منطقه فسیلی مراغه
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
منطقهٔ فسیلی مراغه در حوالیِ شهرِ مراغه است و فسیل‌هایی با قدمت هفت میلیون ساله در این منطقه یافت شده‌است. این منطقه را به عنوان نخستین اثر ملی-طبیعی و فسیلی ایران بازگو می‌کنند.[۱]
گونه‌های یافت‌شده[ویرایش]
در آخرین مطالعات صورت گرفته فسیل‌های اجداد ماموت، زرافه و آهو در این منطقه کشف شده‌است. لایه‌های سنگواره‌ای موجود در مراغه مربوط به اواخر دوران نوزیستی زمین‌شناسی یعنی چهار تا هفت میلیون سال قبل هستند که با انجام کاوش‌های علمی می‌توان اطلاعات بسیار دقیقی را از زندگی جانوران غول‌پیکر در این منطقه به دست آورد.
منطقه فسیلی مراغه به دلیل دارا بودن فسیل ماستادون و ماموت‌ها (سنگواره‌های پیش از تاریخ) دارای شهرت جهانی بوده و هم‌اکنون مورد حفاظت ویژه سازمان حفاظت محیط زیست قرار دارد. منطقه فسیلی مراغه به عنوان نخستین اثر ملی، طبیعی و فسیلی ایران از بالاترین رده‌های حفاظتی سازمان محیط زیست است. در حدود یک قرن پیش استخوان‌های منطقه فسیلی مراغه را به بقایای آدم‌های قوی‌هیکل، آدم‌های شاخدار، اسب شاخدار و دیو نسبت می‌دادند. مطالعات انجام شده طی یک سده اخیر توسط حفاران و کاوشگران داخلی و خارجی نشان داد که در این منطقه سنگواره‌های مهره‌داران نیز وجود دارد.
«بهشت فسیلی مراغه» عنوانی است که از سوی فسیل‌شناسان به این منطقه داده شده‌است. فسیل‌های مهره‌دار مراغه از مدت‌ها پیش نظر زمین شناسان را به خود جلب کرده و از همین رو محققان زیادی از روسیه، آمریکا، فرانسه و ژاپن در این ناحیه کار کرده‌اند، به گونه‌ای که بخشی از نمونه‌های فسیلی در موزه‌های تاریخ طبیعی وین، پاریس، لندن و لس‌آنجلس در معرض نمایش قرار دارند.
سازمان محیط زیست نیز نظر به اهمیت این منطقه برنامه‌هایی چون ادامه مطالعات جامع دیرین‌شناسی، شروع عملیات اجرایی و ساختمانی مرکز تحقیقات و موزه فسیل‌شناسی و ایجاد اولین موزه صحرایی را آغاز کرده‌است. نماینده موزه تاریخ طبیعی تهران در مراغه به ایسنا می‌گوید: با توجه به اهمیت این منطقه در فسیل‌شناسی در نظر داریم تا در قالب یک طرح بزرگ، زمین‌گردشگری این منطقه را احیا کنیم، به ویژه در غارهایی چون غار کبوتر که از اعجوبه‌های آفرینش محسوب می‌شوند.
اثر ملیِ طبیعی-فسیلی[ویرایش]
منطقه فسیلی مراغه به عنوان اولین اثر ملی-طبیعی فسیلی به مساحت ۱۰۲۶ هکتار ثبت شده و بالاترین رده حفاظتی را اخذ کرده‌است. اکنون دانشگاه تبریز سرپرستی پروژه کاوش و تحقیقات منطقه فسیلی مراغه را به عهده داشته و تاکنون بقایای ارزشمندی از این ناحیه کشف شده‌است.
نگهداری[ویرایش]
در خصوص نگهداری این آثار اولین موزه دیرینه‌شناسی و سنگواره ایران به مساحت ۵ هزار متر مربع در مراغه احداث می‌شود تا آثار یافت‌شده در آن نگهداری شوند. هم چنین قرار است تا آثاری که قبل از انقلاب توسط آمریکایی‌ها برای مرمّت از ایران خارج شده، طبق رای دادگاه لاهه به ایران عودت داده شده و در این موزه به نمایش درآیند.[۱]
منابع[ویرایش]
- خبرگزاری‌های ایران (ایسنا-ایرنا).
- مروارید، یونس. مراغه (افرازه‌رود) از نظر اوضاع جغرافیایی سیاسی تاریخی و اجتماعی. تهران (ویرایش دوم): نشر، ۱۳۷۰.
- دانشگاه مراغه
This article "منطقه فسیلی مراغه" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:منطقه فسیلی مراغه. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
- ↑ «مراغه؛ بهشت فسیلی ایران». www.yjc.ir. ۲۸ فروردین ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۳ خرداد ۱۳۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
