منوچهر برومند (سها)
منوچهر برومند سها | |
---|---|
زادروز | ۶ فروردین ۱۳۳۳ اصفهان |
محل زندگی | پاریس |
ملیت | ایرانی |
نامهای دیگر | سُهای اصفهانی م-ب-سُها |
تحصیلات | دکترا معماری ( باز سازی فضاهای شهری ) |
پیشه | شاعر، نویسنده، کارشناس آثار هنری تاریخی |
لقب | سُهای اصفهانی |
دین | اسلام |
مذهب | شیعه |
همسر | مینو |
فرزندان | میترا، اورمزد |
والدین | علیرضا، عصمت |
خویشاوندان | ادیب برومند حیدرعلی خان برومندگزی عبدالرحمان برومند |
منوچهر برومند «م-ب-سُها» در روز ۶ فروردین ماه سال ۱۳۳۳ خورشیدی برابر با ۲۶ مارس ۱۹۵۴ میلادی در شهر اصفهان چشم به جهان گشود.
زندگینامه[ویرایش]
منوچهر برومند متخلص به سها و معروف به (م ب سها) و (سهای اصفهانی) از شاعران[۱] و نویسندگان و هنر شناسانِ مجموعهدار و مؤلفان و منتقدان هنریِ معاصر است.[۲] که در ششم فروردین ماه ۱۳۳۳ خورشیدی برابر با بیست و ششم ماه مارس ۱۹۵۴ میلادی در شهر اصفهان چشم به جهان گشود.[۳]
خانواده[ویرایش]
خاندان پدری و مادری او از خوانین گز بُرخوار بودند؛ که منطقهای تاریخی در چند فرسخی اصفهان است. در عین اشتغال به کشاورزی، از تعلقات فرهنگی بینصیب نبودند. به علائق وطن خواهانهی، تمایلات فرهنگی و خدمات عامالمنفعه شهرت داشتند.[۴]
تحصیلات و مهاجرت[ویرایش]
وی تحصیلات ابتدائی را در دبستانهای شمس و فارابی، دوران متوسطه را در دبیرستانهای حکیم سنائی و ادب و هراتی و تعلیمات عالیه را در دانشگاه اصفهان طی کرد و در سال ۱۳۵۵ با احراز رتبهٔ اول به اخذ دانشنامهٔ لیسانس در رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی و لوحهٔ تقدیر از دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه اصفهان نائل آمد.[۵]
از همان دوران دبیرستان و دانشگاه نویسندگی را در جرائد محلی آغاز کرد، به ویژه در روزنامه اصفهان به تشویق امیرقلی امینی اخگر، که از دانشمندان به نام کشور بود و مدیریت روزنامه اصفهان را بر عهده داشت.[۵] حین تحصیلات دانشگاهی، اوقات استراحت از برنامه درسی دانشگاهی را مصروف تحصیل علوم دینی، صرف و نحو و مقدمات ادبیات عرب و حضور در انجمنهای ادبی و معاشرت و کسب فیض از ادبا و شعرای معاصر کرد.[۵]
در عین حال سوابق علائق خانوادگی به هنرهای ایرانی وی را به کسب اطلاعات هنری و طی مراحل هنرشناسی برانگیخت. سرگرم بررسی و تحقیق در زمینهٔ آثار هنری شد. اعم از نسخهشناسی نسخ خطی تا مرقعات خطوط خوش نویسان، و نقاشیهای نقاشان سنتی مقدمات آشنایی با اصول و انگارههای تزیینی و مبادی هنر نقاشی و نگارگری را از عیسی خان بهادری، محمد حسین مصورالملکی، حسین خطایی و حسین خوشنویس زادهٔ استادان هنر نگار گری و سوخت و مرقع سازی فراگرفت.[۵] در زمینه شناختن اصول خطاطی و بازشناسی تطبیقی خطوط و مرقعات خوشنویسان نیز از حبیبالله فضائلی و سیدرضا صدرالحسنی و منوچهر قدسی کسب فیض کرد. مراحل تکمیلی نسخهشناسی تطبیقی و مرقعات خطوط تزیینی را درسایهٔ توجّه و تعلیم جعفر سلطان القرایی، مهدی سهیلی خوانساری و احمد گلچین معانی فراگرفت.
پس از آنکه وارد جرگه عملی داد و ستد آثار هنری و جمعآوری خطوط و نقاشیهای تزیینی شد، از طریق تطبیق و مقایسه عینی قلمدانهای مجموعه ادیب برومند و ناصح ناطق و صمد خورشید در زمینه آثار لاک و روغنی و سلسله انساب نقاشان قلمدان ساز و سیاق و سبکشان، به پژوهش و بررسی دامنهدار پرداخت. به اطلاعات جامعی دست یافت که ناشی از بررسی و استنتاج شخصی و راهنمایی، سه مجموعه دار سابقالذکر بود.[۵]
منوچهر برومند در سال ۱۳۵۶به قصد ادامه تحصیل و پژوهش علمی و نظری در زمینه آثار هنری ایران در موزههای بزرگ اروپا عازم پاریس شد. سفر پاریس او را علاقهمند به تحصیل در رشتهٔ معماری کرد. در مهر ماه همان سال به مدرسه عالی معماری پاریس رفت. پس از طی دوران آموزشی شش ساله مقارن با سال ۱۳۶۲ خورشیدی از پایان نامهٔ خود که در زمینهٔ مراکز توان بخشی معلولان جنگی بود، و با نظارت و راهنمایی معمار و فیلسوف معروف فرانسوی شارل ژسراند به سامان رسید، دفاع کرد، دانش نامه فوق لیسانس با گرایش تأسیسات توان بخشی معلولان جنگی و مؤسسات درمانی و بیمارستانی گرفت.[۵]
آنگاه برای ادامهٔ تحصیل در رشته بهسازی شهری در دانشگاه سوربن پاریس سرگرم تحصیل و تحقیق شد. در سال ۱۳۶۶ از آن دانشگاه در زمینه بهسازی فضاهای شهری به احراز دانش نامهٔ مطالعات عالی توفیق یافت.[۵]
در توالی پژوهشهای هنر شناسانه که از ایران آغاز کرده بود، همگام با تحصیلات دانشگاهی به مطالعه وبررسی آثار هنری ایرانی که از نوجوانی به آن علاقه داشت، پرداخت. طی چهل سال اقامت در خارج کشور از بیشتر موزهها و نمایشگاههای مهم بازدید کرد. با نامنویسی در کلاسهای آزاد و سمینارهای مدرسهٔ عالی باستانشناسی لوور پاریس در زمینهٔ شناسایی آثار هنری ایرانی دارای آگاهی علمی و عملی و تجربی شد. او از سال ۱۹۸۶ میلادی عضو کانون نظام مهندسی معماران ایل دو فرانس است۰ به موازات سر گرمی به حرفهٔ معماری به جمعآوری و کسب و کار در زمینهٔ آثار هنری ایرانی و اروپایی اشتغال دارد. در معرفی آثار هنری ایرانی و نیز در باب مباحث ادبی و تاریخی و اجتماعی مقالات متعدد نوشته، تألیفات متعدد دارد[۵]
تالیفات و آثار ادبی[ویرایش]
نام کتاب | توضیحات |
---|---|
جلگهٔ آرزو | کتاب جلگهٔ آرزو، حاوی گزیدهای از قطعات منظومی که در قالبهای گوناگون سروده شده است. |
اندر شرح قضایا | اثری نثر، به شیوهٔ داستان کوتاه است. در کتاب اندر شرح قضایا مجموعهٔ سه داستان کوتاه را میخوانیم که دربارهٔ ویژگیهای روحی افراد خودخواهِ طلبکار از مردم نوشته شده، زوایایِ پنهانِ رفتار خنده دار مدعیان را نشان میدهد. |
لقانطه اقبال | اثری نثر، در قالب رمان طنزآمیز، لقانطه اقبال " از بیداد توانمندان وزندگی فقیران با طنز سخن میگوید "در کتاب لقانطه اقبال، حواشی قحطی بزرگ دوران جنگ اول جهانی، خواننده را بر آن میدارد که مروری بر تاریخ دردناک ونا شناخته معاصر خود کند. داستان کتاب که با ماجرای بستری شدن آقای پاینده نویسنده به نام در بیمارستان خورشید آغاز میشود خواننده رابه رفت و بازگشتی به سالهای پیش وپس از جنگ اول جهانی دعوت میکند. سالهایی که طی آن ۹میلیون نفر از جمعیت ۱۸ میلیونی ایران از قحطی وبیماریهای واگیر دار که در اثر سوء تغذیه در جامعه همه گیرشد، جان خود را از دست دادند.[۶] |
گذری و نظری در خلوت غربت | مجموعه ایست از مقالات منتخب او در مباحث ادبی، هنری، تاریخی، اجتماعی که برخی از منتقدان ادبی آنرا در شمار معدود آثار نفیس و پر بار فرهنگی و ماندنی در ادبیات تبعید معرفی کردهاند.[۷] |
جامی از زلال | |
مهدی حمیدی شیرازی شاعر ملّی نامیرا در دور دست خاطرهها | |
تاریخ شفاهی خاندان برومند | |
مولوی در آیینهٔ دو پندار | |
دستور زبان فارسی | |
صور خیال در مهر و مشتری عصار تبریزی | |
یادگار عمر حریری |
مقالات هنری[ویرایش]
سلسله مقالات وی با عنوان سیری در هنر نقاشی ایران، از دیگر کارهای پژوهشی اوست؛ که با حسن استقبال هنر شناسان مواجه گشته است، چنانکه استاد محمود فرشچیان به مناسبت بیست و پنجمین سال انتشار فصل نامهٔ ره آورد به این نکته اشاره کرده است. مطالب تحلیل گرانهٔ مندرج در مقالات او را که نمایانگر زوایای ناشناختهٔ دورانهای مختلف نقاشی ایرانست ستوده است.[۸]
نمونهای از سرودهها[ویرایش]
در پهندشت تبزدهای خشک و چاک چاک | در گُلخن مهیب و لهیبی هراسناک | |
سرکش نهال پر بری از بطن شورهزار | جوشید و سر کشید و برون شد ز قلب خاک | |
ابری نبود تا بنوازد به قطرهای | کام عطش کشیده و آتش چشیدهاش | |
با اشک خود بشوید از آن پیکر نحیف | هُرم غبارِ گرم تنِ رنجدیدهاش | |
آوخ که هر نسیم که از دورها وزید | آن گرده مذاب ز پیرامنش نَرُفت | |
کامش جز آب چشمه خورشید تر نشد | شد بارور ز خشم و خروشید و برشِکفت | |
هر غنچهای که از سر و شاخش شکوفه زد | او را بجز شعاع فروزان ثمر نبود | |
تا توده مذاب زمین ریشهاش دوید | قوتش به غیر آذر و شور و شرر نبود | |
با شعلههای سرکش بار و برش به جهد | چندی به پای ماند و برآشفت و برفروخت | |
دردا که ناامید و گرانبار و بیپناه | در آن کویر خشک ز سر تا به پا بسوخت | |
ای بادها که هیچ قفس نیست جایتان | آواره در سراسر عالم به چرخشید | |
یادی چرا ز سوخته کامان نمیکنید | بر آن کویر خشک چرا سر نمیکشید؟ | |
ای ابرهای گمشده درکهکشان هجر | آن رعد وبرق وریزش بارانتان کجاست؟ | |
رگبارهای روشن رخشانتان چه شد؟ | شوینده رودهای خروشا نتان کجاست؟ | |
ای ابرهای خفته درآغوش آسمان | خیزید وزان فراز شتابید بیامان | |
غُرّان شوید وباز ببارید توأمان | شویید سربسر تن این دشتِ بیکران | |
تا برستاند آب زلال و روانتان | سوز و شرار و آتش و هرم کویر را | |
تا بیش از این فرو نکشد آن زمین خشک | در کام خود نهال صغیر و کبیر را |
گرایش سیاسی[ویرایش]
منوچهر برومند از حیث سیاسی عضو هیچ دسته و حزب و گروهی نیست. از لحاظ فکری دارای آرمانهای ملّی وطن خواهانه و سر سپرده مکتب ایران دوستی انسان مدارانه و خواهان آزادی و مردم سالاری و سر بلندی عنصر ایرانی در عرصهٔ جهانی است.[۹]
منابع[ویرایش]
- ↑ مقدمه سردبیر بر غزل شرمتان باد، سرودهٔ منوچهر برومند، نشریهٔ جبهه ملی ایران، خارج کشور، تیرماه ١٣٩٣، شماره ١٦
- ↑ ابدیت در چرخشهای خیره کننده، محمود فرشچیان از دیدگاه هنر شناسان ایرانی وغیر ایرانی، انتشارات خانهٔ فرهنگ وهنر گویا، تهران بهار ١٣٩٥، ص ٩٣)
- ↑ گفت و شنودی با منوچهر برومند هنر شناس ایرانی، کیهان چاپ لندن شماره ٥٤٨، اسفند ماه ١٣٧٣ص١٨)
- ↑ منوچهر برومند، تاریخ شفاهی خاندان برومند اصفهانی ص٤
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ ۵٫۵ ۵٫۶ ۵٫۷ منوچهر برومند، تاریخ شفاهی خاندان برومند اصفهانی
- ↑ شهلا رستمی. «لقانطه اقبال «از بیداد توانمندان و زندگی فقیران با طنز سخن میگوید»». RFIفارسی. از پارامتر ناشناخته
|تاریخ پخش=
صرفنظر شد (کمک)صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد. - ↑ رضا اغنمی. «منوچهر برومند: گذری و نظری در خلوت غربت: ادب، هنر، تاریخ، سیاست». میلیون ایران. از پارامتر ناشناخته
|تاریخ نشر=
صرفنظر شد (کمک)صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد. - ↑ استاد محمود فرشچیان، فصل نامه ره آورد، شماره ٧٠، ویژه نامهٔ یک ربع قرن ره آورد، سال ١٣٨٤ لوس آنجلس، ص٥٨- چنین اظهار نظر کرده " از جمله مطالب جالب برای من سلسله مقالات محققانهٔ بود که توسط هنرشناس دانشمند آقای دکتر منوچهر برومند در خصوص نقاشی ایران و تاریخچهٔ آن با مطالب تحلیل گرانهای که نمایانگر زوایای ناشناخته دورانهای مختلف نقاشی در ایران بود، درج میگردید"
- ↑ تارنمای رسمی منوچهر برومند، بخش شرح احوال: Manoutchehr-Broomand.com حسین بزرگ نیا به مناسبت نوشتار ارزشمند آقای منوچهر برومند ،سیری در هنر نقاشی ایران، فصل نامه ره آورد شماره ٥٥، زمستان ١٣٧٩لوس آنجلس، ص ٣٧٩).
پیوند به بیرون[ویرایش]
- وبگاه رسمی
- «لقانطه اقبال» و حکایتی آشنا - علی جلالی راه دیگر
- نگاهی به : لقانطه ی اقبال - رضا اغنمی عصر نو
- سیری در ساقی نامه سرایی در ادبیات ایران - منوچهر برومند مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی
- سیری دراحوال دکترعلی صدارت نسیم اردکانی و سفینه نسیم او - منوچهر برومند ایران گلوبال
- سیری در احوال مولانا فخرالدّین علیّ صفیّ کاشفی سبزواری و کتاب لطائف و الطوائف ِ او - منوچهر برومند ایران گلوبال
- JALĀYER, ESMĀʿIL KHAN-Manouchehr Broomand ENCYCLOPÆDIA IRANICA
- گلزار میرزا محمد باقر نقاشباشی دهنوی
- سیری در احوال وآثار خان ملک ساسانی - منوچهر برومند میلیون ایران
- یادی از سید محمد علیخان کشاورز صدر - منوچهر برومند رنگین کمان
این یک مقالهٔ خرد پیرامون پیرامون یک نویسنده، شاعر یا نمایشنامهنویس است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |
This article "منوچهر برومند (سها)" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:منوچهر برومند (سها). Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.