پرنده‌ی آبی

پرنده‌ی آبی
کارگردان	فرزاد فره وشی
تهیه‌کننده	مانی هاشمیان
بازیگران	اصغر همت داریوش اسدزاده جعفر والی انور خامه ای مرسده بایگان
فیلم‌بردار	فرزاد فره وشی
تدوین	فرزاد فره وشی
توزیع‌کننده	رها فیلم
تاریخ‌های انتشار	۱۲ آبان ۱۳۹۸
مدت زمان	۱۶۷ دقیقه
کشور	ایران
زبان	فارسی

پرنده‌ی آبی فیلمی مستند داستانی به کارگردانی فرزاد فره وشی و تهیه‌کنندگی مانی هاشمیان محصول سال ۱۳۹۸ است. این فیلم در۱۲ آبان ۱۳۹۸ در شبکه نمایش خانگی پخش شده‌است.^[۱] ساخت این فیلم از سال ۱۳۹۰ آغاز و در تابستان سال ۱۳۹۸ پایان یافت.

داستان فیلم[ویرایش]

پرنده‌ی آبی قسمت دوّم از فصل دوّم مجموعه‌ی گنجیه‌ی تئاتر معاصر ایران ، عـنوان آخرین نمایشنامه‌ی اجرا شده توسط ” عبدالحسین نوشین ” است. زندگی و اقدامات عملی وی در راستای تحوّل جدی تئاتر نوین ایران در پرنده‌ی آبی مورد بررسی قرار می گیرد. سیّد عبدالحسین نوشین یکی از اوّلین بنیادگذاران تئاتر نوین درایران است. وی پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۰۹ فعّالیت در تئاتر را به صورت جدی پی گرفت و توانست با حمایت مالی دوسرمایه‌گذار در دهه‌ی ۲۰ تماشاخانه‌ی فردوسی را راه‌اندازی کند. نوشیـن تا سال ۱۳۲۷ اجراهای پر بازدید و موفق زیادی را روی صحنه برد و توانست در فرهنگِ جامعه تاثیرِ عمیقـی بگذارد. در سـال ۱۳۲۷ پس از تـرور محمّدرضا پهلوی چند تن مضنون از جمله نوشین را بازداشت کردند و سرانجام در سال ۱۳۲۹ از زندان گریخت و مدّتی در منـزل توران مهـرزاد و ســپس عزت‌الله انتظامی پنهان شد و در همان سال توانست از ایـران خارج شود. نـوشین تا زمان مــرگ در شـوروی سابـق اقامـت داشت و هیـچ وقــت نتوانست به ایران بازگردد.لرتا هایراپتیان که از بازیگران مطرح دهـه‌ی ۲۰ خورشیـدی به شمار می‌آمد، همسر وی بود و نـوشین او را لـوریک صـدا می‌زد. نشانه‌ی سالک روی بینی او یادگار دوران کودکی‌اش بود.^[۲]

بازیگران[ویرایش]

بازیگر
اصغر همت
داریوش اسدزاده
جعفر والی
مرسده بایگان
جمشید لطفی
انور خامه ای
غلامحسین دولت آبادی
فرزاد فره وشی
هوشیار نوشین

مراسم رونمایی[ویرایش]

به مناسبت تولید و پخش فیلم پرنده‌ی آبی به کارگردانی فرزاد فره وشی که درباره‌ی زندگی عبدالحسین نوشین است، شبی از شب‌های بخارا اختصاص یافت به عبدالحسین نوشین که روز شنبه بیست وپنجم ابان ۱۳۹۸ در خانه‌ی تئاتر برگزار شد.^[۳]

سیّد عبدالحسین نوشین یکی از اوّلین بنیادگذاران تئاتر نوین درایران است. وی پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۰۹ فعّالیت در تئاتر را به صورت جدی پی گرفت و توانست با حمایت مالی دوسرمایه‌گذار در دهه‌ی ۲۰ تماشاخانه‌ی فردوسی را راه‌اندازی کند. نوشیـن تا سال ۱۳۲۷ اجراهای پر بازدید و موفق زیادی را روی صحنه برد و توانست در فرهنگِ جامعه تاثیرِ عمیقی بگذارد. در سال ۱۳۲۷ پس از ترور محمّدرضا پهلوی چند تن مظنون از جمله نوشین را بازداشت کردند و سرانجام در سال ۱۳۲۹ از زندان گریخت و مدّتی در منزل توران مهـرزاد و سپس عزت‌الله انتظامی پنهان شد و در همان سال توانست از ایران خارج شود. نوشین تا زمان مرگ در شوروی سابق اقامت داشت و هیچ وقت نتوانست به ایران بازگردد.لرتا هایراپتیان که از بازیگران مطرح دهـه‌ی ۲۰ خورشیدی به شمار می‌آمد، همسر وی بود و نوشین او را لوریک صدا می‌زد. نشانه‌ی سالک روی بینی او یادگار دوران کودکی‌اش بود.

این مراسم با همکاری مجله فرهنگی هنری بخارا و خانه تئاتر برگزار شد و بهزاد فراهانی، محمد رحمانیان، علی دهباشی و فرزاد فره‌وشی از سخنرانان شب عبدالحسین نوشین بوند.^[۴]

منابع[ویرایش]

↑ The Blue bird, retrieved 2020-06-26صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
↑ «فرزاد فره وشی | گنجینه‌ی تئاتر معاصر ایران». دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۶.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ «شب عبدالحسین نوشین». مجله فرهنگی و هنری بخارا. ۲۰۱۹-۱۱-۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۶.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ «شب عبدالحسین نوشین در تماشاخانه جوانمرد برگزار می‌شود». خبرگزاری هنر ایران. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۶-۲۶.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

This article "پرنده‌ی آبی" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:پرنده‌ی آبی. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.