سلیمان میناسیان
سلیمان میناسیان (به ارمنی: Սուլէյման Մինասեան) (زاده ۱۳۱۰ در رشت) کارگردان و فیلمبردار ایرانی ارمنیتبار است. وی تعدادی از فیلمهای مستند مهم تاریخ سینمای مستند ایران را برعهده داشتهاست.
زندگینامه[ویرایش]
فیلم مستندی با عنوان «سلیمان میناسیان: مردی با دوربین فیلمبرداری» (Solayman Minassian: A Man With a Movie Camera) دربارهٔ وی توسط پرویز جاهد، فیلمساز و منتقد فیلم مقیم لندن، ساخته شدهاست.
فیلمشناسی[ویرایش]
مستند و کوتاه به عنوان فیلمبردار[ویرایش]
- موج، مرجان و خارا
- ما آدمیم
- خانه سیاه است
- سفید و سیاه
- یک آتش
- چشمانداز
- تپههای مارلیک
- جواهرات سلطنتی (از ساختههای ابراهیم گلستان)
- قره کلیسا (آربی اوانسیان)
فیلمهای داستانی[ویرایش]
- چرا دریا طوفانی شد؟ (۱۳۴۴، فیلمبردار / ناتمام)
- خشت و آینه (۱۳۴۴، فیلمبردار / ابراهیم گلستان)
- طلوع (۱۳۴۹، کارگردان و نویسنده)
- فریاد (۱۳۵۰، کارگردان و نویسنده)
سلیمان میناسیان | |
---|---|
پرونده:Solomon Minassian.jpg سلیمان میناسیان | |
زمینه فعالیت | کارگردان و فیلمبردار |
تولد | ۱۳۱۰ خورشیدی رشت، ایران |
محل زندگی | لندن |
ملیت | ایرانی ارمنیتبار |
سالهای فعالیت | ۱۳۳۷ تا کنون |
همسر(ها) | پارگوهی میناسیان (شاعر و نقاش) |
صفحه در وبگاه IMDb | |
صفحه در وبگاه سوره |
- از دوربین تا بوم نقاشی؛ بزرگداشت سلیمان میناسیان در لندن
- سلیمان میناسیان در بانک جامع اطلاعات سینمای ایران (سوره سینما)
سیدمحمدی ۸۱۹–۸۲۰[ویرایش]
کار در سینمای حرفه ای را از سال ۱۳۴۴ با فیلمبرداری فیلم «خشت و آیینه» آغاز کرد. در سال ۱۳۴۴ با مشارکت برادرش، هراند میناسیان چاپلین فیلم را تأسیس کرد. (۸۱۹)
فیلمها:
- طلوع (نویسنده با همکاری هراند میناسیان، کارگردان با همکاری هراند میناسیان و تهیهکننده با مشارکت هراند میناسیان و فیلمبردار) ۱۳۴۹
- فریاد (کارگردان با همکاری هراند میناسیان و تهیهکننده با مشارکت هراند میناسیان و فیلمبردار) ۱۳۵۰
- چرا دریا طوفانی شد؟ (فیلمبردار، ناتمام) ۱۳۴۴
فیلمهای کوتاه به عنوان فیلمبردار:
- موج مرجان و خارا
- ما آدمیم
- خانه سیاه است
- سیاه و سفید
- یک آتش
- تپههای مارلیک
- چشمانداز
...
لازاریان ۴۱۶ (۴۱۷)[ویرایش]
سلیمان میناسیان در سال ۱۳۱۰ (۱۹۳۱) در رشته به دنیا آمدو او فعالیت سینمایی خود را از سال ۱۳۳۷ (۱۹۵۸) آغاز نمود. وی به عنوان دستیار و همکار فنی ابراهیم گلستان فعالیت میکرد و فیلمبرداری از فیلمهای مستند «موج»، «مرجان»، «خارا»، «ما آدمیم»، «خانه سیاه است» (اثر فروغ فرخزاد)، «یک آتش»، «تپههای مارلیک» و «چشمانداز» را برعهده داشت. وی همچنین به عنوان دستیار کارگردان و همکار فنی در فیلم «گنج قارون» به فعالیت پرداخت. (۴۱۶)
وی به همراه برادرش، هراند میناسیان، در سال ۱۳۴۴ (۱۹۶۵) استودیو «چاپلین فیلم» را تأسیس نمود. در این استودیو در کنار فیلمهای تبلیغاتی دو فیلم به نامهای «طلوع» ۱۳۴۲ (۱۹۶۳) و «فریاد» ۱۳۵۰ (۱۹۷۱) ساخته شد. نویسندگی کارگردانی تهیه کنندگی و فیلمبرداری این فیلم مشترکاً صورت گرفت.
فیلم «طلوع» برندهٔ سومین جشنواره فیلم «سپاس» شد.
امید ۴۵۰[ویرایش]
متولد ۱۳۱۰ رشت فیلمبردار دیپلم هراند میناسیان فعالیت در سینما: ۱۳۳۷، فیلمبردار فیلمهای تبلیغاتی و مستند - مؤسس چاپلین فیلم از ۱۳۴۴ به اتفاق هراند عمدهٔ فیلمهای (کوتاه): تپههای مارلیک، چشمانداز(ها)، خانه سیاه است، سفید و سیاه، ما آدمیم، موج مرجان خارا، یک آتش، ... عمدهٔ فیلمهای (بلند): خشت و آئینه ۱۳۴۳(نمایش در ۱۳۴۴)، چرا دریا طوفانی شد (ناتمام ۱۳۴۴)، طلوع (۱۳۴۹ کارگردان، نویسنده، تهیهکننده با مشارکت هراند و فیلمبردار)، فریاد (۱۳۵۰ کارگردان، تهیهکننده با مشارکت هراند و فیلمبردار)
ارمنیان ایران ۳۲۰[ویرایش]
سلیمان و هراند میناسیان، فیلمنامهنویس و کارگردان فیلمهای مستند و سینمایی و تبلیغاتی بودند. سلیمان از ۱۳۳۷ و هراند از ۱۳۳۹ به عالم فیلم پیوستند. آنان در ۱۳۴۴ «استودیو چاپلین فیلم» را تأسیس کردند. آنها ابتدا فیلمهای تبلیغاتی تهیه میکردند. سپس دو فیلم سینمایی ساختند. فیلم طلوع در سال ۱۳۴۹ به کارگردانی هراند میناسیان تهیه شدو فیلمبردار این فیلم سلیمان میناسیان بود. این فیلم به طریق رنگی ایستمن کالر فیلمبرداری شده بود و در سومین جشنواره فیلم سپاس برنده جایزه بهترین فیلمبرداری رنگی شد. دومین فیلم سینمایی آنها فریاد نام داشت.
بیبیسی[ویرایش]
از دوربین تا بوم نقاشی، عنوان برنامه ای بود که روز شنبه ۳۰ اکتبر به مناسبت بزرگداشت سلیمان میناسیان، فیلمبردار، کارگردان و نقاش برجسته ایرانی در مرکز فرهنگی امید در غرب لندن برگزار شد.
در این برنامه، ابتدا فیلم خانه سیاه است ساخته فروغ فرخزاد (محصول استودیو گلستان) با فیلمبرداری سلیمان میناسیان به نمایش درآمد که جایزه بهترین فیلم مستند جشنواره اوبرهاوزن را در سال ۱۳۴۱ به دست آورد.
بخش دیگری از این برنامه، به نمایش فیلم مستند سلیمان میناسیان: مردی با دوربین فیلمبرداری ساخته پرویز جاهد، فیلمساز و منتقد فیلم مقیم لندن، اختصاص داشت. در این فیلم، پرویز جاهد گوشههایی از زندگی سلیمان میناسیان را به تصویر کشیده و به بررسی جایگاه او در سینمای مدرن ایران پرداختهاست.
در کنار نمایش فیلمها، نمایشگاهی از آثار نقاشی سلیمان میناسیان که مجموعه ای بود از پرترههای هنرمندان معاصر ایران و میناسیان آنها را در سالهای اخیر در لندن نقاشی کرده بود، در معرض تماشای عموم قرار گرفت.
قبل از نمایش فیلمها، پرویز جاهد در مقدمه ای کوتاه به معرفی سلیمان میناسیان و فیلم خانه سیاه است پرداخت. پرویز جاهد، سلیمان میناسیان را متعلق به نسلی از سینماگرانی دانست که همراه ابراهیم گلستان، فروغ فرخزاد، محمود هنگوال و برادرش هراند میناسیان، تحولی در سینمای مستند و سینمای مدرن و پیشرو ایران در دهه شصت به وجود آوردند.
بعد از نمایش فیلمها، میناسیان دربارهٔ فیلمهای مستندی که در آن دوره در استودیو فیلم گلستان ساخته شد گفت که فیلم مستند بدون سفارش دهنده معنی ندارد و باید حتماً سازمان یا نهادی باشد که ساختن آن را به فیلمساز سفارش دهد. به گفته میناسیان، فروغ با اینکه این فیلم را به سفارش جمعیت حمایت از جذامیان ایران ساخت اما آن را به یک اثر شخصی تبدیل کرد.
میناسیان در توضیح جمله اش در فیلم پرویز جاهد که گفته بود «فروغ خود سینما بود» گفت که فروغ یک هنرمند واقعی و بالفطره بود و استعداد سینمایی سرشاری داشت.
یکی از حاضران از میناسیان پرسید که اگر استودیو گلستان نبود و اگر فروغ با ابراهیم گلستان آشنا نمیشد آیا فیلمی مثل خانه سیاه است میتوانست ساخته شود. میناسیان در پاسخ گفت که استعدادها و تواناییها نیاز به امکانات و شرایط مناسب برای رشد و بارور شدن دارند. به اعتقاد میناسیان فروغ، هنرمندی بود که استعدادها و خلاقیتهایش در استودیو گلستان شکوفا شد.
میناسیان در پاسخ به این سؤال که آیا وی و گروه فیلمبرداری خانه سیاه است در زمان فیلمبرداری و کار با جذامیان در جذامخانه «بابا داغی تبریز» نمیترسیدند که به بیماری جذام مبتلا شوند، گفت که وی و گروه فیلمبرداری قبل از تبریز به مشهد سفر کرده بودند تا از بازدید فرح پهلوی ملکه سابق ایران از جذامخانه مشهد فیلمبرداری کنند و او بعد از آنکه دید فرح جذامیان را بغل کرده و آنها را میبوسد، دیگر ترسی از مواجهه و کار با جذامیان نداشت.
آنگاه دکتر رضا قاسمی مدیر کانون ایران، خاطره تماشای نمایش شش شخصیت در جستجوی نویسنده اثر لوئیجی پیراندللو با بازی فروغ فرخزاد را بازگو کرد.
یکی از حاضران از میناسیان پرسید که آیا قبل از همکاری او با ابراهیم گلستان، فیلم مهمی در استودیو گلستان ساخته شده بود، که وی در پاسخ به مجموعه فیلمهای چشمانداز و فیلم یک آتش اشاره کرد که جایزه شیر طلایی فستیوال سن مارکو را به عنوان بهترین فیلم مستند دریافت کرده بود.
میناسیان در توضیح رویکردش به هنر نقاشی گفت که این کار را به صورت جدی از سه سال قبل شروع کرده و تمرکز خود را بر نقاشی پرترههایی از چهرههای ادبی و هنری معاصر ایران اعم از شاعر، نویسنده، بازیگر و خواننده گذاشتهاست. وی علاقه اش به کشیدن پرتره را در ادامه علاقه اش به تصاویر کلوزآپ از چهره آدمها به ویژه چشمهای آنها در فیلمهای مستند و داستانی از جمله فیلم خانه سیاه است عنوان کرد.
در قسمت دیگری از این مراسم، خانم پارکویی میناسیان همسر سلیمان میناسیان که خود شاعر و نقاش است، تعدادی از شعرهای خود و فروغ را خواند.
تابلوهای پرتره نیما یوشیج، صادق هدایت، ابراهیم گلستان، فروغ فرخزاد، مهدی اخوان ثالث، سهراب سپهری، محمدرضا شجریان، گوگوش، شهره آغداشلو، بهروز وثوقی، محمود دولتآبادی و احمد شاملو برخی از کارهای نقاشی میناسیان بود که در این نمایشگاه، در معرض دید عموم قرار گرفت.
پرتره دکتر محمد مصدق، رهبر نهضت ملی ایران و دو پرتره از ندا آقا سلطان، دختر جوانی که در جریان درگیریهای خیابانی بعد از انتخابات ریاست جمهوری در ایران با گلوله به قتل رسید، از جمله پرترههای سیاسی در میان تابلوهای نقاشی سلیمان میناسیان بود.
سلیمان میناسیان فعالیت سینمائی خود را از سال ۱۳۳۷ به عنوان فیلمبردار فیلمهای کوتاه مستند در استودیو فیلم گلستان شروع کرد. فیلمبرداری تعدادی از فیلمهای مستند مهم تاریخ سینمای مستند ایران از جمله قسمتی از مستند مشهور موج، مرجان و خارا، تپههای مارلیک، جواهرات سلطنتی (از ساختههای ابراهیم گلستان)، قره کلیسا (آربی اوانسیان) و فیلمهای داستانی خشت و آینه (ساخته ابراهیم گلستان)، طلوع و فریاد (هر دو از ساختههای خود میناسیان)، از جمله کارهای شاخص او در سینمای ایران است.
--[ویرایش]
- یادکرد خالی (کمک)صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- «Iranian Movie DataBase سليمان ميناسيان - سوره سينما».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- «-».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- «سلیمان میناسیان ( ) - Soleiman Minasian; Iranact.Com - Cinema».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- «چشم انداز».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- «موج و مرجان و خارا».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- «گنجینه های گوهر».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- «خواستگاری».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- «تپه های مارلیک».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- «خانه سیاه است».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- «خرمن و بذر».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- «خراب آباد».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
گزارش مراسم بزرگداشت بیست و پنجمین سالگرد مؤسسهٔ ترجمه http://www.paymanonline.com/article.aspx?id=86944565-02FD-4477-8756-DA7FA8DB7369 برگزاری مراسم ویژهٔ بزرگداشت دستاندرکاران ارمنی سینما و تلویزیون ایران، ۱۳۷۱. چاپ فصلنامهٔ پیمان با هدف معرفی مشترکات فرهنگی ایرانیان و ارمنیان و بزرگان …
This article "سلیمان میناسیان" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:سلیمان میناسیان. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
This page exists already on Wikipedia. |
- ↑ «از دوربین تا بوم نقاشی؛ بزرگداشت سلیمان میناسیان در لندن». ۱۳۸۹.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.