] امام ناصر در ۱۴ آوریل ۱۶۴۹ درگذشت و در نزوه به خاک سپرده شد.[۲] او پسری از خود به جای نگذاشت. بزرگانی که در روز وفات او در رستاق گرد آمدند، سلطان بن سیف را انتخاب کردند و او را امام اعلام کردند. به نظر می‌رسد جانشینی بلامنازع بوده‌است.[۳]
جنگ با پرتغالی‌ها[ویرایش]
.jpg)
هنگامی که نصیر درگذشت، پرتغالی، که زمانی چندین بندر در امتداد ساحل را اشغال کرده بود، اکنون فقط مسقط را تحت کنترل خود درآورده بود. سلطان بن سیف مصمم بود که کار اخراج آنها از عمان را به پایان برساند، اما ابتدا ناوگان خود را ساخت. او مبارزات خود را علیه مسقط در اواخر سال ۱۶۴۹ آغاز کرد.[۳] اگرچه سلطان در خارج از بندر مطرح، در کنار مسقط، نیروهای زیادی را جمع‌آوری کرد، اما شهر به تصرف گروه کوچکی درآمد که شبانه حمله غافلگیرانه ای انجام دادند. فرمانده پرتغالی به قلعه کاپیتان پناه برد. در ۲۸ ژانویه ۱۶۵۰ تسلیم شد.[۴] عمانی‌ها همچنین دو کشتی نیروی دریایی پرتغال را که در بندر المطرح لنگر انداخته بودند، تصرف کردند.[۵] به دنبال آن، پرتغالی‌ها به جنگ پراکنده در دریا ادامه دادند، اما هیچ تلاش جدی برای بازپس‌گیری مسقط انجام ندادند.[۴] سلطان بن سیف یک حمله دریایی را علیه پایگاه‌های پرتغالی در هند و سواحل شرقی آفریقا آغاز کرد. او کشتی‌های اسیر شده را به نیروی دریایی خود اضافه کرد که به‌طور فزاینده ای قدرتمند شدند.[۱] سلطان در سال ۱۶۵۵ به پرتغالی‌ها در مومبای در هند حمله کرد.[۶]ناوگان عمانی در سال ۱۶۶۱ در بمبئی و دیو در سال‌های ۱۶۶۸، ۱۶۷۰ و ۱۶۷۶ به پرتغالی‌ها حمله کردند.[۵] سلطان طوماری از مردم مومباسا در سواحل آفریقای شرقی دریافت کرد که در آن درخواست کمک برای حذف پرتغالی‌ها و پیشنهاد پذیرش حاکمیت عمان در ازای آن شد. نیرویی اعزام شد و قلعه مومباسا را به مدت پنج سال قبل از تسلیم محاصره کرد. یک فرماندار عرب نصب شد. با این حال، پرتغالی‌ها خیلی زود بازگشتند و شهر را بازپس گرفتند.[۶]
تجارت و ساخت و ساز[ویرایش]
هلندی‌ها یک کارخانه در گومبرون داشتند…
پس از سقوط مسقط در سال ۱۶۵۰، آنها محموله‌های زیادی از کالاها را از هلند دریافت کردند و تجارت خود را در منطقه خلیج فارس بسیار گسترش دادند. در سال ۱۶۵۱ سلطان بن سیف شخصاً از گومبرون بازدید کرد و به بازرگانان هلندی پیشنهاد داد که از طریق ابوظبی و قطیف به بصره مسیری زمینی برای بازرگانان هلندی باز کنند که به موجب آن هلندی‌ها از پرداخت عوارض گمرکی ایران خودداری کنند. .[۷] هلندی‌ها مؤدبانه امتناع کردند.[۶] در سال ۱۶۵۹ سلطان بن سیف توسط سرهنگ رینزفورد از انگلیسی شرکت هند شرقی ملاقات کرد تا در مورد اجاره بندر مسقط مذاکره کند. سلطان این درخواست را رد کرد.[۸] عمان به قوی‌ترین قدرت دریایی در غرب اقیانوس هند تبدیل شد.[۹] تجارت از عمانی‌های مستقر در آفریقا افزایش یافت و ثروت را به این کشور آورد.[۱] فعالیت تجاری سلطان بن سیف مورد انتقاد رهبران دینی قرار گرفت و آنها احساس کردند که این کار برای یک امام مناسب نیست.[۸]
.jpg)
بخشی از ثروت جدید برای تأمین بودجه ساخت سیستم آب زیرزمینی «افلج» استفاده شد.[۱۰] سلطان بن سیف «فلاج دریس» را از ازکی تا نیزوه، بزرگترین «فلج» در کشور ساخت.[۱۱] او برج گرد عظیم قلعه نیزوا را برپا کرد.[۱] این سازه با ارتفاع بر روی دژی قدیمی ساخته شده‌است که خود از چندین قلعه کوچکتر جمع شده بود.[۱۲] پایتختش اینجا بود.[۱۳] سلطان بن سیف یک اداره قوی و باثبات با حاکمان و قضات که قوانین را به درستی اجرا می‌کردند، ایجاد کرد.[۱۴] به گفته جرج پرسی باجر در سال ۱۸۷۱ «تاریخ امامان و سیدان عمان»،
عمان در زمان حکومت خود احیا شد و رونق گرفت. مردم از مشکلات خود آسوده شدند، قیمت‌ها پایین بود، جاده‌ها امن بود، بازرگانان سودهای زیادی به دست آوردند و محصولات فراوان. خود امام متواضع بود. بدون اسکورت خیابان‌ها را طی می‌کرد و با مردم صحبت می‌کرد؛ بنابراین او در امر حلال و نهی از حرام ما پایداری کرد.[۱۴]
سلطان بن سیف در سال ۱۶۷۹ درگذشت و پسرش بلعرب بن سلطان جانشین او شد. مرگ. یک مرجع ۱۱ نوامبر ۱۶۶۸ و دیگری ۴ اکتبر ۱۶۷۹ را می‌دهد.[۱۵] }}
منابع[ویرایش]
استناد
- Beasant, John (2011-05-27). Oman: The True-Life Drama and Intrigue of an Arab State. Mainstream Publishing. ISBN 978-1-78057-128-7. Retrieved 2013-11-16.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- Bird, Christiane (2010-06-29). The Sultan's Shadow: One Family's Rule at the Crossroads of East and West. Random House Publishing Group. ISBN 978-0-679-60376-4. Retrieved 2013-11-16.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- Miles, Samuel Barrett (1919). The Countries and Tribes of the Persian Gulf. Garnet Pub. ISBN 978-1-873938-56-0. Retrieved 2013-11-15.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- Ochs, Peter J. (1999-11-01). Maverick Guide to Oman. Pelican Publishing. ISBN 978-1-4556-0865-2. Retrieved 2013-11-16.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- Owtram, Francis (2004-09-18). A Modern History of Oman: Formation of the State Since 1920. I.B.Tauris. ISBN 978-1-86064-617-1. Retrieved 2013-11-16.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- Peterson, John (2007). Historical Muscat: An Illustrated Guide and Gazetteer. BRILL. ISBN 978-90-04-15266-3. Retrieved 2013-11-16.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- Plekhanov, Sergey (2004). A Reformer on the Throne: Sultan Qaboos Bin Said Al Said. Trident Press Ltd. p. 48. ISBN 978-1-900724-70-8. Retrieved 2013-11-16.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- Thomas, Gavin (2011-11-01). The Rough Guide to Oman. Penguin. ISBN 978-1-4053-8935-8. Retrieved 2013-11-11.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
خطای لوآ در پودمان:Authority_control در خط 381: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
This article "سلطان بن سیف" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:سلطان بن سیف. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ توماس 2011, p. ۲۲۲.
- ↑ Miles 1919, p. ۲۰۵.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Miles 1919, p. ۲۱۰.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Miles 1919, p. ۲۱۱.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ پلخانف 2004, p. ۴۸.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ Miles 1919, p. ۲۱۲.
- ↑ مایلز 1919, p. ۲۱۱.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Miles 1919, p. ۲۱۳.
- ↑ اوترام 2004, p. ۴۵.
- ↑ Thomas 2011, p. ۲۲۲.
- ↑ اوچس 1999, p. ۱۰۶.
- ↑ Ochs 1999, p. ۲۷۵.
- ↑ Ochs 1999, p. ۱۰۶.
- ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ Beasant 2011, p. ۱۲.
- ↑ Miles 1919, p. ۲۱۴.
