طایفه ارباب زهی
طایفه ارباب زهی یکی از طوایف سیستان و بلوچستان واست. به علت موقعیت اجتماعی خاصی که در زمان گذشته داشتند آقاوارباب خطاب می‌شدند. واین اسم تاکنون برآنهامانده است. ویکی ازمحدودطایفه‌های استان سیستان وبلوچستان هست که آریایی الاصل هستند (کتاب جی پی تیت).
طایفهارباب زهی از لحاظ فرهنگی و اجتماعی واصالت هم سطح وهم ریشه طایفهکیانی بوده. وریشه نژادی آن‌ها از فارسی زبانان تاجیک نژادآریایی ازتبارکیانیان مشتق شده هست. واز سطح مطلوب و ممتازی در بین بلوچها برخوردارند و آداب اجتماعی و سنتهای بلوچی را به بهترین شیوه به عمل می‌آورند. این طایفه بشدت صلح جو است به طوری که نقش میانجیگر در صلح و سازش بین دیگر طوایف را بر عهده دارد؛ و شامل تیره‌های شهمرادزهی، سهوک زهی، رضازهی، مهراب زهی، حسینازهی، ملکشاه زهی، خوبیارزهی، کاسی یاکانسی است. این طایفه بیشتر در منطقه زابل، هامون، لوتک، زهک، هیرمند، لادیز، انجره، شهرزاهدان و نیزدرمکران ونهبندان وتهران واصفهان وکله گان، کله دهن سراوان ونرماشیروبم وزرندکرمان (معروف به سیف الدینی) وعدهٔ قلیلی درشیرازمعروف به روستای ارباب سفلی ساکن هستند (توجه بین طایفه ارباب زهی وطایفه محترم صیاداربابی وارباب‌های محترم شستون واربابی‌های محترم جالق هیچ رابطه خویشاوندی نیست. فقط یک گروه از ارباب هاکه در زمان قاجاربه علت مشکلات خاص ازسیستان مجبوربه مهاجرت به کله گان وکله دهن سراوان شدند اسم جدشان که مهاجرت کرده بودعبداله هست ومعروف به ارباب کیانی وارباب شیرازی هستندرابطهٔ خویشاوندی وجوددارد). و همچنین درکشورافغانستان درمنطقه چهاربرجک وقلعه فتح وجینو ودرپاکستان درشهرهای کویته (پشتوزبان)، کراچی (لهجه بلوچی مکرانی) وسند (لهجه بلوچ سرحدی) که معروف به کاسی ارباب هستند. وهمچنین عده ای درکشورترکمنستان زندگی می‌کنند. شایان ذکراست عده ای ازطایفه درزمانه خیلی قدیم به رودباروگرمسیرمهاجرت کرده‌اند وهنوز فامیل ارباب رادرشناسنامه دارند. در حال حاضر ریش سفیدی طایفه درسیستان به عهدهٔ غلام صدیق خان ودرلادیزبه عهده کدخدامحمدعیسی ودرپاکستان به عهده نواب حاج عبدالظاهر کاسی ارباب است .
. در گذشته‌ای نه چندان دور مردی خردمند و کم‌نظیر بنام ارباب سیف الدین پیر رهبری ارباب هارا بعهده داشت، وی یکی ازنمایندگان ایران درتعیین مرز بین ایران وافغانستان وعهده دارانبارغلات وگندم سیستان وراوی کتاب تاریخ سیستان نوشته جی پی تیت بودهمچنین وی در سخنرانی ممتاز بود و مقامات دولتی و کشوری از او حساب می‌بردند، وی از نوابغ زمانه خود بشمار می‌رفت، تا کنون در محافل مردمان بلوچ حرف از ارباب سیف الدین به میان می‌آید و نقل قول‌های حکیمانه اش زبان زد است. وی در همان زمانه امیرکبیر سیستان بلوچستان لقب گرفته بود و آرزوی تأسیس مراکز علوم نوین را در سر می‌پروراند، شخصیت نجیب و مهربانش قلب‌ها را تسخیر می‌کرد و ذهن‌ها را روشن می‌گردانید. برخی ازبزرگان وصلح جویان نامدارطایفه که درگذشته نه چندان دوردرخدمت طایفه بودند. ۱_ ارباب سیف الدین ۲_کدخداشهمرادارباب۳_ارباب تیمورخان کاسی
منابع[ویرایش]
۱_کتاب زادسروان سیستان
۲_جی پی تیت
۳_ایرج افشارسیستانی
This article "طایفه ارباب زهی" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:طایفه ارباب زهی. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
