منجزی
این مقاله، منجزی، اخیراً بهواسطهٔ فرایند ایجاد مقاله ایجاد شدهاست. بازبینیکننده در حال بستن درخواست است و این برچسب احتمالاً بهزودی برداشته میشود.
ابزارهای بازبینی: پیشبارگیری بحث اعلان به نگارنده |
خطای اسکریپتی: پودمان «AfC submission catcheck» وجود ندارد. منجزی طایفه ای از باب بهداروند شاخه هفت لَنگ ایل بختیاری میباشد
- طایفهی منجزی شامل ۹ تیره میباشد:
۱. رَوا
۲. ملامدی (مال احمدی)
۳. بولسنی (ابوالحسنی)
۴. تاجنالایی (تاج الدین عبدالهی)
۵. لوخرده (لوحَنده یا لوخَنده نیز تعبیر شده)
۶. لَم لُمی
۷. هلیلی
۸. نیم بُنیچه
۹. تیرهی گمشدهای که در مناطق آلونی و فلارد ساکن اند
مشاهیر طایفه منجزی[ویرایش]
حاتم خان منجزی، یکی از سرداران سپاه ایران در فتح قندهار و فتح دهلی در زمان نادرشاه افشار که ۲۵ سال با شکوه و اقتدار بر ایالت کشمیر هندوستان حکومت کرد.
ابوالفتح خان منجزی که بنا به قول «رستم الحکما» در کتاب «رستم التواریخ» از نوادگان شیخ زاهد گیلانی بوده و یکی از سه سردار بزرگی که پس از قتل نادرشاه افشار به همراه علیمردان خان محمودصالح چهارلنگ و کریم خان زند پیمان معروف به «اتحاد سه خان لر» را برای اداره ایران بستند.
ملا عیدی محمد خان منجزی رهبر منجزی و ریاست طایفه منجزی بوده است . ایشان از نوادگان شیخ سنعان بختیاروند میباشد ، شیخ سنعان بختیاروند در جوانی در منطقه چلو زندگی میکرد و برای کسب علم و دانش راهی منطقه گیلان در شمال ایران شد و علی اسماعیل گیلکی متخلص به بابازاهد گیلانی سنعان بختیاروند را به شاگردی پذیرفت و پس از مدتی بابازاهد به اصرار شاگردش سنعان بختیاروند قبول کرد تا به همراه او به سرزمین بختیاری بیاید . پس از فوت بابازاهد در منطقه چلو همانجا به خاک سپرده شد و برایش مقبره ای درست گردید و از آن پس شیخ سنعان بختیاروند به جای بابازاهد شروع به ترویج درس های علم و اخلاق کرد و میتوان گفت اولین شخصی در بختیاری که سواد خواندن و نوشتن آموخت و شروع به آموزش این مهم در سطح ایل بختیاری کرد شیخ سنعان بختیاروند بود. ملاعیدی محمد خان منجزی از نوادگان شیخ سنعان بختیاروند است که به دلیل دارا بودن درجات بالای حکمت و اخلاق و ادب توانست محبوبیت شایان ذکری بین همه تیره های طایفه منجزی کسب کند و ریاست طایفه منجزی را به دست گیرد . بنا به تاریخ این مرد فرزانه هرگز حاضر نشد مالیاتی از طایفه منجزی اخذ کند و به شاهان قاجار تقدیم کند .ملاعیدی محمد خان منجزی حافظ قرآن بوده و در بین طایفه منجزی چنان محبوبیتی دارد که ایشان را ملا عیدی محمد خان بزرگ مینامند .
پسر ملاعیدی محمد خان بزرگ ، ملا باقر نام داشت که با دختر حسینقلی خان ایلخان ازدواج کرد . از دیگر اشخاص معروف بازمانده از این خان بزرگ میتوان به نامدارخان منجزی پسر برادر ایشان اشاره کرد که به دلیل احترام و ارزشی که نامدارخان منجزی برای عمویش ملاعیدی محمد خان بزرگ قائل بود او را نمداره عیدی مینامند . از دیگر بازماندگان ملاعیدی محمد خان بزرگ ، نیز بهرام خان منجزی است . بهرام خان منجزی برادر زاده نامدارخان منجزی است و پس از او خان طایفه منجزی شد .بهرام خان منجزی نوه برادر ملاعیدی محمد خان بزرگ است .
اسدالله خان منجزی به اتفاق پسران دلیرش بنامهای عزیزخون منجزی و تَمبُرخون منجزی و به همراه چابکسواران وَرزیده و تفنگچیان زُبده طایفه منجزی (معروف به سواران و تفنگچیان رَمُوری ) به سفارش ملاعیدی محمد خان منجزی رییس طایفه منجزی در جنگ کُلُنچی به رهبری اسدخان بهداروند (معروف به اسدخان شیرکُش یا شاه اسد بهداروند) در سال ۱۲۲۷ هجری قمری (۱۸۱۲ میلادی) علیه فتحعلی شاه قاجار و قوای فرانسوی، شرکت کردند و رشادتهای بی نظیری از خود بر جای گذاشتند
بزرگان طایفهی منجزی بهداروند:[ویرایش]
آخیبر رستمی(فرزند محمد قلی) حاتم خان منجزی (سردار بزرگ سپاه نادرشاه افشار در حمله به قندهار و فتح دهلی) ، آشیخ منجزی و آمَندنی منجزی (دو تن از دلاورمردان بزرگ سپاه بختیاری در حمله به قندهار و فتح دهلی)، مُلااسدالله خان منجزی (ایلخان بزرگ منجزی)، عزیزخان منجزی و تَمبُرخان منجزی (دو تن از جنگجویان شجاع نبرد کُلُنچی)، نامدارخان منجزی (ایلخان دلیر منجزی)، محمّدحسین خان منجزی، محمّدحسن خان منجزی، آشنبه منجزی (پرچمدار سپاه مشروطه)، آنجفقلی خان منجزی و آمرادخان منجزی و عارف خان منجزی (سه تن از شهدای جنگ مشروطیت که در حرم شاه عبدالعظیم شهر ری به خاک سپرده شدهاند)،آقایی منجزی پهلوان و جنگجوی شجاع طایفه ی منجزی و ایل بهداروند، فتح الله خان منجزی، فتحعلی خان منجزی، فتاح خان منجزی، آحسین منجزی، آخسرو منجزی، آافراسیاب منجزی، آسهراب منجزی، آمهراب منجزی، آداراب منجزی، آسُرخاب منجزی، آظُهراب منجزی، آرهدار منجزی، آسردار منجزی، آشهباز منجزی، آبهرام منجزی، آحاجت منجزی، آشکرالله منجزی، آمحمّدباقر منجزی، آغلامعلی منجزی، آدرویش منجزی، آنامدار منجزی، کاید ویسی منجزی (بزرگ منجزی ها در بنه ویسی عقیلی)، کاید عبدالحسین منجزی، آیدالله منجزی، آعبدالحسین منجزی، آجلال منجزی، کربلائی گرگعلی منجزی، کربلائی روشن منجزی، کربلائی رحیمعلی منجزی، کربلائی داود منجزی، کربلائی علی آقا منجزی، مشهدی آعبدالمحمّد منجزی (کلانتر بزرگ و ثروتمند منجزی ها در سردآب و بزآب فریدونشهر)، آمیرزا آقا منجزی، آحَسِنی منجزی، آحیدرقلی منجزی، آمحمدآقا منجزی، مشهدی مَیتی منجزی، مُلاشکرخدا منجزی، آابوالحسن منجزی، آمرادجان منجزی، آمرادخان منجزی، مُلامحمد منجزی، مُلاخیرگرد منجزی، آغلامشاه منجزی، آاسحاق منجزی، مشهدی حسن منجزی، آحیاتقلی منجزی (اکبری)، حاج خیرگرد منجزی، مُلامیتی (مُلامَهدی) منجزی، کربلایی مُلاتیمور منجزی (مهدی پور)، حاج امیرحسین منجزی (مهدی پور)، آعباسقلی منجزی (پاینده) و دهها خان بزرگ و کلانتر شایسته و چابکسوار زُبده و ورزیده و تفنگچی ماهر و زبردست دیگر ...
محل اسکان طایفه منجزی [ویرایش]
تا سال ۱۳۰۰ هجری قمری برابر با ۱۲۶۲ هجری شمسی و ۱۸۸۳ میلادی، محل اسکان ییلاقی تیرههای ۹ گانه طایفه بزرگ منجزی بختیاروند (بهداروند) مناطق "بیرگان شهریاری و کُلُنچی " از توابع شهرستان کوهرنگ و روستاهای "فیل آباد و عیسی آباد" از توابع شهرستان فارسان در استان چهارمحال بختیاری بوده است. امّا در این سال، بخشی از طایفه منجزی بختیاروند که اغلب از "تیره رَوا (Rava)" بودند به همراه "سُهراب خان" فرزند "حاج عبدالله خان بهداروند" به منطقه "سَرداب و بُزآب" از توابع شهرستان فریدونشهر در استان اصفهان کوچ نموده و پس از تصرّف منطقه در آنجا ساکن شدند.
محل اسکان ییلاقی تیرههای ۹ گانه طایفه منجزی بختیاروند (بهداروند) در استان های چهارمحال بختیاری (بیرگان، شهریاری، بید امین و کُلُنچی) و اصفهان (سَرداب و بُزآب فریدونشهر) و محل اسکان گرمسیری آنها در استان خوزستان (هفت شهیدان، توگاه، جهانگیری، علمداری، گلزاری، رگ هلیل، آب ماهیک، عقیلی، شُعیبیه، ماهور و ...) میباشد.
درحال حاضر، بخش عمدهای از افراد طایفه بزرگ منجزی بختیاروند (بهداروند) بختیاری در شهرهای تهران، کرج، اهواز، مسجدسلیمان، شوشتر، لالی، اصفهان، شاهین شهر، نجف آباد، امیرآباد، یزدانشهر، ویلاشهر، زرّین شهر، فولادشهر و سایر نقاط کشور پهناور ایران ساکن بوده و بسیاری از جوانان شایسته تحصیل کرده و روشنفکر طایفه منجزی بختیاروند (بهداروند) در پست ها و مناصب و مشاغل سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، علمی، پزشکی، نظامی، تجاری و ... در داخل و خارج از کشور مشغول فعّالیّت و خدمت به وطن و بشریّت می باشند.
کنفدراسیون یا اتحاد طایفه منجزی [ویرایش]
اتّحاد (کنفدراسیون) متشکّل از ۶ تیره از طایفه منجزی بختیاروند (رَوا، لَو خَرده، بُولسنی، نیم بُنیچه، لَم لُمی و تاجنالایی) را اصطلاحاً « رَمُوری (Ramoori)» مینامند. سواران و تفنگچیان « رَمُوری » در طول تاریخ به شجاعت و جنگاوری شهره خاص و عام بودهاند.
مُلااسدالله خان منجزی (ایلخان بزرگ منجزی) به اتّفاق پسرانش (عزیزخان منجزی و تَمبُرخان منجزی) و به همراه سواران ورزیده و تفنگچیان زبردست رَمُوری (منجزی) در جنگ کُلُنچی به رهبری اسدخان بهداروند (معروف به اسدخان شیرکُش یا اسدخان بزرگ یا شاه اسد) در سال 1227 هجری قمری (1812 میلادی) بر علیه فتحعلی شاه قاجار و قوای متجاوز فرانسوی، رشادت های بی نظیری از خود نشان داده و حماسه های ماندگاری در تاریخ بختیاری خلق کرده و از خود بر جای گذاشتند.
نامدارخان منجزی (ایلخان شجاع و دلیر منجزی) در سال ۱۲۵۷ هجری قمری (۱۸۴۰ میلادی) به همراه یک تیپ از بزرگان ایل بهداروند (تیپ سوار بهداروند) در یک توطئه از پیش طراحی شده در واقعه سرآستون و زیرآستون به شهادت رسید. نامدارخان در شجاعت، شهامت و جوانمردی بی نظیر بود.
لیارد انگلیسی در کتاب خود چنین گفتهاست: «یلی چون نامدارخان ندیدم ، دلاوری بود با هیبتی سهمگین. وقتی که با او سلام و احوالپرسی کردم و برای احترام دستم را در دستش گذاشتم ، انگار انگشتانم داشتند از جا درمی آمدند».
خسروخان سردار ظفر مینویسد: «نامدارخان مُنجزی از جمله آن بزرگانی بود که مردم به دلیل قدرت و شهامتش او را "خان" میگفتند و نفوذ وی در میان ایل از نفوذ و قدرت خوانینی که از طرف دولت و حکومت مرکزی بر ایل ریاست میکردهاند، بیشتر بودهاست».
سردار ظفر همچنین میگوید:
«چهار نفر در بختیاری بودند که نام آور و یگانه زمان خویش بودند. اوّل نامدارخان مُنجزی بختیاروند، دوّم آعلیداد خدر سُرخ، سوّم آنادعلی پسر طهماسب خان راکی و چهارم مُلّا عالی احمدخسروی».
بنابراین، نامدارخان منجزی یک خان واقعی محبوب مردمی و ملّی برخاسته از متن و نهاد ایل بودهاست، نه یک خان ساختگی دولتی و درباری وابسته به حکومت وقت! بعد از نامدارخان، پسرش محمّدحسین خان ایلخان منجزی شد.
این مقاله، منجزی، اخیراً بهواسطهٔ فرایند ایجاد مقاله ایجاد شدهاست. بازبینیکننده در حال بستن درخواست است و این برچسب احتمالاً بهزودی برداشته میشود.
ابزارهای بازبینی: پیشبارگیری بحث اعلان به نگارنده |
خطای اسکریپتی: پودمان «AfC submission catcheck» وجود ندارد.
This article "منجزی" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:منجزی. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
- ↑ «دانشنامه بزرگ اسلامی - مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۷-۲۴.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.