You can edit almost every page by Creating an account. Otherwise, see the FAQ.

سولماز نراقی

از EverybodyWiki Bios & Wiki
پرش به:ناوبری، جستجو

سولماز نراقی
تولد۱۳۵۷
همدان
ملیتایرانی
سبک‌(ها)اجراشعر
شعر دیداری
ویدیوشعر
نقاشیخط
حرفه(ها)شاعر
خطاط
نویسنده
نوازنده
خواننده
ناشریننشر ثالث
دیبایه
سازهای برجسته
سه تار
نوع صوتسوپرانو

سولماز نراقی (زادهٔ ۱۳۵۷ در همدان)[۱] شاعر،[۲] خطاط،[۳] نوازنده، خواننده و نویسنده[۴] اهل ایران است.

زندگی هنری[ویرایش]

سولماز نراقی در سال ۱۳۵۷ در همدان متولد شد. او فارغ‌التحصیل رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه علامه‌طباطبایی است. وی شاعر و هنرمند بینارشته ای است[۵] که تجربه‌های خود را به شیوه ای مشابه نقالان و خنیاگران ایران قدیم، روی صحنه می‌برد. او کوشیده‌است با الهام از برخی سنت‌های شفاهی و اجراییِ شعر فارسی نظیر پرده خوانی، سه جنبهٔ بصری، موسیقایی و ادبی کلام را با یکدیگر ترکیب کند و در قالب‌های نوینی مانند «اجراشعر» (پرفورمنس پوئتری)، و «شعر دیداری» (ویژوال/کانکریت پوئتری) ارائه دهد. او همچنین به ساخت «ویدیوشعر»[۶] رو آورده‌است که رسانه‌ای نوظهور به‌شمار می‌رود. وی نخستین شاعری است که «ویدیوشعر» را به‌طور رسمی در ایران معرفی و منتشر کرد.[۷]

اجرا-شعر Performance Poetry[ویرایش]

اجرا-شعرهای سولمازنراقی اغلب در فضاهایی مثل گالری‌ها و کافه‌ها ارائه می‌شود. از آن جمله اند:

  • قمر وقتی که می‌مرد کودک بود، شب شعر خصوصی روزجهانی زن، اسفند ۱۳۸۷[۷]
  • گفتگوی مترونومیک با عقل سرخ سهروردی، در خانه هنرمندان ایران، ۱۳۸۸
  • سرکتاب، در مجموعه واژگان ایستاده، گالری دنا، ۱۳۹۴
  • مؤنث مجازی، کافه صور، برای روز جهانی زن، اسفند ۱۳۹۴
  • احوالات ماهی بعد از بلعیدن یونس، گالری نگر، اردیبهشت ۱۳۹۶[۸]
  • گفتگوی مرغان ادبیات معاصر در نمایشگاه الفبال،[۹] گالری فرمانفرما، دی ۱۳۹۶، و همین اجرا در گالری بیان اصفهان، اسفند ۱۳۹۶[۱۰]
  • سرکتاب (پروژه فرهنگی هنری «ایران~ ایران»)، تماشاخانهٔ دا، تیر ۱۳۹۷[۱۱]

موسیقی[ویرایش]

سولماز نراقی نوازندگی سه تار را از ۱۶ سالگی نزد محمد علایی در همدان آغاز کرد و سلفژ را در سال ۸۸–۱۳۸۷ نزد علیرضا شفقی نژاد آموخت. در کارنامهٔ فعالیت موسیقایی او، آواز تیتراژ پایانی فیلم «شیرین» ساختهٔ عباس کیارستمی (۱۳۸۶) و نیز انیمیشن «ناصرالدین شاه و ۸۴ همسرش» ساختهٔ بئاته پترسون (۱۳۸۹) و آلبوم در دست انتشار «تاتی تاتی» که حاوی ترانه‌های مادرانه است به چشم می‌خورد. این قطعات، ساخته و اجرای خود اوست. وی همچنین بر روی قطعات مشهوری، نظیر «به زندان» ابوالحسن صبا، «ژیلا» ی جواد معروفی و برخی ترانه‌های فولکلوریک آذری شعر سروده‌است.

خطاطی و شعر دیداری Visual Poetry[ویرایش]

سولماز نراقی که از ۱۵ سالگی آموزش رسمی خوشنویسی را نزد «علی سرمدی» در همدان آغاز کرده بود، سال ۱۳۷۴ به تهران آمد و شاگرد «عبدالله فرادی» شد. او در سال ۱۳۷۵ پس از اخذ درجه ممتاز، در آزمون سراسری مدرسی انجمن خوشنویسان پذیرفته شد و از ۱۹ سالگی به مدت شش سال در این انجمن تدریس کرد. از جمله فعالیت‌های او می‌توان به برگزاری نمایشگاه انفرادی «غم، فکر، خنده» در خانه هنرمندان ایران، ۱۳۸۳،[۱] نمایشگاه انفرادی «فالنما» در گالری شهر کتاب فرشته، ۱۳۹۴،[۱۲] و نمایشگاه انفرادی «الفبال»، و پروژه «بین خطوط» (عکس-خط) با همراهی ساجده شریفی در گالری فرمانفرما، ۱۳۹۶،[۱۳] شرکت در نمایشگاه‌های گروهی داخل و خارج از کشور، نگارش شعرهای دیداری «شاخ نبات» ۱۳۹۳[۱۴] و کتابت گزیده غزلیات سنایی ۱۳۹۱، اشاره کرد.

نویسندگی و روزنامه‌نگاری[ویرایش]

سولماز نراقی عضو انجمن بین‌المللی مطالعات ایرانی است و سابقه ای طولانی در پژوهش و روزنامه‌نگاری دارد. او فعالیت مطبوعاتی خود را از هفته نامه خانه روزنامه نگاران جوان ۱۳۷۵، آغاز کرد. در ۱۸ سالگی برای مدت کوتاهی دبیر صفحه کودک و نوجوان روزنامه آفرینش بود و پس از وقفه ای شش ساله، با ملحق شدن به خبرگزاری تازه تأسیس میراث فرهنگی (CHN) بار دیگر به روزنامه‌نگاری بازگشت (۱۳۸۱) و طی بیش از یک دهه، با روزنامه‌های شرق، اعتماد، یاس نو، کارگزاران، همشهری، و نشریاتی چون هفت، زنان، فیلم، هنر فردا و الف همکاری کرد. از سولمازنراقی تا کنون، یادداشت‌ها و مقالات فراوانی در ادبیات، موسیقی، هنرهای تجسمی (به‌ویژه خوشنویسی) و هنر زنان منتشر شده‌است. فعالیت پژوهشی و نظری او در زمینه خطاطی و نقاشی خط با نوشتن یادداشت‌هایی پیرامون آثار «حراج تهران» و ساخت مستندهای کوتاه و بلند تحلیلی در این باره ادامه یافت.[۱۵]

او همچنین سردبیر مجله «تصویرنامه» بوده‌است.[۱۶]

کتاب‌ها[ویرایش]

سولماز نراقی کتاب میرزاده عشقی را در سال ۱۳۸۴ نوشت. در سال ۱۳۸۶ به دلیل تأخیر در انتشار کتاب توسط دفتر پژوهش‌های فرهنگی، انتشار کتاب را به نشر ثالث واگذار کرد.[۱۸] این کتاب در سال ۱۳۸۸، توسط نشر ثالث منتشر شد. پاره‌هایی از این کتاب بصورت مقاله پیش تر در کتاب مشروطه خواهی ایرانیان (نشر باز)، مجله باران چاپ سوئد، مجله هفتاد و هفت، و روزنامه شرق به چاپ رسیده بود. نراقی فصلی از این کتاب را سال ۱۳۹۵ در بینال مطالعات ایرانی در دانشگاه وین ارائه کرد. کتاب میرزاده عشقی از حیث ارائه اسناد، تصاویر و اطلاعات تازه دربارهٔ تبار میرزاده عشقی، ملودی‌های گمشده نخستین اپرای ایرانی (سروده میرزاده عشقی)، و نیز چاپ محتویات اولین نشریه ای که او با عنوان «نامه عشقی» در همدان منتشر می‌کرده‌است، اهمیت دارد.

سولمازنراقی مجموعه شعر تصویری شاخ نبات را در سال ۱۳۸۹، به پایان برد و در سال ۱۳۹۳ توسط نشر دیبایه منتشر کرد. در مقدمه آمده‌است: شاخ نبات با الهام از فالنامه‌های حافظ سروده شده و سرودن آن بر می‌گردد به دورانی که پاکت‌های کوچک فالنامه را با علاقه و توجه بیشتری دنبال می‌کردم. درآن وقت شکاف آشکاری که میان دو متن همجوار، یعنی شعر حافظ و تفسیر عامیانه آن می‌دیدم، بازیگوشی شاعرانه ام را تحریک کرد تا چیزی بنویسم که یک راست در بطن این شکاف، بیتوته کند. هدف از خطاطی متن، اجرای زیباتر و به تعبیری «خوشگل» تر کلام- به رسم مألوف- نبوده‌است، بلکه بیش از هر چیز برآن بوده تا دیالوگی بصری را با متن برقرار سازد. در راستای این هدف کوشیده‌ام از امکان‌های مغفول ماندهٔ خط و همهٔ چیزهایی که به حکم سنت، دورریز و چرک‌نویس تلقی می‌شوند و به حکم مدرنیسم، منسوخ، بهره‌برداری زیباشناسانه کنم.[۲۰]

برخی آثار

  • شعر-پیامبر حشرات
  • قمرالملوک وزیری[۲۱]
  • بازخوانی ترانه وداع[۲۲]
  • "به به" "حموم"[۲۳]
  • خوشه‌های اشک[۲۴]
  • اجرای سولماز نراقی برای عباس کیارستمی در بیمارستان جم[۲۵]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «مرغ‌های معاصری که منشأ بازی‌های خلاقانه شدند». خبرگزاری صبا. ۱۰ بهمن ۱۳۹۶.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  2. «کشف یک ژانر نوشتاری». تبیان. پنج شنبه ۱۳۹۳/۸/۲۹. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  3. ««فالنامه» ای که شسته رفتگی خوشنویسی را شکست». باشگاه خبرنگاران جوان. ۰۵ مرداد ۱۳۹۴. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  4. «عشقی نزدیک‌ترین چهره ادبی به نیماست». خبرگزاری کتاب ایران. دوشنبه ۴ آبان ۱۳۸۸. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  5. «"الفبال" و "بین خطوط" در گالری فرمانفرما». هنرآنلاین. ۱۳۹۶/۱۰/۲۶. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  6. «نقدوبررسی ویدیو شعر «یونس زادن و بلعیدن اندر»». خبرگزاری کتاب ایران. دوشنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۶. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ «سرپیچی، خروج و بیرون‌زدگی از یک محیط معین | گفت‌وگو با سولماز نراقی». مجلهٔ تابلو. ۱۸ مهر ۱۳۹۶.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  8. لیلا صادقی. «دربارهٔ نمایشگاه سولماز نراقی - نوشته: لیلا صادقی». لیلا صادقی.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  9. http://bayaangallery.ir/Per/ShowDetails.aspx?s=Orza3Jzeu433+v+Nz3k2BQ==
  10. مریم قدسیه (پنجشنبه ۱۶ فروردین ۱۳۹۷). ««الفبال» آزادی». روزنامه اصفهان زیبا. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  11. «اجرای «گوزن زرد ایرانی» در خانه نمایش دا». روزنامه دنیای اقتصاد. ۱۳۹۷/۳/۲۸. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  12. «نمایش کلاژهای «شاخ نبات» با الهام از فال حافظ». شهر کتاب فرشته. ۰۴ مرداد، ۱۳۹۴. کاراکتر soft hyphen character در |نشانی= در موقعیت 56 (کمک); تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  13. «نمایشگاه الفبال و بین خطوط». گالری فرمانفرما. ۱۳۹۶.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  14. «نمایش کلاژهای «شاخ نبات» با الهام از فال حافظ». خبرگزاری ایسنا. یکشنبه / ۴ مرداد ۱۳۹۴. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  15. «Solmaz Naraghi». independent.academia.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  16. «سومین شماره مجله «تصویرنامه» منتشر شد». خبرگزاری ایلنا. ۱۳۹۴/۰۴/۲۰. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  17. «" میرزاده عشقی " به ناشر سپرده شد». خبرگزاری مهر. ۲۶ شهریور ۱۳۸۵.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  18. «کتاب و اپرای "میرزاده عشقی" به ثالث رسید». خبرگزاری مهر. ۱۲ تیر ۱۳۸۶.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  19. «زبان طنز زیر سؤال بردن منطق فال». باشگاه خبرنگاران جوان. ۱۵ مرداد ۱۳۹۴.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  20. «شاخ نبات». دیبایه.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  21. https://www.youtube.com/watch?v=n8DkNj2aHpE
  22. https://www.youtube.com/watch?v=QMVcmB0ZhnE
  23. https://www.youtube.com/watch?v=jIPRfTYyxvI
  24. https://www.youtube.com/watch?v=UXg4JGamBBg
  25. https://www.aparat.com/v/qIp2s

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

This article "سولماز نراقی" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:سولماز نراقی. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.



Read or create/edit this page in another language[ویرایش]