فهرست فیلسوفان خداباور

فیلسوفان خداباور یا خداپرست، فیلسوف‌هایی هستند این مقاله ممکن است واجد شرایط معیارهای حذف سریع ویکی‌پدیا باشد؛ دلیل: درخواست کاربر.که به وجود خدا باور دارند.

فیلسوفان خداباور[ویرایش]

قدیس آنسلم کانتربری از فیلسوفان و متفکران مسیحی است.^[۱]
جان لنکس فیلسوف اهل ایرلند شمالی است. او استاد ریاضی در دانشگاه آکسفورد است.^[۲]
آیزاک نیوتن فیلسوف، فیزیک‌دان، ریاضی‌دان، ستاره‌شناس و شهروند انگلستان بوده‌است.^[۳]
ویلیام چیتیک فیلسوف و اسلام‌شناس آمریکایی.
رنه دکارت فیلسوف و ریاضی‌دان فرانسوی است. وی شک‌گرایانه به خدا معتقد بود.^[۴]
تیتوس بورکهارت فیلسوف و پژوهشگر آلمانی.^[۵]
جابر بن حیان فیلسوف، شیمی‌دان، ستاره‌شناس و فیزیک‌دان مشهور اسلامی است. وی را پدر علم شیمی نوین می‌دانند.^[۶]
ابن سینا پزشک و فیلسوف ایرانی که به ویژه به دلیل آثارش در زمینه فلسفه ارسطویی و پزشکی اهمیت دارد.^[۷]^[۸]
ارسطو فیلسوف و زیست‌شناس یونانی است.^[۹]
ابویوسف کندی اولین فیلسوف اسلامی در سده نهم شناخته می‌شود.^[۱۰]
زکریای رازی فیلسوف و پزشک ایرانی است. هرچند وی نقدی بر اسلام و ادیان دارد، ولی در آثارش خود را خداپرست معرفی می‌کند.^[۱۱]
قدیس توماس آکویناس فیلسوف مسیحی ایتالیایی است.^[۱۲]
فارابی فیلسوف، جامعه‌شناس و ریاضی‌دان ایرانی است.^[۱۳]
افلاطون فیلسوف شهیر یونان.^[۱۴]^[۱۵]
ابوالحسن محمد عامری فیلسوف مسلمان سده نهم میلادی است.
باروخ اسپینوزا فیلسوف مشهور هلندی که اصالتاً یهودی بود.^[۱۶]
ابن ربن طبری فیلسوف و پزشک مسلمان ایرانی و استاد زکریای رازی است.^[۱۷]
ابوالعباس ایرانشهری فیلسوف، ریاضی‌دان، ستاره‌شناس و طبیعی‌دان ایرانی است.^[۱۸]
ابوحاتم رازی فیلسوف و متکلم شیعی است.^[۱۹]
ابی حامد محمد غزالی فیلسوف صوفی مسلک مسلمان.
ناصر خسرو قبادیانی فیلسوف، جهانگرد و شاعر ایرانی است.^[۲۰]
شهاب‌الدین یحیی سهروردی فیلسوف معروف مسلمان است.
ابن رشد فیلسوف و همه‌چیزدان مسلمان.
گوتفرید لایبنیتس فیلسوف و ریاضی‌دان و فیزیک‌دان آلمانی بود.^[۲۱]
عمرخیام نیشابوری فیلسوف و شاعر ایرانی.
خواجه نصیرالدین طوسی از فیلسوفان بنام اسلامی است.^[۲۲]
ابن کمونه فیلسوفی که از یهودیت به اسلام گروید.^[۲۳]
شیخ بهایی از فیلسوفان، فقیهان و ریاضی‌دانان شیعه محسوب می‌گردد.
میرداماد از فیلسوفان شیعی.
میرفندرسکی فیلسوف شهیر ایرانی.
ملاصدرا فیلسوف شهیر ایرانی.
محمدتقی جعفری فیلسوف مشهور ایرانی.
فریتهیوف شوئون فیلسوف، شاعر و اسلام‌پژوه آلمانی.
عبدالکریم سروش فیلسوف مسلمان.^[۲۴]
اتین ژیلسون فیلسوف و مورخ فرانسوی^[۲۵]

جستارهای وابسته[ویرایش]

فهرست خداباوران
فهرست فیلسوفان مسلمان
فهرست فیلسوفان خداناباور

منابع[ویرایش]

↑ تاریخ فلسفه در قرون وسطی و رنسانس، دکتر محمد ایلخانی، صفحه۲۰۰.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ John C. Lennox (2009). “God's Undertaker: Has Science Buried God?”, p.210, Lion Books.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ In the absence of any other proof, the thumb alone would convince me of God's existence.God and Morality, Book 1 By Christopher J. H. Wright, page 14.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ Think Exist on Blaise Pascal. Retrieved 12 February 2009.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ Introduction aux Doctrines ésotériques de l’Islam. Paris: Dervy-Livres, 1969.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ William R. Newman, Gehennical Fire: The Lives of George Starkey, an American Alchemist in the Scientific Revolution, Harvard University Press, 1994. p.94: "According to traditional bio-bibliography of Muslims, Jabir ibn Hayyan was a Persian alchemist who lived at some time in the eight century and wrote a wealth of books on virtually every aspect of natural philosophy" William R. Newman, The Occult and Manifest Among the Alchemist, in F. J. Ragep, Sally P Ragep, Steven John Livesey, Tradition, Transmission, Transformation: Proceedings of Two Conferences on pre-Modern science held at University of Oklahoma, Brill, 1996/1997, p.178: "This language of extracting the hidden nature formed an important lemma for the extensive corpus associated with the Persian alchemist Jabir ibn Hayyan" Henry Corbin, "The Voyage and the Messenger: Iran and Philosophy", Translated by Joseph H. Rowe, North Atlantic Books, 1998. p.45: "The Nisba al-Azdin certainly does not necessarily indicate Arab origin. Geber seems to have been a client of the Azd tribe established in Kufa" Tamara M. Green, "The City of the Moon God: Religious Traditions of Harran (Religions in the Graeco-Roman World)", Brill, 1992. p.177: "His most famous student was the Persian *Jabir ibn Hayyan (b. circa 721 C.E.), under whose name the vast corpus of alchemical writing circulated in the medieval period in both the east and west, although many of the works attributed to Jabir have been demonstrated to be likely product of later Ismaili' tradition." David Gordon White, "The Alchemical Body: Siddha Traditions in Medieval India", University of Chicago Press, 1996. p.447 William R. Newman, Promethean Ambitions: Alchemy and the Quest to Perfect Nature, University of Chicago Press, 2004. p.181: "The corpus ascribed to the eight-century Persian sage Jabir ibn Hayyan.." Wilbur Applebaum, The Scientific revolution and the foundation of modern science, Greenwood Press, 1995. p.44: "The chief source of Arabic alchemy was associated with the name, in its Latinized form, of Geber, an eighth-century Persian." Neil Kamil, Fortress of the Soul: Violence, Metaphysics, and Material Life in the Huguenots New World, 1517-1751 (Early America: History, Context, Culture), JHU Press, 2005. p.182: "The ninth-century Persian alchemist Jabir ibn Hayyan, also known as Geber, is accurately called pseudo-Geber since most of the works published under this name in the West were forgeries" Aleksandr Sergeevich Povarennykh, Crystal Chemical Classification of Minerals, Plenum Press, 1972, v.1, ISBN 0-306-30348-5, p.4: "The first to give separate consideration to minerals and other inorganic substances were the following: The Persian alchemist Jabir (721-815)..." George Sarton, Introduction to the History of Science, Pub. for the Carnegie Institution of Washington, by the Williams & Wilkins Company, 1931, vol.2 pt.1, page 1044: "Was Geber, as the name would imply, the Persian alchemist Jabir ibn Haiyan?" Dan Merkur, in The psychoanalytic study of society (eds. Bryce Boyer, et al.), vol. 18, Routledge, ISBN 0-88163-161-2, page 352: "I would note that the Persian alchemist Jabir ibn Hayyan developed the theory that all metals consist of different 'balances' ..." Anthony Gross, The Dissolution of the Lancastrian Kingship: Sir John Fortescue and the Crisis of Monarchy in Fifteenth-century England, Paul Watkins, 1996, ISBN 1-871615-90-9, p.19: "Ever since the Seventy Books attributed to the Persian alchemist Jabir Ibn Hayyan had been translated into Latin ...." A Dictionary of the History of Science by by Anton Sebastian - p. 241 The Structure and Properties of Matter by Herman Thompson Briscoe - p. 10 The Tincal Trail: A History of Borax by Edward John Cocks, Norman J. Travis - p. 4.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ نوری کوتنایی، نظام الدین (۱۳۷۹). جلوه علی علیه اسلام در ادبیات فارسی. ساری: نشر زهره. شابک ۹۶۴-۵۷۰۴-۲۱-۹.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ دانشنامه بریتانیکا، Concise Online Version, 2006 ([۲]); B) D. Gutas, "Avicenna", in دانشنامه ایرانیکا، Online Version 2006, (LINK); excerpt: "That he should have written poems in Persian, his native and everyday language, is probable" C) Ibn Sina ("Avicenna") Encyclopedia of Islam. 2nd edition. Edited by P. Berman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel and W.P. Henrichs. Brill 2009. Accessed through Brill online: www.encislam.brill.nl (2009) Quote: "He was born in 370/980 in Afshana, his mother's home, near Bukhara. His native language was Persian." D) Charles Lindholm,"The Islamic Middle East: Tradition and Change", Wiley-Blackwell, 2002. (2nd edition) " excerpt from pg 277: "Iranian Platonic philosopher". E) Fayz, M. Getz. "Avicenna" in Sandra Clayton-Emmerson (2005), Key Figures in Medieval Europe: An Encyclopedia (Routledge Encyclopedias of the Middle Ages). Routledge. pg 54: "The Persian philosopher, poet, and physician Ibn Sina (Abu Ali al-Husayn ibn Abdullah ibn Sina) is known in the west as Avicenna. He was born in Bukhara and died in Hamada, Persia". F) Joyce Moss, " Middle Eastern literatures and their times", Volume 6 of World Literature and Its Times: Profiles of Notable Literary Works and the Historical Events that Influenced Them. Thomas Gale, 2004. Excerp. کاراکتر line feed character در |عنوان= در موقعیت 56 (کمک)صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ Metaphysics.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ التعریف بطبقات الامم. صص. ۲۲۰.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ امانی، میثم (بهمن ۱۳۸۶). «نبوت در نگرش محمد بن زکریای رازی». اطلاعات حکمت و معرفت. ااطلاعات (۱۱): ۷۱.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ مگی، براین، سرگذشت فلسفه، ترجمه حسن کامشاد، نشر نی، تهران ۱۳۸۶.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ مشکور، محمدجواد. “فاراب و فارابی“. دوره۱۴، ش۱۶۱ (اسفند 54): 15-20-. J. Mashkur, "Farabi and Farabi" in volume 14, No. 161, pp 15-12 ,Tehran,1972. [۲] English translations of the arguments used by J. Mashkur can be found in: G. Lohraspi, "Some remarks on Farabi's background" ; a scholarly approach citing C.E. Bosworth, B. Lewis, R. Frye, D. Gutas, J. Mashkur and partial translation of J.Mashkur's arguments: PDF. ولی فارابی فیلسوف تنها متعلق به ایران نبود بلکه به عالم اسلام تعلق داشت و از برکت قرآن و دین محمد به این مقام رسید. از این جهت هه دانشمندانی که در اینجا گرد آمده‌اند او را یک دانشمند مسلمان متعلق به عالم انسانیت می‌دانند و کاری به ترکی و فارسی و عربی بودن او ندارند.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ بزرگان فلسفه، هنری توماس، فریدون بدره ایی، ص48.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ مقاله؛ "فلسفه افلاطون مادر همه فلسفه های الهی است"، فصلنامه فلسفه، دانشگاه تهران، پاییز و زمستان 81، شماره 6و7، ص41-60 - نقل از؛ Plato: an Introduction"" اثر "Paul.Friedlander" ، ج3، ص 356 و نیز "Plato, the man and his work" اثر Alfred.Edward.Taylor"" ، ص492.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ Spinoza, Benedict. The Ethics.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ SN Nasr, p. 416:"Ali b. Rabbani Tabari who was a convert from Zoroastrianism to Islam is the author of the first major work on Islamic medicine, entitled Firdaus al-Hikma.".صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ زادالمسافرین. صص. ۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ دائرةالمعارف تشیّع، زیر نظر: دکتر احمد صدر حاج سید جوادی، مدخل «غیبت صغری و کبری» و «غیبت نعمانی».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ G.E. Tetley (27 October 2008). The Ghaznavid and Seljuk Turks: Poetry as a Source for Iranian History. Routledge. pp. 18–. ISBN 978-1-134-08439-5.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ تاریخچه کوتاهی از فلسفه، نایجل واربرتون، نشر ققنوس ٩٣.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ روضات الجنات، میرزا محمد باقر خوانساری، ج ۶، ص ۵۸۲؛ قصص العلماء، میرزا محمد تنکابنی، ص ۳۸۱؛ مجالس المومنین، قاضی نورالله شوشتری، ج ۲، ص ۲۰۳؛ فلاسفه شیعه، شیخ عبدالله نعمه، ص ۱۷۰–۱۷۴.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ ابن کمونه، سعد بن منصور (۱۴۰۲). الجدید فی الحکمه. بغداد- عراق: الجمهوریة العراقیة؛ وزارة التعلیم العالی و المبحث العلمی؛ جامعة بغداد. صص. ۱۷۹.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ «نامه سروش به آیت‌الله خامنه‌ای: باغبانا ز خزان بی خبرت می‌بینم». وبگاه عبدالکریم سروش.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
↑ خدا و فلسفه (تحول مفهوم خدا در تاریخ فلسفه غرب)، اتین ژیلسون، شهرام پازوکی (مترجم)، ناشر: حقیقت.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

This article "فهرست فیلسوفان خداباور" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:فهرست فیلسوفان خداباور. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.

Facebook Page

Follow us on Twitter !

Read or create/edit this page in another language[ویرایش]

فهرست فیلسوفان خداباور in English

[1] تاریخ فلسفه در قرون وسطی و رنسانس، دکتر محمد ایلخانی، صفحه۲۰۰.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[2] John C. Lennox (2009). “God's Undertaker: Has Science Buried God?”, p.210, Lion Books.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[3] In the absence of any other proof, the thumb alone would convince me of God's existence.God and Morality, Book 1 By Christopher J. H. Wright, page 14.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[4] Think Exist on Blaise Pascal. Retrieved 12 February 2009.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[5] Introduction aux Doctrines ésotériques de l’Islam. Paris: Dervy-Livres, 1969.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[6] William R. Newman, Gehennical Fire: The Lives of George Starkey, an American Alchemist in the Scientific Revolution, Harvard University Press, 1994. p.94: "According to traditional bio-bibliography of Muslims, Jabir ibn Hayyan was a Persian alchemist who lived at some time in the eight century and wrote a wealth of books on virtually every aspect of natural philosophy" William R. Newman, The Occult and Manifest Among the Alchemist, in F. J. Ragep, Sally P Ragep, Steven John Livesey, Tradition, Transmission, Transformation: Proceedings of Two Conferences on pre-Modern science held at University of Oklahoma, Brill, 1996/1997, p.178: "This language of extracting the hidden nature formed an important lemma for the extensive corpus associated with the Persian alchemist Jabir ibn Hayyan" Henry Corbin, "The Voyage and the Messenger: Iran and Philosophy", Translated by Joseph H. Rowe, North Atlantic Books, 1998. p.45: "The Nisba al-Azdin certainly does not necessarily indicate Arab origin. Geber seems to have been a client of the Azd tribe established in Kufa" Tamara M. Green, "The City of the Moon God: Religious Traditions of Harran (Religions in the Graeco-Roman World)", Brill, 1992. p.177: "His most famous student was the Persian *Jabir ibn Hayyan (b. circa 721 C.E.), under whose name the vast corpus of alchemical writing circulated in the medieval period in both the east and west, although many of the works attributed to Jabir have been demonstrated to be likely product of later Ismaili' tradition." David Gordon White, "The Alchemical Body: Siddha Traditions in Medieval India", University of Chicago Press, 1996. p.447 William R. Newman, Promethean Ambitions: Alchemy and the Quest to Perfect Nature, University of Chicago Press, 2004. p.181: "The corpus ascribed to the eight-century Persian sage Jabir ibn Hayyan.." Wilbur Applebaum, The Scientific revolution and the foundation of modern science, Greenwood Press, 1995. p.44: "The chief source of Arabic alchemy was associated with the name, in its Latinized form, of Geber, an eighth-century Persian." Neil Kamil, Fortress of the Soul: Violence, Metaphysics, and Material Life in the Huguenots New World, 1517-1751 (Early America: History, Context, Culture), JHU Press, 2005. p.182: "The ninth-century Persian alchemist Jabir ibn Hayyan, also known as Geber, is accurately called pseudo-Geber since most of the works published under this name in the West were forgeries" Aleksandr Sergeevich Povarennykh, Crystal Chemical Classification of Minerals, Plenum Press, 1972, v.1, ISBN 0-306-30348-5, p.4: "The first to give separate consideration to minerals and other inorganic substances were the following: The Persian alchemist Jabir (721-815)..." George Sarton, Introduction to the History of Science, Pub. for the Carnegie Institution of Washington, by the Williams & Wilkins Company, 1931, vol.2 pt.1, page 1044: "Was Geber, as the name would imply, the Persian alchemist Jabir ibn Haiyan?" Dan Merkur, in The psychoanalytic study of society (eds. Bryce Boyer, et al.), vol. 18, Routledge, ISBN 0-88163-161-2, page 352: "I would note that the Persian alchemist Jabir ibn Hayyan developed the theory that all metals consist of different 'balances' ..." Anthony Gross, The Dissolution of the Lancastrian Kingship: Sir John Fortescue and the Crisis of Monarchy in Fifteenth-century England, Paul Watkins, 1996, ISBN 1-871615-90-9, p.19: "Ever since the Seventy Books attributed to the Persian alchemist Jabir Ibn Hayyan had been translated into Latin ...." A Dictionary of the History of Science by by Anton Sebastian - p. 241 The Structure and Properties of Matter by Herman Thompson Briscoe - p. 10 The Tincal Trail: A History of Borax by Edward John Cocks, Norman J. Travis - p. 4.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[7] نوری کوتنایی، نظام الدین (۱۳۷۹). جلوه علی علیه اسلام در ادبیات فارسی. ساری: نشر زهره. شابک ۹۶۴-۵۷۰۴-۲۱-۹.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[8] دانشنامه بریتانیکا، Concise Online Version, 2006 ([۲]); B) D. Gutas, "Avicenna", in دانشنامه ایرانیکا، Online Version 2006, (LINK); excerpt: "That he should have written poems in Persian, his native and everyday language, is probable" C) Ibn Sina ("Avicenna") Encyclopedia of Islam. 2nd edition. Edited by P. Berman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel and W.P. Henrichs. Brill 2009. Accessed through Brill online: www.encislam.brill.nl (2009) Quote: "He was born in 370/980 in Afshana, his mother's home, near Bukhara. His native language was Persian." D) Charles Lindholm,"The Islamic Middle East: Tradition and Change", Wiley-Blackwell, 2002. (2nd edition) " excerpt from pg 277: "Iranian Platonic philosopher". E) Fayz, M. Getz. "Avicenna" in Sandra Clayton-Emmerson (2005), Key Figures in Medieval Europe: An Encyclopedia (Routledge Encyclopedias of the Middle Ages). Routledge. pg 54: "The Persian philosopher, poet, and physician Ibn Sina (Abu Ali al-Husayn ibn Abdullah ibn Sina) is known in the west as Avicenna. He was born in Bukhara and died in Hamada, Persia". F) Joyce Moss, " Middle Eastern literatures and their times", Volume 6 of World Literature and Its Times: Profiles of Notable Literary Works and the Historical Events that Influenced Them. Thomas Gale, 2004. Excerp. کاراکتر line feed character در |عنوان= در موقعیت 56 (کمک)صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[9] Metaphysics.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[10] التعریف بطبقات الامم. صص. ۲۲۰.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[11] امانی، میثم (بهمن ۱۳۸۶). «نبوت در نگرش محمد بن زکریای رازی». اطلاعات حکمت و معرفت. ااطلاعات (۱۱): ۷۱.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[12] مگی، براین، سرگذشت فلسفه، ترجمه حسن کامشاد، نشر نی، تهران ۱۳۸۶.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[13] مشکور، محمدجواد. “فاراب و فارابی“. دوره۱۴، ش۱۶۱ (اسفند 54): 15-20-. J. Mashkur, "Farabi and Farabi" in volume 14, No. 161, pp 15-12 ,Tehran,1972. [۲] English translations of the arguments used by J. Mashkur can be found in: G. Lohraspi, "Some remarks on Farabi's background" ; a scholarly approach citing C.E. Bosworth, B. Lewis, R. Frye, D. Gutas, J. Mashkur and partial translation of J.Mashkur's arguments: PDF. ولی فارابی فیلسوف تنها متعلق به ایران نبود بلکه به عالم اسلام تعلق داشت و از برکت قرآن و دین محمد به این مقام رسید. از این جهت هه دانشمندانی که در اینجا گرد آمده‌اند او را یک دانشمند مسلمان متعلق به عالم انسانیت می‌دانند و کاری به ترکی و فارسی و عربی بودن او ندارند.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[14] بزرگان فلسفه، هنری توماس، فریدون بدره ایی، ص48.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[15] مقاله؛ "فلسفه افلاطون مادر همه فلسفه های الهی است"، فصلنامه فلسفه، دانشگاه تهران، پاییز و زمستان 81، شماره 6و7، ص41-60 - نقل از؛ Plato: an Introduction"" اثر "Paul.Friedlander" ، ج3، ص 356 و نیز "Plato, the man and his work" اثر Alfred.Edward.Taylor"" ، ص492.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[16] Spinoza, Benedict. The Ethics.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[17] SN Nasr, p. 416:"Ali b. Rabbani Tabari who was a convert from Zoroastrianism to Islam is the author of the first major work on Islamic medicine, entitled Firdaus al-Hikma.".صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[18] زادالمسافرین. صص. ۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[19] دائرةالمعارف تشیّع، زیر نظر: دکتر احمد صدر حاج سید جوادی، مدخل «غیبت صغری و کبری» و «غیبت نعمانی».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[20] G.E. Tetley (27 October 2008). The Ghaznavid and Seljuk Turks: Poetry as a Source for Iranian History. Routledge. pp. 18–. ISBN 978-1-134-08439-5.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[21] تاریخچه کوتاهی از فلسفه، نایجل واربرتون، نشر ققنوس ٩٣.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[22] روضات الجنات، میرزا محمد باقر خوانساری، ج ۶، ص ۵۸۲؛ قصص العلماء، میرزا محمد تنکابنی، ص ۳۸۱؛ مجالس المومنین، قاضی نورالله شوشتری، ج ۲، ص ۲۰۳؛ فلاسفه شیعه، شیخ عبدالله نعمه، ص ۱۷۰–۱۷۴.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[23] ابن کمونه، سعد بن منصور (۱۴۰۲). الجدید فی الحکمه. بغداد- عراق: الجمهوریة العراقیة؛ وزارة التعلیم العالی و المبحث العلمی؛ جامعة بغداد. صص. ۱۷۹.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[24] «نامه سروش به آیت‌الله خامنه‌ای: باغبانا ز خزان بی خبرت می‌بینم». وبگاه عبدالکریم سروش.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[25] خدا و فلسفه (تحول مفهوم خدا در تاریخ فلسفه غرب)، اتین ژیلسون، شهرام پازوکی (مترجم)، ناشر: حقیقت.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۲۰]

[۲۱]

[۲۲]

[۲۳]

[۲۴]

[۲۵]