مهندسی طبیعت

مهندسی طبیعت، نام یک رشته دانشگاهی، در مقطع کارشناسی است که زیرمجموعه گروه مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری می‌باشد. این رشته در سال ۱۳۹۴ ، با ادغام دو رشته «مهندسی منابع طبیعی-مرتع و آبخیزداری» و «مهندسی منابع طبیعی-مدیریت مناطق خشک و بیابانی» و در ابتدا با نام مهندسی آبادانی طبیعت، ایجاد شد و سپس در سال ۱۳۹۶ با نام امروزی خود، یعنی مهندسی طبیعت در میان رشته های دانشگاهی ایران جای گرفت.^[۱]

این رشته دانشگاهی، جزو معدود رشته های با پیشوند مهندسی است که پس از اتمام دبیرستان و اخذ دیپلم، از طریق گروه آزمایشی علوم تجربی و به صورت کارشناسی پیوسته قابل انتخاب می‌باشد. البته امروزه، با گسترش طرح پذیرش دانشجو صرفاً بر اساس سوابق تحصیلی، می‌توان بدون محدودیت های گروهی، این رشته را برگزید.^[۲]^[۳]

در ایران، دانشگاه های بسیاری هرساله، نسبت به پذیرش داوطلبان این رشته بر اساس سوابق تحصیلی، اقدام می‌کنند، به طوری که نام دانشگاه های ممتازی چون دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشگاه شیراز، دانشگاه کاشان و... نیز در سال های اخیر در این میان به چشم خورده است.^[۴]

تعریف و هدف[ویرایش]

مهندسی طبیعت به مجموعه‌ای از علوم و فنون اطلاق می‌گردد که جهت تربیت افرادی به منظور شناخت جوامع گیاهی، عوارض زمین، عوامل اقلیمی، آب و خاک، دام و علل تخریب و فرسایش مراتع و آبخیز ها، بیابان و نیز اصلاح و توسعه منابع پایه به کار می‌رود.^[۵]

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، هدف از ایجاد دوره کارشناسی این رشته را تربیت کارشناسانی می‌داند، که با فراگیری دروس مربوطه بتوانند به عنوان کارشناس (مهندس) طبیعت به کار تهیه طرح های مرتع، بیابان زدایی و آبخیزداری در حوزه ها و اجرای این طرح ها، همکاری در آموزش و تحقیق در بخش های مختلف مربوط به این رشته مشغول گردند.^[۵]

تعداد واحد های درسی و دامنه مطالعاتی[ویرایش]

واحد های درسی دوره کارشناسی رشته مهندسی طبیعت، در مجموع ۱۳۷ واحد، شامل ۲۲ واحد دروس عمومی، ۳۳ واحد دروس علوم پایه، ۷۳ واحد دروس تخصصی و ۹ واحد دروس اختیاری می‌باشد.^[۵]

این رشته، دامنه مطالعاتی متنوعی داشته و همانطور که از نام آن می‌توان حدس زد، به نوبه خود، با دروسی چون زمین شناسی و خاک شناسی به بررسی سنگ کره، با دروسی چون هوا و اقلیم شناسی به بررسی هوا کره، با دروسی چون بوم شناسی و مورفولوژی گیاهی به بررسی زیست کره و با دروسی چون هیدرولوژی به بررسی آب کره می‌پردازد. به عبارت دیگر از آنجایی که مجموعه طبیعت، یک نظام به هم پیوسته می‌باشد، برای مدیریت جامع منابع طبیعی، به طبع دامنه مطالعاتی نیز وسیع خواهد شد تا جایی که ممکن است روابط انسانی را نیز در بر بگیرد.

از آنجایی که عمده فعالیت های این رشته میدانی بوده و در عرصه منابع طبیعی می‌باشد، و همچنین نیاز به آزمایش و آزمایشگاه مطرح است، این رشته را علی رغم وجود پیشوند مهندسی در نام آن، جزو گروه آزمایشی علوم تجربی به حساب می‌آورند؛ هرچند وجه محاسباتی، فنی و ریاضیاتی نیز دارد.

وجه مهندسی این رشته با دروسی چون استاتیک، هیدرولیک عمومی، مقاومت مصالح، ریاضیات ۱ و ۲، آمار، مساحی و نقشه برداری، کار با نرم افزار و... مورد مطالعه قرار می‌گیرد.

همچنین دروسی با زمینه علوم انسانی، مانند اقتصاد، حقوق و قوانین منابع طبیعی، روابط جامعه، فرهنگ و طبیعت و... مورد مطالعه این رشته است.

این رشته دارای ۶ واحد کارورزی نیز می‌باشد.^[۵]

برخی از فرصت های شغلی[ویرایش]

انتظار می‌رود فارغ التحصیلان رشته مهندسی طبیعت بتوانند در زمینه های زیر مشغول به کار گردند:^[۵]

- به عنوان مدیر ادارات فنی مراتع و حفاظت خاک در سازمان جنگل‌ها و مراتع (وزارت جهاد کشاورزی) و وزارت نیرو^[۶]^[۷]

- به عنوان مربی در دبیرستان های کشاورزی (رشته منابع طبیعی) و مؤسسات آموزشی مربوطه

- به عنوان کارشناس (مهندس) در اجرای تحقیقات در مؤسسات تحقیقات منابع طبیعی

همچنین ببینید[ویرایش]

کریم ساعی

سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور

دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران

پیوند به بیرون[ویرایش]

مؤسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور

عناوین طرح‌های تحقیقاتی برای دانشجویان و محققین

Natural resources engineering

منابع[ویرایش]

This article "مهندسی طبیعت" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:مهندسی طبیعت. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.