صدقه ابوالقاسم

صدقه بن ابوالقاسم که فرامرز بن خداداد ابن عبدالله الکاتب الارجانی تقریرات ^[۱] وی را تحت عنوان رمانی با نام سمک عیار در اواخر قرن ششم هجری به قید کتابت درآورده است.

در مقدمه جلد سوم این کتاب، نام مؤلف «فرامرز پسر خداداد پسر عبدالله الکاتب الارجانی» آمده اما خود او راوی اصل داستان را «صدقه بن ابی القاسم» بیان می‌کند. صدقه ابوالقاسم منسوب به شیراز و فرامرز خداداد منسوب به ارجان (ارگان - بهبهان کنونی در استان خوزستان) است.

صحنه‌های این داستان در ایران کهن و سرزمین‌های نزدیک به آن اتفاق می‌افتند. بیشتر شخصیت‌ها و قهرمانان این کتاب نام‌های ایرانی دارند. شخصیت اصلی این کتاب پهلوانی نام‌آور به نام سمک عیار است که در طی ماجراهایی با خورشیدشاه سوگند برادری می‌خورد.

کتاب سمک عیار این مزیت را دارد که چون داستان‌های آن روایت مردم بود و در میان عوام مشهور و محبوب بوده‌اند، زبان این کتاب نیز زبان عمومی آن دوره را نشان می‌دهد و به‌همین خاطر بسیار ساده و روان‌است.

این کتاب در طول سالیان سینه به سینه^[۲] نقل شده است و به زندگی و کوشش های عیاران اختصاص دارد. سمک عیار را قدیمی ترین داستان عامیانه بلند منثور فارسی می‌دانند.^[۳]

بیشتر[ویرایش]

متاسفانه از صدقه ابوالقاسم اطلاعات زیادی در دست نیست و در منابع دیگر از ایشان اطلاعاتی نداریم و تنها داستان خود کتاب است که از او به یادگار مانده‌است.

در مورد دوره زندگی او نیز احتمال میرود در اواخر صده 500 هجری زندگی می‌کرده‌است.

بنا به گفته پرویز ناتل خانلری در مقدمه سمک عیار ^[۴] چاپ ۱۳۶۲، در موارد متعددی نام صدقه ابوالقاسم در متن اصلی کتاب بعنوان راوی داستان و نسبت او به شیراز ذکر شده‌است.

منابع[ویرایش]

This article "صدقه ابوالقاسم" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:صدقه ابوالقاسم. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.